Австронезиски јазици

Австронезиски јазици
Географска
распространетост:		Југоисточна Азија, Океанија, Мадагаскар
Класификација:едно од големите јазични семејства во светот
Гранки:
ISO 639-2 и 639-5:map
[[File:

Основни групи на малајско-полинезиски јазици:

  борнејско-филипински
  сундаско-сулавески
  централни малајско-полинезиски
  јужнохалмахерски – западни ноговинејски јазици
  океаниски


Дел од океаниските јазици се:

  адмиралски и јапески
  сенматијаски
  западноокеаниски и средномеланезиски
  темотуски
  југоисточносоломонски
  јужноокеаниски
  микронезиски
  фиџиско-полинезиски
Црните кругови во северозападните делови на Микронезија се палауски јазик и чамороски јазик. Црните кругови во поголемите зелени се папуански јазици.|300px]]

Австронезиските јазици се јазично семејство на териториите на островска Југоисточна Азија и на островите во Тихиот Океан или Океанија, но има неколку јазици кои се зборуваат и во континентална Азија и Мадагаскар. Заедно со банту-јазиците, индоевропските јазици, афроазиските јазици и уралските јазици, австронезиските јазици се едни од најразвиените стари јазични семејства во светот. Прв јазичар кој ги проучил јазиците е германецот Ото Демпволф кој ги проучил јазиците преку споредбен метод. Зборот „австронезиски“ е создаден од германскиот научник Вилхелм Шмит[1], кој пак потекнува од латинскиот збор auster „јужен ветер“ и старогрчкиот збор nêsos што значи „остров“. Овој термин е поддржан и со фактот што најголем дел од јазиците се зборуваат на острови, со мали исклучоци на јазици кои се зборуваат на континентите. Добар дел од австронезиските јазици се мали, со мал број на говорници, но сепак има и јазици кои се зборуваат од десетици милиони жители. Австронезиските јазици се едни од најраспространетите јазици во светот бидејќи овие јазици се зборуваат од Мадагаскар па сè до Божиќниот Остров.

Класификација

Распространетост на австронезиските јазици во светот.

Внатрешната структура на австронезиските јазици е сложена. Ова јазично семејство има големи сличности, каде има јазици кои се многу сродни и има присуство на дијасистем, што прави потешкотии при определувањето на границите помеѓу јазиците. Сепак, јасно е дека најголема разновидност во поглед на генеологијата има кај тајванските јазици, додека најмалку различни се јазиците во Тихиот Океан. Во класификацијата на австронезиските јазици дале придонес поголем број јазичари, а во прилог се дадени класификациите на Бласт и класификацијатра според Австронезискиот основен зборовен речник.

Класификација според Бласт

Класификација на австронезиските јазици според Бласт (1999).
Австронезиски
  цоуски
  Западни
  Северозападни формозански
  атајалски
  источноформозански
  бунунски
  рукајски
  • мантаурански, тонаски и магаски дијалекти
  пујумски
  пајвански
  малајско-полинезиски

Класификација според Ли

Австронезиска база на основни зборови

Класификација според базата на основни зборови.
Австронезиски
  кавалански
  северноформозански
  амиски
  бунунски
  цоуско-рукајски
  сирајаски
  пујумски
  пајвански

Наводи

  1. ↑ John Simpson; Edmund Weiner, уред. (1989). Official Oxford English Dictionary (OED2) (Dictionary). Oxford University Press.

Користена литература

  • Bellwood, Peter (July 1991). „The Austronesian Dispersal and the Origin of Languages“. Scientific American. 265 (1): 88–93. Bibcode:1991SciAm.265a..88B. doi:10.1038/scientificamerican0791-88.
  • Bellwood, Peter (1998). „Taiwan and the Prehistory of the Austronesians-speaking Peoples“. Review of Archaeology. 18: 39–48.
  • Bellwood, Peter; Sanchez-Mazas, Alicia (June 2005). „Human Migrations in Continental East Asia and Taiwan: Genetic, Linguistic, and Archaeological Evidence“. Current Anthropology. 46 (3): 480–484. doi:10.1086/430018.

Надворешни врски

Нормативна контрола