Римските провинции (латински: provincia, pl. provinciae) — административни области на Стариот Рим надвор од Римска Италија, кои биле контролирани од Римјаните под Римската Република, а подоцна и Римската Империја. Секоја провинција била управувана од Римјанин назначен за гувернер.[1]
Со векови била најголемата административна единица на странските поседи на Стариот Рим.[1] Со административната реформа иницирана од Диоклецијан, таа станала трето ниво на административната поделба на Римската Империја, или подобро кажано, поделба на царските епархии (за возврат поделби на царските префектури).[1]