Peruviaans voetbalelftal (mannen)

Peru
Bijnaam	La Blanquirroja, Los Incas
FIFA-ranglijst	21 (20 juli 2023)
Hoogste ranking	10e (okt 2017)
Laagste ranking	91e (sep 2009)
Associatie	Federación Peruana de Fútbol
Bondscoach	Juan Reynoso (per 2022)
Meeste interlands	Roberto Palacios (117)
Topscorer	José Paolo Guerrero (38)
Wedstrijden
	Eerste interland:; Peru 0–4 Uruguay ; (Lima, Peru; 1 november 1927); Grootste overwinning:; Peru 9–0 Bolivia ; (Lima, Peru; 6 november 1927); Grootste nederlaag:; Brazilië 7–0 Peru ; (La Paz, Bolivia; 26 juni 1997)
Wereldkampioenschap
Optredens	5 (eerste keer: 1930)
Beste resultaat	Kwartfinale (1970)
Copa América
Optredens	33 (eerste keer: 1927)
Beste resultaat	Winnaar (1939, 1975)
CONCACAF Gold Cup
Optredens	1 (eerste keer: 2000)
Beste resultaat	Halve finale (2000)
Thuis	Uit

Het Peruaans voetbalelftal is een team van voetballers dat Peru vertegenwoordigt bij internationale wedstrijden. Het Zuid-Amerikaanse land speelt het merendeel van de thuisinterlands in het Estadio Nacional in de hoofdstad Lima.^[1]^[2]^[3]

De organisatie is verantwoordelijk voor de Peruaanse voetbalbond (FPF), opgericht in 1922,^[4]^[5] een van de tien federaties die zijn aangesloten bij de South American Football Confederation (Conmebol), waartoe het in 1925 toetrad, daarom nemen ze deel aan wedstrijden georganiseerd door Conmebol en FIFA.^[6]^[7]^[8]

Deelname aan internationale toernooien

Peru heeft deelgenomen aan vijf FIFA World Cups. De eerste keer in 1930 toen het in de groepsfase tegen Uruguay en Roemenië moest opnemen.^[9]^[10]^[11] Tegen Roemenië werd met 1–3 verloren. De enige goal voor Peru werd gemaakt door Luis Souza Ferreira. In 1970 werd de eerste overwinning op een WK geboekt. In Léon, Mexico, werd met 3–2 van Bulgarije gewonnen. Ook Marokko werd verslagen (3–0). De kwartfinale werd bereikt en verloren van Brazilië. Ook in 1978 overleefde Peru de eerste groepsfase. Nu in een poule met Nederland (0–0), Schotland (3–1) en Iran (4–1). In de tweede groepsfase verloor het land echter al zijn wedstrijden, onder meer van de latere kampioen Argentinië (6–0).

Later doken berichten op dat Peru zich had laten omkopen door Argentinië. Zo zou er een enorme lading graan naar het land zijn gegaan na de wedstrijd. Voormalig senator Genaro Ledesma Izquieta erkende dat Argentinië wilde dat Peru ruim zou verliezen, met als beloning de legale doorstroom van enkele Peruviaanse politieke tegenstanders richting Argentinië. Later zei ook de toenmalige doelman Ramon Quiroga dat verdediger Rodolfo Manzo en hij zich minder hadden ingespannen in de bewuste wedstrijd dan zij eerder in het toernooi hadden gedaan.

Meerdere Peruviaans internationals namen het geheim mee hun graf in, omdat zij tijdens een vliegtuigongeluk op 8 december 1987 om het leven kwamen. De Argentijnse aanvaller Leopoldo Luque liet nadien ook weten dat er een geur van omkoping hing rond de ruime zege van Argentinië op Peru. "Van wat ik nu weet, kan ik niet zeggen dat ik trots ben op de winst. Maar ik realiseerde me dat destijds allemaal niet, de meeste van ons niet. We speelden gewoon voetbal."^[12]

