Wereldkampioenschap voetbal 1950 (kwalificatie)

Kwalificatie wereldkampioenschap voetbal 1950
Toernooi-informatie
Datum	2 juni 1949 – 15 april 1950
Teams	36 (van 3 confederaties)
Toernooistatistieken
Wedstrijden	26
Doelpunten	121 (4,65 per wedstrijd)
Topscorer(s)	Jack Rowley (Engeland); Horacio Casarín (Mexico); Luis de la Fuente (Mexico); Željko Čajkovski (Joegoslavië); 4 goals
Navigatie
Portaal	Voetbal

De kwalificatie voor het wereldkampioenschap voetbal 1950 duurde van 2 juni 1949 tot en met 15 april 1950 en zou bepalen welke landen mochten deelnemen aan het wereldkampioenschap voetbal in 1950.

Italië (titelverdediger) en Brazilië (gastland) speelden geen kwalificatie maar mochten automatisch deelnemen aan het hoofdtoernooi. Er deden verder 36 landen mee uit 3 confederaties. Veel landen schreven zich niet in voor het WK het hele Oostblok waaronder de voormalige finalisten Hongarije en Tsjecho-Slowakije schreef zich om politieke redenen niet in, landen als Nederland en Noorwegen voelden zich nog niet hersteld van de Tweede Wereldoorlog en Duitsland en Japan mochten vanwege hun aandeel aan deze oorlog niet meedoen.

Groepen en wedstrijden

Legenda

■ Geplaatst voor de volgende ronde.

■ Geplaatst voor het hoofdtoernooi.

■ Extra play-off in de groep.

Groep 1

Voor de eerste keer deden de uitvinders van het voetbal, de Britse landen mee aan het WK. Alle vier landen zaten in dezelfde poule, Ierland is eigenlijk Noord-Ierland maar speelde onder de naam Ierland tot 1953 en stelde ook spelers op die in Ierland geboren waren, vier van hen speelden zelfs ook kwalificatiewedstrijden voor het onafhankelijke Ierland. De eerste twee landen zouden zich kwalificeren voor het WK, maar voor het toernooi verklaarde George Graham namens Schotland, dat het land alleen maar zou deelnemen aan het WK, als het eerste zou worden, een nogal moedige uitspraak in een groep met Engeland. Nadat beide landen de wedstrijden van Wales en Noord-Ierland hadden gewonnnen was de laatste wedstrijd in Glasgow beslissend, de druk lag door de uitspraak bij Schotland. Voor 133.000 toeschouwers won Engeland met 0-1 van de Schotten door een doelpunt van Roy Bentley en ondanks smeekbedes van zowel Schotse als Engelse spelers bleef de Schotse Bond bij hun uitspraak.^[1] De FIFA bood de vrijgekomen plaats aan Frankrijk aan, eerst namen die het aanbod aan maar uiteindelijk sloegen ook zij het aanbod af.

In vergelijking met het vorige WK plaatsten zes Europese landen, vorig WK twaalf. Zuid Amerika leverde vijf deelnemers, vorig WK één, Noord-Amerika leverde twee deelnemers in plaats van één, Azië verloor zijn enige deelnemer.

In vergelijking met het vorige WK plaatsten Zwitserland, Italië, Zweden en Brazilië zich opnieuw voor het WK, Frankrijk werd uitgeschakeld door Joegoslavië, Cuba door zowel de Verenigde Staten als Mexico. De plaatsen van Hongarije, Tsjecho-Slowakije, Nederland, België, Roemenië, Duitsland, Noorwegen, Polen en Nederlands-Indië werden ingenomen door Uruguay, Paraguay, Chili, Engeland en Spanje.

Pos	Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
1.	Engeland	3	3	0	0	14	3	+11	6
2.	Schotland	3	2	0	1	10	3	+7	4
3.	Ierland	3	0	1	2	4	17	–13	1
4.	Wales	3	0	1	2	1	6	–5	1


1 oktober 1949 «onderlinge duels» 15:00 uur (UTC+1)	Ierland	2 – 8	Schotland	Windsor Park, Belfast Toeschouwers: 50.000 Scheidsrechter: Reginald Mortimer (ENG)
	Smyth 50', 59'		2', 70', 88' Morris 5', 31' (pen.) Waddell 23' Steel 24' Reilly 80' Mason


