Astat

85 Po ← Astat → Rn I ↑ At ↓ Ts Periodensystem
Allgemeen
Naam, Teken, Atomtall	Astat, At, 85
Cheemsch Serie	Halogen
Klöör	metallsch
Atommass	209,9871 u
Elektronenkonfiguratschoon	[Xe] 4f14 5d10 6s2 6p5
Elektronen je Schaal	2, 8, 18, 32, 18, 7
Physikaalsche Egenschoppen
Phaas	Faststoff
Smöltpunkt	575 K (302 °C)
Atomare Egenschoppen
Ionisatschoonsenergien	1.: 920 kJ/mol
Annere Egenschoppen
Isotopen (Utwahl)
Hööftartikel: Isotopen vun Astat Iso VN t½ VO VE (MeV) VP 209At nee 5,41 h ε 3,486 209Po α 5,757 205Bi 210At nee 8,3 h ε 3,981 210Po α 5,631 206Bi 211At nee 7,124 h ε 0,786 211Po α 5,982 207Bi 212At nee 0,314 s ε 1,754 212Po α 7,829 208Bi β- 0,043 212Rn 213At nee 125 ns α 9,254 209Bi 214At nee 558 ns α 8,987 210Bi 215At Sporenisotop 0,10 ms α 8,178 211Bi 218At Sporenisotop 1,5 s α 6,874 212Bi β- 2,833 218Rn 219At Sporenisotop 56 s α 6,390 219Bi β- 1,700 219Rn 220At nee 3,71 min β- 9,900 220Rn

Astat [IPA: asˈtaːt] (vun’t gr. άστατος: „unbestännig, wackelig“) is en radioaktiv Element mit dat Atomteken At un de Atomtall 85. In’t Periodensystem steiht dat in de 7. Hööftgrupp un tellt dormit to de Halogenen. Astat is en natürlich Verfallsprodukt vun’t Uran. Bekannt sünd vun’t Astat üm un bi twintig Isotopen, de aver all radioaktiv sünd. De längste Halfweerts hett ²¹⁰At mit 8,3 Stünnen.

Historie

As Dmitri Mendelejew in’t Johr 1869 sien Periodensystem opstellt hett, segg he vörrut, dat dat noch eenige Elementen geven müss, de noch nich opdeckt weern. Een dorvun schüll de Steed ünner dat Jod innehmen, dat in’t Vörfeld as Eka-Jod betekent weer. Eenige Wetenschopplers hebbt in de Tiet dorna versöcht, dit Element to finnen. Jede harr sien egen Vörstellen,w oans dat ne’e Element heten schüll.

Fred Allison hett 1931 seggt, dat he mit sien Mitarbeiters dat fehlen Element an’t Alabama Polytechnic Institute (de hüütige Auburn University) opdeckt harr. Se hebbt em den Naam Alabamine geven^[1][2] Dat weer aver nich mööglich jemehr Opdecken to bestätigen, un later hett sik dat sogor as verkehrt rutstellt.

Op de Söök na en Liddmaat vun de Thorium-Familie weer de Chemiker De Rajendralal Mitra, de 1937 in Dhaka in Bangladesch (dormols Britisch-Indien) glieks twee ne’e Elementen opdeckt hett. Dat eerste (Eka-Jod) hett he Dakin nöömt, wohrschienlich na de engelsche Beteken Dacca för de Stadt Dhaka, dat annere nöömt he Gourium^[3]. Man, keen vun de beiden Opdecken künnen bestätigt warrn.

De Naam Helvetium is vun den Swiezer Chemiker Walter Minder vörslahn worrn, as he 1940 de künnig möök, dat he dat Element 85 opdeckt harr. Man, twee Johr later änner he sien Vörslag na Anglohelvetium^[4].

Wohrhaftig nawiest warrn künn dat Opdecken vun’t Astat to’n eersten mol in’t Johr 1940 dör de Wetenschopplers Dale Corson, Kenneth MacKenzie un Emilio Gino Segrè, de dat in de University of California künstlich dör Bescheten vun Wismut mit Alphadeelken tüügt hebbt^[5].

Dree Johren later künn dat kortlevige Element (dorvun ok de Naam Astat) vun Berta Karlik un Traude Bernert as Produkt vun den natürlichen Verfall vun Uran nawiest warrn^[6][7].