Wereldkampioenschap

Wereldkampioenschap voetbal overzicht
Jaar	Ronde	Wed.	W	G	V	DV	DT	Kwal
1930	Groepsfase	2	0	0	2	1	4
1934	Geen deelname
1938	Geen deelname
1950	Teruggetrokken
1954	Geen deelname
1958	Niet gekwalificeerd
1962	Niet gekwalificeerd
1966	Niet gekwalificeerd
1970	Kwartfinale	4	2	0	2	9	9	(Kwal.)
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1974	Niet gekwalificeerd
1978	Tweede ronde	6	2	1	3	7	12	(Kwal.)
1982	Groepsfase	3	0	2	1	2	6	(Kwal.)
1986	Niet gekwalificeerd
1990	Niet gekwalificeerd
Vlag van Verenigde Staten 1994	Niet gekwalificeerd
1998	Niet gekwalificeerd
2002	Niet gekwalificeerd
2006	Niet gekwalificeerd
2010	Niet gekwalificeerd
2014	Niet gekwalificeerd
2018	Groepsfase	3	1	0	2	2	2	(Kwal.)
2022	Niet gekwalificeerd
Vlag van Verenigde Staten 2026	Kwalificatie

Copa América

Zuid-Amerikaans kampioenschap overzicht
Jaar	Ronde	Wed.	W	G	V	DV	DT
1927	Derde ^[13]	3	1	0	2	4	11
1929	Vierde ^[14]	3	0	0	3	1	12
1935	Derde ^[15]	3	1	0	2	2	5
1937	Zesde ^[16]	5	1	1	3	7	10
1939	Kampioen ^[17]	4	4	0	0	13	4
1941	Vierde ^[18]	4	1	0	3	5	5
1942	Vijfde ^[19]	6	1	2	3	5	10
1945	Geen deelname
1946	Geen deelname
1947	Vijfde ^[20]	7	2	2	3	12	9
1949	Derde ^[21]	7	5	0	2	20	13
1953	Vijfde	6	3	1	2	4	6
1955	Derde ^[22]	5	2	2	1	13	11
1956	Zesde ^[23]	5	0	1	4	6	11
1957	Vierde ^[24]	6	4	0	2	12	9
1959	Vierde ^[25]	6	1	3	2	10	11
1959	Geen deelname
1963	Vijfde ^[26]	6	2	1	3	8	11
1967	Geen deelname

Copa América overzicht
Jaar	Ronde	Wed.	W	G	V	DV	DT
1975	Kampioen ^[27]	9	6	1	2	14	7
1979	Halve finale ^[28]	2	0	1	1	1	2
1983	Halve finale ^[29]	6	2	3	1	7	6
1987	Groepsfase ^[30]	2	0	2	0	2	2
1989	Groepsfase ^[31]	4	0	3	1	4	7
1991	Groepsfase ^[32]	4	1	0	3	9	9
1993	Kwartfinale ^[33]	4	1	2	1	4	5
1995	Groepsfase ^[34]	3	0	1	2	2	2
1997	Vierde ^[35]	6	3	0	3	5	11
1999	Kwartfinale ^[36]	4	2	1	1	7	6
2001	Kwartfinale ^[37]	4	1	1	2	4	8
2004	Kwartfinale ^[38]	4	1	2	1	7	6
2007	Kwartfinale ^[39]	4	1	1	2	5	8
2011	Derde ^[40]	6	3	1	2	8	5
2015	Derde ^[41]	6	3	1	2	8	5
Vlag van Verenigde Staten 2016	Kwartfinale ^[42]	4	2	1	1	4	2
2019	Tweede ^[43]	6	2	2	2	7	9
2021	Vierde ^[44]	7	2	2	3	10	14

CONCACAF Gold Cup

De CONCACAF Gold Cup is eigenlijk een toernooi voor landen uit midden- en Noord-Amerika. Er worden echter regelmatig landen uitgenodigd van andere confederaties om deel te nemen. Peru heeft één keer deelgenomen, in 2000. In dat jaar werd de halve finale bereikt waar het land tegen Colombia speelde en met 1–2 verloor.

CONCACAF Gold Cup overzicht
Jaar	Ronde	Wed.	W	G	V	DV	DT
Vlag van Verenigde Staten 2000	Halve finale	4	1	1	2	7	7

Geschiedenis

Vroege jaren

Voetbal werd eind 19e eeuw in Peru geïntroduceerd door Engelse zeelieden tijdens hun frequente bezoeken aan de haven van Callao. De eerste clubs werden aan het begin van de 20e eeuw opgericht om de beoefening van de sport voort te zetten.^[45] Het ontbreken van een gecentraliseerde organisatie leidde vaak tot conflicten tussen de teams, dus in 1922 vond de oprichting van de FPF plaats, samen met een nieuwe Peruaanse voetbalcompetitie.^[46]