15 oktober 1949 «onderlinge duels» 15:00 uur (UTC+1)	Wales	1 – 4	Engeland	Ninian Park, Cardiff Toeschouwers: 61.079 Scheidsrechter: Jack Mowat (SCO)
	Griffiths 80'		22' Mortensen 29', 34', 66' Milburn


9 november 1949 «onderlinge duels» 14:30 uur (UTC)	Schotland	2 – 0	Wales	Hampden Park, Glasgow Toeschouwers: 73.782 Scheidsrechter: Edgar Law (ENG)
	McPhail 25' Linwood 78'


16 november 1949 «onderlinge duels» 14:30 uur (UTC)	Engeland	9 – 2	Ierland	Maine Road, Manchester Toeschouwers: 69.742 Scheidsrechter: Mervyn Griffiths (WAL)
	Rowley 6', 47', 56', 58' Froggatt 25' Mortensen 35', 50' Pearson 33', 68'		55' Smyth 75' Brennan


8 maart 1950 «onderlinge duels» 16:15 uur (UTC)	Wales	0 – 0	Ierland	Racecourse Ground, Wrexham Toeschouwers: 30.000 Scheidsrechter: Reginald Leafe (ENG)


15 april 1950 «onderlinge duels» 15:00 uur (UTC)	Schotland	0 – 1	Engeland	Hampden Park, Glasgow Toeschouwers: 133.300 Scheidsrechter: Reginald Leafe (ENG)
			64' Bentley

Groep 2

Turkije speelde eerst tegen Syrië, het won beide wedstrijden met groot gemak en zou daarna tegen Oostenrijk spelen. Oostenrijk trok zich terug, omdat de ploeg zich te onervaren voelde om deel te nemen en Turkije plaatste zich voor de eerste keer voor het eindtoernooi. Echter, Turkije trok zich terug, omdat de financiële kosten naar het verre Brazilië te hoog waren.

Eerste ronde

Pos	Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
1	Turkije	1	1	0	0	7	0	+7	2
2	Syrië	1	0	0	1	0	7	−7	0


20 november 1949 «onderlinge duels» 14:00 uur (UTC+2)	Turkije	7 – 0	Syrië	Ankara 19 Mayısstadion, Ankara Scheidsrechter: Antonio Gamba (ITA)
	Cansever 12', 16', 87' Eken 44' Kücükandonyadis 66' Keskin 67' Kilic 72'

Tweede ronde

Pos	Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
—	Turkije	gekwalificeerd, maar later teruggetrokken
—	Oostenrijk	teruggetrokken

Groep 3

Joegoslavië schakelde eerst simpel het zojuist ontstane land Israël uit, alvorens het moest opnemen tegen Frankrijk. De wedstrijden gingen gelijk op, zowel de wedstrijd in Belgrado als in Parijs eindigde in 1-1. In de beslissingswedstrijd in Florence leek Franrijk de wedstrijd te beslissen via een laat doelpunt Jean Luciano in de 83e minuut, maar in de 84e minuut kreeg Joegoslavië een strafschop, die werd benut door Prvoslav Mihajlović. In de verlengingen kwam er nog steeds geen beslissing tot de 114e minuut, toen Željko Čajkovski het winnende doelpunt maakte.^[2] Frankrijk sloeg het aanbod alsnog naar het WK te gaan vanwege een hoop afzeggingen af, een moordend speelschema was hier debet aan. Het was voor de eerste keer dat Frankrijk zich niet plaatste voor het WK. Joegoslavië was het enige Oostblokland dat zich inschreef voor het WK, alle Oostbloklanden deden niet mee, maar Joegoslavië had zich in 1948 afgescheiden van het Oostblok na een conflict met de Sovjet-Unie (lees: Tito versus Stalin). Het land had in 1948 Olympsch zilver gewonnen en gold als een outsider.

Eerste ronde

Pos	Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
1	Joegoslavië	2	2	0	0	11	2	+9	4
2	Israël	2	0	0	2	2	11	−9	0


21 augustus 1949 «onderlinge duels» 16:15 uur (UTC+1)	Joegoslavië	6 – 0	Israël	JNA-Stadion, Belgrado Toeschouwers: 35.000 Scheidsrechter: Giovanni Galeati (ITA)
	Pajević 12', 19', 26' Senčar 44' Že. Čajkovski 63' Bobek 83' (pen.)