Winnen un Dorstellen

Astat warrt dör Bescheten vun Wismut mit Alphadeelken in’t Energierebeet vun 26 bit 29 MeV produzeert. Dorbi kriggt een de Isotopen At-209 bit At-211 vergliekswies, de en vegliekswies lange Halfweertstiet hebbt. De warrt denn in’n Stickstoffstroom bi 450 bit 600 °C sublimeert un an en köllten Platinschiev afscheedt.

Egenschoppen

Mit Help vun de Massenspektrometrie is nawiest worrn, dat sik dit radioaktive Element cheemsch jüst so as annere Halogenen verholen deit, sünners as dat Jod. To’n Bispeel sammelt sik dat in de Schilddrüüs an, is aver noch metallscher as dat Jod. Forschers an’t Brookhaven National Laboratory hebbt Experimenten to’n Identifizeeren un Meten vun elementare cheemsche Reakschonen maakt, de ok mit Astat to doon harrn.

Bruuk

Orgaansche Astatverbinnen deent in de Nuklearmedizin to’n Bestrahlen vun böse Tumoren. Astat-Isotopen sünd wegen jemehr korten Halfweertstiet to’n Markeeren vun de Schilddrüüs egent, wenn se in’n Lief opnahmen warrt. Dat Element riekert sik dor an un warrt ok in de Lebber spieket.^[8]

Verbinnen

Vunwegen de lütten Mengden vun Astat künnen de cheemschen Egenschoppen bit nu blots dör Tracerexperimenten faststellt warrn. Se sünd vergliekbor mit de vun’t Jod, is aver as Oxidatschoonsmiddel nich so stark. Bit nu künnen verschedene Astatiden, Interhalogenverbinnen un orgaansche Verbinnen nawiest warrn. Ok de Anionen vun de tohören Suerstoffsüren sünd bekannt. In’n Vergliek to de annern Halogenen hett Astat en elektropositiveren Charakter un warrt vun Sölver dorüm blots unvullstännig utfllt. Man, dorför gifft dat dat komplexstabiliseerte Kation At(Py)₂ (Py=Pyridin), so dat Astat ok kathoodsch afscheedt warrn kann. Nawiest worrn is ok dat Hydrid Astatwaterstoff HAt. In de technischen Chemie speelt dat Element aver keen Rull.

Sekerheit

En Inorden vun Astat na de Gefahrstoffverornen gifft dat nich, vun wegen dat de blots de cheemschen Gefahren tosamenfaten deit. De speelt gegenöver de Gefahr dör de Radioaktivität aver blots en ünnerordente Rull. Un dat gellt ok blots denn, wenn en Stoff in en utrecken grote Mengde vörliggt.

Borns

1. ↑ Fred Allison, Edgar J. Murphy, Edna R. Bishop, Anna L. Sommer: Evidence of the Detection of Element 85 in Certain Substances. In: Phys. Rev. 1931, 37, S. 1178-1180, DOI: 10.1103/PhysRev.37.1178.
2. ↑ R. F. Trimble: What happened to alabamine, virginium, and illinium? In: J. Chem. Educ. 1975, 52, S. 585.
3. ↑ 85 Astatine
4. ↑ Alice Leigh-Smith, Walter Minder: Experimental Evidence of the Existence of Element 85 in the Thorium Family. In: Nature. 1942, 150, S. 767-768, DOI: 10.1038/150767a0.
5. ↑ D. R. Corson, K. R. MacKenzie, E. Segrè: Artificially Radioactive Element 85. In: Phys. Rev. 1940, 58, S. 672-678, DOI: 10.1103/PhysRev.58.672.
6. ↑ Berta Karlik, Traude Bernert: Eine neue natürliche α-Strahlung. In: Naturwissenschaften. 1943, 31, 25-26, S. 289-299, DOI: 10.1007/BF01475613.
7. ↑ Berta Karlik, Traude Bernert: Das Element 85 in den natürlichen Zerfallsreihen. In: Zeitschrift für Physik. 1943, 123, 1-2, S. 51-72, DOI: 10.1007/BF01375144
8. ↑ Willhauck MJ, Samani BR, Wolf I, et al: The potential of 211Astatine for NIS-mediated radionuclide therapy in prostate cancer, Eur. J. Nucl. Med. Mol. Imaging, 2008, Vol. 35 (7), 1272-1281, DOI: 10.1007/s00259-008-0775-4

Weblenken

Astat. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.