De FPF sloot zich in 1925 aan bij Conmebol, maar interne beperkingen en economische problemen verhinderden de oprichting van een nationaal team dat het land officieel internationaal zou vertegenwoordigen. In 1927 werd het Peruaanse voetbalteam officieel opgericht en datzelfde jaar was het de gastheer van het Zuid-Amerikaanse kampioenschap, waar het op de derde plaats eindigde.^[47] Desalniettemin, als gevolg van interne corruptie en de commotie rond de Grote Depressie, werd het team dat in de editie van 1929 speelde, geselecteerd op sociale vriendjespolitiek in plaats van op spelersvaardigheid, en verloor het alle wedstrijden.^[48] Een jaar later werd la Blanquirroja uitgenodigd om deel te nemen aan een nieuwe intercontinentale wedstrijd in Uruguay: de eerste Wereldbeker.

1930: eerste gouden generatie

De jaren dertig worden beschouwd als het eerste gouden tijdperk van het Peruaanse voetbal. Bij de inaugurele FIFA Wereldbeker van 1930 kwam het Peruaanse team niet verder dan de groepsfase; ondanks dit optreden was het Uruguayaanse publiek verrast door het vaardigheidsniveau van de Peruanen.^[49]

Tussen 1933 en 1934 verenigde de nationale ploeg (voornamelijk bestaande uit spelers van Universitario de Deportes, Alianza Lima en Atlético Chalaco) zich met de Chileense ploeg (voornamelijk gevormd door spelers van Colo-Colo) om de Combinado del Pacifico te vormen, die toerde door de Europese landen van Engeland, Duitsland, Frankrijk en Spanje tot augustus 1935. Teodoro Fernandez werd de topscorer van het team met 48 goals in 39 wedstrijden.^[50]

Peru was de enige Zuid-Amerikaanse voetbalvertegenwoordiger op de Olympische Spelen van 1936 in Berlijn. Het team begon goed aan het toernooi en versloeg Finland met 7-3.^[51] Spelers voor Peru waren onder meer Teodoro Fernández, Alejandro Villanueva, Juan Valdivieso en Adelfo Magallanes. De Peruanen maakten het Oostenrijkse Wunderteam, dat favoriet was om het toernooi te winnen, van streek door ze in de verlenging met 4-2 te verslaan.

Na de wedstrijd beweerde het Oostenrijkse team dat de Peruaanse spelers hen hadden mishandeld en dat Peruaanse toeschouwers, een zwaaiend met een revolver, tijdens de verlenging op het veld waren neergestroomd.^[52] Peru speelde echter als het uitteam, bijna zonder supporters, en noch de nationaliteit of identiteit van de toeschouwers die het veld betraden tijdens de reguliere speeltijd (geen verlengingen) werden ooit ontdekt. Ondanks het gebrek aan concreet bewijs, heeft het Internationaal Olympisch Comité, dat in wezen een FIFA-comité was dat werd voorgezeten door Jules Rimet, maakte het resultaat op controversiële wijze teniet en gaf opdracht tot een nieuwe wedstrijd achter gesloten deuren, wat de Peruaanse en Colombiaanse delegaties ertoe bracht de spelen uit protest te verbeuren.^[53]

In 1938 won Peru zijn eerste internationale titel op de eerste Bolivariaanse Spelen en versloeg Bolivia, Ecuador, Colombia en Venezuela.^[54] In 1939 won la Blanquirroja het eerste Zuid-Amerikaanse kampioenschap van Peru (later bekend als de Copa América). De Peruanen versloegen het Uruguayaanse team met een nipte score van 2-1 in de finale, na het uitschakelen van Ecuador, Chili en Paraguay.^[55] Peru werd het vierde land dat Zuid-Amerikaans kampioen werd, na Uruguay, Argentinië en Brazilië.

Interlands

Zie Interlands Peruviaans voetbalelftal 2020-2029 voor de meest actuele gespeelde en komende interlands van Peru.

FIFA-wereldranglijst^[56]

1993	1994	1995	1996	1997	1998	1999	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018
73	72	69	54	38	72	42	45	43	82	74	66	66	70	63	75	68	68	35	46	39	53	47	19	11	20

Bondscoaches

Hugo Sotil, Teófilo Cubillas, Roberto Challe (1973).