18 september 1949 «onderlinge duels» 16:30 uur (UTC+3)	Israël	2 – 5	Joegoslavië	Maccabiahstadion, Tel Aviv Toeschouwers: 20.000 Scheidsrechter: Yosef Kinstlich (CYP)
	Glazer 65', 76'		19', 64' Valok 20' Bobek 41' Zl. Čajkovski 82' Že. Čajkovski

Tweede ronde

Pos	Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
1.	Joegoslavië	2	0	2	0	2	2	0	2
2.	Frankrijk	2	0	2	0	2	2	0	2


9 oktober 1949 «onderlinge duels» 15:00 uur (UTC+1)	Joegoslavië	1 – 1	Frankrijk	JNA-Stadion, Belgrado Toeschouwers: 50.000 Scheidsrechter: Karel van der Meer (NED)
	Že. Čajkovski 36'		55' Baillot


30 oktober 1949 «onderlinge duels» 15:00 uur (UTC+1)	Frankrijk	1 – 1	Joegoslavië	Stade Olympique de Colombes, Parijs Toeschouwers: 53.569 Scheidsrechter: Giovanni Galeati (ITA)
	Baillot 8'		44' Bobek

Play-off


11 december 1949 «onderlinge duels» 14:00 uur (UTC+1)	Joegoslavië	3 – 2 (n.v.)	Frankrijk	Stadio Artemio Franchi, Florence Toeschouwers: 25.000 Scheidsrechter: Giovanni Galeati (ITA)
	Mihajlović 12', 84' (pen.) Že. Čajkovski 114'		13' Walter 83' Luciano

Groep 4

Groep 4 leek een spannende strijd te worden tussen België en Zwitserland, maar de Belgen trokken zich terug, aangezien het land nog herstelde van de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog. Zwitserland hoefde nu alleen af te rekenen met Luxemburg, won de thuiswedstrijd met 5-2, stond in de tweede wedstrijd in de rust met 2-1 achter (wat een beslissingswedstrijd zou opleveren), maar herstelde zich na rust, Jacques Fatton scoorde het winnende doelpunt.

Eerste ronde

Pos	Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
1	Zwitserland	2	2	0	0	8	4	+4	4
2	Luxemburg	2	0	0	2	4	8	−4	0


26 juni 1949 «onderlinge duels» 17:00 uur (UTC+1)	Zwitserland	5 – 2	Luxemburg	Hardturm, Zürich Toeschouwers: 15.000 Scheidsrechter: Charles Delasalle (FRA)
	Maillard 20' Fatton 30', 41' Ballaman 48' Antenen 59'		3' Wagner 88' Reuter


18 september 1949 «onderlinge duels» 15:30 uur (UTC+1)	Luxemburg	2 – 3	Zwitserland	Stade Municipal, Luxemburg Toeschouwers: 3.000 Scheidsrechter: Pierre Theunen (BEL)
	Muller 3' Kremer 38'		1' Maillard 59' Friedländer 75' Fatton

Tweede ronde

Pos	Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
1	Zwitserland	Gekwalificeerd
2	België	Teruggetrokken

Groep 5

In groep 5 trok Finland zich halverwege terug, waardoor Zweden en Ierland moesten uitmaken welk land zich plaatste voor het WK. Zweden won in Dublin de beslissende wedstrijd met 1-3 door drie doelpunten van Palmér. Zweden had eerder de Olympische titel veroverd, maar Gunnar Gren, Gunnar Nordahl en Nils Liedholm bijgenaamd Gre-No-Li vertrokken naar AC Milan en aangezien alleen amateurspelers werden geselecteerd voor het nationale team speelden de drie beste spelers van het land niet mee.

Pos	Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
1.	Zweden	2	2	0	0	6	2	+4	6
2.	Ierland	4	1	1	2	6	7	–1	3
3.	Finland (teruggetrokken)	2	0	1	1	1	4	–3	1


2 juni 1949 «onderlinge duels» 18:00 uur (UTC+1)	Zweden	3 – 1	Ierland	Råsundastadion, Stockholm Toeschouwers: 38.000 Scheidsrechter: Louis Baert (BEL)
	Anderson 17' (pen.) Jeppson 37' Liedholm 69'		9' Walsh


8 september 1949 «onderlinge duels» 18:30 uur (UTC+1)	Ierland	3 – 0	Finland	Dalymount Park, Dublin Toeschouwers: 22.479 Scheidsrechter: Bill Evans (ENG)
	Gavin 35' Martin 44' (pen.), 68'


2 oktober 1949 «onderlinge duels» 13:30 uur (UTC+1)	Zweden	8 – 1	Finland	Malmö Idrottsplats, Malmö Toeschouwers: 18.247 Scheidsrechter: Ludvig Jørkov (DEN)
	Jönsson 7', 9', 17' Rydell 24', 75', 83' Palmér 41' Jakobsson 89'		4' Vaihela

Uitslag telt niet mee, Finland trok zich terug. Deze wedstrijd geldt als vriendschappelijk daarna.


