Michel Pollentier

Michel Pollentier
Michel Pollentier in de Ronde van Frankrijk 1976
Persoonlijke informatie
Bijnaam Peerke

de Polle

Geboortedatum 13 februari 1951
Geboorteplaats Diksmuide, België
Sportieve informatie
Discipline(s) wielrennen
Beste prestaties
Milaan-San Remo 14e (1979)
Gent-Wevelgem 10e (1975, 1978)
Ronde van Vlaanderen 1e (1980)
Parijs-Roubaix 19e (1977)
Amstel Gold Race 5e (1975)
Luik-Bastenaken-Luik 7e (1979)
Ronde van Lombardije 10e (1978)
Ronde van Italië 1e (1977)
1 (1977) etappezeges
Ronde van Frankrijk 7e (1974, 1976)
3 (1974,1975,1976) etappezeges
Ronde van Spanje 2e (1982)
2 (1977, 1984) etappezeges
WK op de weg 6e (1982)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Michel Pollentier (Diksmuide, 13 februari 1951) is een voormalig Belgisch wielrenner. Hij viel op door zijn hoekige en scheve stijl op de fiets, maar was desalniettemin een succesvol renner. Daarnaast blijft hij ook herinnerd door zijn poging tot dopingfraude in de Ronde van Frankrijk van 1978. Hij behaalde in totaal 89 profzeges.

Loopbaan

Hij debuteerde als prof in 1973 bij de Flandriaploeg. Zijn eerste opvallende prestatie behaalde hij in de Ronde van Frankrijk van 1974. Hij werd 7de in het eindklassement en won de laatste tijdrit voor Eddy Merckx. Ook de volgende twee jaar behaalde hij een ritzege in de Ronde. In 1977 brak hij volledig door toen hij, na de opgave van zijn kopman Freddy Maertens, verrassend de Ronde van Italië wist te winnen voor Francesco Moser. Vooral deze zege bezorgde hem dat jaar de titel Belgisch Sportman van het jaar. Hij werd ook nog twee jaar na elkaar Belgisch kampioen in 1977 en 1978 en bevestigde als ronderenner met zeges in de Ronde van Zwitserland (1977) en de Dauphiné Libéré (1978).

Hij startte als een van de favorieten in de Ronde van Frankrijk van 1978 en werd leider in het klassement na zijn ritzege in de voorlaatste bergrit op Alpe d'Huez. Bij de dopingcontrole probeerde hij echter fraude te plegen. Hij had zuivere urine verstopt in een peer onder de oksel die hij via een slangetje probeerde af te leveren. Hij werd echter betrapt en uit de race gezet. Aan dit incident hield hij de bijnaam Peerke over. (NOS-commentator en oud-wielrenner Maarten Ducrot vertelde in het tv-verslag van de rit naar Alpe d'Huez in juli 2013 dat het niet om een peertje ging, maar om een met urine gevuld condoom dat in de anus van Pollentier was aangebracht. Maar omdat men het in 1978 niet kies vond om dergelijke intieme details bekend te maken, werd volgens Ducrot het verhaal van het peertje onder de oksel bedacht en de wereld in geholpen). Deze versie werd bevestigd door Freddy Maertens.

Nadien haalde hij als ronderenner nog tweemaal het podium van de Ronde van Spanje. In 1980 won hij nog de Brabantse Pijl en vooral de Ronde van Vlaanderen, maar een jaar later verdween Pollentiers boekhouder met zeven miljoen frank en was hij failliet. Hij belandde hierdoor in een depressie. Hij reed na 1978 nog voor de wielerploegen Splendor, Vermeer-Thijs en Safir.

Na zijn carrière als renner hield hij zich bezig met jonge renners. Zo is hij voorzitter en ploegleider van de wielerploeg De Lombarden voor beloften en elite zonder contract. Daarnaast heeft hij ook zijn eigen bandencentrale in Nieuwpoort.

Teams

Hij reed voor volgende teams:

  • 1973 Flandria-Shimano
  • 1974-1975 Flandria-Carpenter
  • 1976-1978 Flandria-Velda
  • 1979 Splendor-Eurosoap
  • 1980 Splendor-Admiral
  • 1981 Vermeer Thijs
  • 1982 Safir-Marc
  • 1983-1984 Safir-Van de Ven

Palmares (selectie belangrijkste resultaten)

Daarnaast werd hij ook Belgisch Sportman van het jaar in 1977.

Overwinningen

1974

1975

1976

1977

1978

  • 5e etappe Dauphine Libere
  • 7b etappe Dauphine Libere
  • Eindklassement Dauphine Libere
  • 1a etappe Ronde van Mallorca
  • 2a etappe Ronde van Mallorca
  • Eindklassement Ronde van Mallorca
  • Eindklassement Escalada a Montjuich
  • 1e etappe Circuit Franco-Belge
  • 4b etappe Ronde van Zwitserland
  • 9b etappe Ronde van Zwitserland

1980

1984

  • 6e etappe Ronde van Spanje

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
1973 34e  
1974 7e (1) 
1975 23e (1) 
1976 7e (1) 
1977  ↑ (1)  6e (1) 
1978 uitgesloten  
1979 opgave   Brons ↑  
1980 opgave   26e  
1981 opgave  
1982 Zilver ↑  
1983
1984 13e (1) 
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Brabantse Pijl Waalse Pijl Omloop Het Volk WK op de weg
1973 11e
1974 20e 21e 33e
1975 61e 10e 27e 5e 13e Zilver 23e 68e
1976 44e 43e 33e 21e 11e
1977 5e 19e 34e 8e 18e 22e
1978 76e 10e Zilver ↑ 13e 10e 6e 5e 22e
1979 14e 7e 4e 5e 18e
1980 30e 55e Goud ↑ 13e Goud
1981 13e 49e
1982 4e 21e 6e
1983 53e 7e 7e
1984 96e

Externe links

Commons heeft media­bestanden in de categorie Michel Pollentier.
(en) Profiel van Michel Pollentier op ProCyclingStats
(fr) Volledige palmares (archief)
Voorganger:
Vlag van Italië Felice Gimondi
1977
Winnaar van de Ronde van Italië
Vlag van België Michel Pollentier
1977
Opvolger:
Vlag van België Johan De Muynck
1978
Voorganger:
Freddy Maertens
1976
Belgisch kampioen wielrennen
Michel Pollentier
1977, 1978
Opvolger:
Géry Verlinden
1979