Bijgewerkt tot juni 2022.

Naam	Van	Tot	Duels	W
Pedro Olivieri^[57]^[58]^[59]	1927		3	1
Julio Borrelli	1929		3	0
Francisco Bru	1930		2	0
Telmo Carbajo	1935		3	1
Alberto Denegri	1936	1937	7	3
Jack Greenwell	1938	1939	8	8
Domingo Arrillaga	1941		7	1
Ángel Fernández	1942		6	1
José Arana	1947		7	2
Arturo Fernández	1949		7	5
Alfonso Huapaya	1952		5	2
Billy Cook	1953
Ángel Fernández	1953
Juan Valdivieso	1954	1955	7	3
Arturo Fernández	1956		10	1
György Orth	1957	1959	15	5
Marcos Calderón	1960	1961	4	0
José Gomes Nogueira	1962		1	0
Juan Valdivieso	1963		6	2
Marcos Calderón	1965		7	2
José Gomes Nogueira	1966
Marcos Calderón	1966	1967
Didí	1968	1970
Alejandro Heredia	1971		4	1
Lajos Baróti	1972
Roberto Scarone	1972	1973
Marcos Calderón	1975		13	8
Alejandro Heredia	1976		4	0
Marcos Calderón	1977	1978
José Chiarella	1979		9	3
Juan José Tan	1980
Marcos Calderón	1980
Alejandro Heredia	1981
Tim	1981	1982
Juan José Tan	1983		12	2
Moisés Barack	1984	1985	13
Roberto Challe	1985
Manuel Mayorga	1986		3	1
Fernando Cuéllar	1987		5	1
José Fernández	1988	1989
José Macia	1989		17
Miguel Company	1991		8	2
Vladimir Popović	1992	1993	21	3
Miguel Company	1994	1995	15	4
Juan Carlos Oblitas	1996	1997
Freddy Ternero	1997
Juan Carlos Oblitas	1997	1999
Francisco Maturana	1999	2000	14	4
Julio César Uribe	2000	2001
Paulo Autuori	2003	2005
Freddy Ternero	2005
Franco Navarro	2006		7	1
Julio César Uribe	2007		7	2
José del Solar	2007	2009	28	6
Sergio Markarián	2010	2013^[60]
Pablo Bengoechea	2014		9	5
Ricardo Gareca	2015^[61]		96	39

Huidige selectie

De volgende spelers werden opgeroepen voor het WK voetbal 2018 in Rusland.

Interlands en doelpunten bijgewerkt tot en met 11 juni 2018.

№	Naam	Wed.	Dlpnt.	Club
Doel
1	Pedro Gallese	38	0	TR Veracruz
12	Carlos Cáceda	6	0	TR Veracruz
21	José Carvallo	6	0	UTC Cajamarca
Verdediging
2	Alberto Jr. Rodríguez	74	0	Atlético Junior
3	Aldo Corzo	26	0	Universitario
4	Anderson Santamaría	6	0	Puebla FC
5	Miguel Araujo	8	0	Alianza Lima
15	Christian Ramos	68	3	TR Veracruz
17	Luis Advíncula	21	5	Lobos BUAP
22	Nilson Loyola	3	0	FBC Melgar
Middenveld
7	Paolo Hurtado	33	3	Vitória de Guimarães
8	Christian Cueva	46	8	São Paulo
13	Renato Tapia	33	3	Feyenoord
16	Wilder Cartagena	3	0	TR Veracruz
19	Yoshimar Yotún	74	2	Vlag van Verenigde Staten Orlando City
20	Edison Flores	30	9	AaB
Aanval
9	Paolo Guerrero	88	34	CR Flamengo
10	Jefferson Farfán	84	25	Lokomotiv Moskou
11	Raúl Ruidíaz	30	4	Monarcas Morelia
14	Andy Polo	17	1	Vlag van Verenigde Staten Portland Timbers
18	André Carrillo	46	5	Watford
23	Pedro Aquino	14	0	Club León

Bekende spelers

Zie Lijst van spelers van het Peruviaanse voetbalelftal voor een lijst met spelers met minimaal 40 interlands achter hun naam

Daniel Chávez
Teófilo Cubillas

Jefferson Farfán
Teodoro "Lolo" Fernandez

Paolo Guerrero
Reimond Manco

Claudio Pizarro
Hugo Sotil