9 oktober 1949 «onderlinge duels» 14:00 uur (UTC+2)	Finland	1 – 1	Ierland	Olympisch Stadion, Helsinki Toeschouwers: 13.000 Scheidsrechter: Johan Bronkhorst (NED)
	Vaihela 89'		65' Farrell


13 november 1949 «onderlinge duels» 14:30 uur (UTC)	Ierland	1 – 3	Zweden	Dalymount Park, Dublin Toeschouwers: 41.031 Scheidsrechter: William Ling (ENG)
	Martin 61' (pen.)		4', 40', 68' Palmér

Groep 6

In de "Iberiaanse derby" was Spanje duidelijk te sterk voor Portuga, na een 5-1 in Madrid was een 2-2 gelijkspel genoeg om het WK te halen. Topspeler Zarra was de opmerkelijkste speler, hij scoorde drie keer in deze twee wedstrijd en was lange tijd de topscorer van "La liga",^[3] pas meer dan zeventig jaar later werd dat record verbroken door Lionel Messi^[4] en later Christiano Ronaldo.^[5]

Pos	Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
1	Spanje	2	1	1	0	7	3	+4	3
2	Portugal	2	0	1	1	3	7	−4	1


2 april 1950 «onderlinge duels» 17:00 uur (UTC+1)	Spanje	5 – 1	Portugal	Estadio Nuevo Chamartín, Madrid Toeschouwers: 80.000 Scheidsrechter: Reg Leafe (ENG)
	Zarra 11', 58' Basora 13' Panizo 15' Molowny 65'		36' Cabrita


9 april 1950 «onderlinge duels» 16:30 uur (UTC)	Portugal	2 – 2	Spanje	Jamor, Lissabon Toeschouwers: 30.000 Scheidsrechter: Jack Mowat (SCO)
	Travassos 51' Correia 53'		24' Zarra 82' Gaínza

Groep 7

Argentinië trok zich terug, waardoor Bolivia en Chili zich automatisch plaatsten. Argentinië en Brazilië leefden in onmin, omdat een jaar voor het WK Argentinië niet kwam opdagen bij de Coppa America van 1949,^[6] de reden was dat Argentinië dat in de jaren veertig oppermachtig was in Zuid-Amerika veel spelers kwijtraakten zoals Alfredo di Stefano.^[7] Het chagrijn tussen beide voetbalbonden mopperde door en Argentinië trok zich ook terug voor het WK.^[8]

Pos	Land	Wed
1	Bolivia	Gekwalificeerd
1	Chili	Gekwalificeerd
	Argentinië	teruggetrokken

Groep 8

Ook in deze groep trokken landen zich terug, waardoor Uruguay en Paraguay zich plaatsten. Beide landen waren outsider voor de titel, Paraguay met name op basis van hun goede prestatie op de Coppa America, toen het tweede werd en in de groepsfase zelfs won van Brazilië. Urguay, de eerste wereldkampioen ooit kende een teleurstellende Coppa,^[6] eindigde als zesde (van de acht) en verloor met 5-1 van Brazilië.

Pos	Land	Wed
1	Uruguay	Gekwalificeerd
1	Paraguay	Gekwalificeerd
	Ecuador	teruggetrokken
	Peru	teruggetrokken

Groep 9

Het Noord-Amerikaanse continent was het enige continent, waar geen afvallers waren. Het NAFC-kampioenschap diende als basis voor plaatsing van het WK, twee teams zouden zich plaatsen voor het WK in een groep van drie teams. Het toernooi werd gehouden in Mexico en alle drie de ploegen speelden twee keer tegen elkaar. Mexico was een klasse apart in deze groep en won alle wedstrijden met ruim verschil, de Verenigde Staten verloren met 0-6 en 2-6 van Mexico. Beslissend voor de tweede plaats was een wedstrijd tussen de Verenigde Staten en Cuba, Amerika won met 5-2 en plaatste zich ook voor het WK.

Pos	Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
1.	Mexico	4	4	0	0	17	2	+15	8
2.	Verenigde Staten	4	1	1	2	8	15	−7	3
3.	Cuba	4	0	1	3	3	11	−8	1


4 september 1949 «onderlinge duels»	Verenigde Staten	0 – 6	Mexico	Estadío de los Deportes, Mexico-Stad Toeschouwers: 60.000 Scheidsrechter: José Tapia (CUB)
			20' Flores 30' Luna 37', 55', 58' De la Fuente 85' Septién


11 september 1949 «onderlinge duels»	Mexico	2 – 0	Cuba	Estadío de los Deportes, Mexico-Stad Scheidsrechter: Prudencio García (USA)
	Luna 26' Casarín 57'


14 september 1949 «onderlinge duels»	Cuba	1 – 1	Verenigde Staten	Estadío de los Deportes, Mexico-Stad Toeschouwers: 8.000
	Gómez 28'		23' Wallace


18 september 1949 «onderlinge duels»	Mexico	6 – 2	Verenigde Staten	Estadío de los Deportes, Mexico-Stad Toeschouwers: 54.500 Scheidsrechter: José Tapia (CUB)
	Ortíz 14' Casarín 23', 41', 76' De la Fuente 47' Ochoa 89'		52' Souza 90' Wattman


21 september 1949 «onderlinge duels»	Verenigde Staten	5 – 2	Cuba	Estadío de los Deportes, Mexico-Stad Toeschouwers: 60.000 Scheidsrechter: José Tapia (CUB)
	Bahr 16' Souza 23' Matevich 30', 35' Wallace 48'		42' Barquín 50' Veiga


25 september 1949 «onderlinge duels»	Mexico	3 – 0	Cuba	Estadío de los Deportes, Mexico-Stad Scheidsrechter: Prudencio García (USA)
	Naranjo 44' Flores 58' Naranjo 88'

Groep 10

Pos	Land	Wed
1	India	Gekwalificeerd, maar later teruggetrokken
	Birma	teruggetrokken
	Indonesië
	Filipijnen

Birma, de Filipijnen en Indonesië trokken zich terug waardoor India zich automatisch plaatste, maar ook zij trokken zich terug. Decennialang werd verondersteld dat India zich had teruggetrokken omdat de spelers door de FIFA verplicht waren voetbalschoenen te dragen en dat ze dat niet wilden. Financiële redenen en het hoger aanzien van de Olympische Spelen in de ogen van de Indiërs bleken echter de voornaamste redenen.^[9]

Gekwalificeerde landen

FIFA-lid	Confederatie	Kwalificatie	Aantal dln. (inclusief 1950)	Dln. op rij	Eerste dln.	Laatste dln.	Titels (exclusief 1950)	Beste prestatie
Italië	Europa	Titelverdediger	3e	3	1934	1938	2	Kampioen
Brazilië	CONMEBOL	Gastland	4e	4	1930	1938	0	Tweede
Engeland	Europa	Winnaar groep 1	1e	1	n.v.t.	n.v.t.	n.v.t.	n.v.t.
Joegoslavië	Europa	Winnaar groep 3	2e	1	1930	1930	0	Halve finale
Zwitserland	Europa	Winnaar groep 4	3e	3	1934	1938	0	Kwartfinale
Zweden	Europa	Winnaar groep 5	3e	3	1934	1938	0	Vierde plaats
Spanje	Europa	Winnaar groep 6	2e	1	1934	1934	0	Kwartfinale
Bolivia	CONMEBOL	Groep 7	2e	1	1930	1930	0	Groepsfase
Chili	CONMEBOL	Groep 7	2e	1	1930	1930	0	Groepsfase
Uruguay	CONMEBOL	Groep 8	2e	1	1930	1930	1	Kampioen
Paraguay	CONMEBOL	Groep 8	2e	1	1930	1930	0	Groepsfase
Mexico	Noord-Amerika	Winnaar groep 9	2e	1	1930	1930	0	Groepsfase
Verenigde Staten	Noord-Amerika	Tweede groep 9	3e	1	1930	1934	0	Derde
~~India~~	Azië	Groep 10	1e	1	n.v.t.	n.v.t.	n.v.t.	n.v.t.
~~Schotland~~	Europa	Tweede groep 1	1e	1	n.v.t.	n.v.t.	n.v.t.	n.v.t.
~~Turkije~~	Europa/Azië	Winnaar groep 2	1e	1	n.v.t.	n.v.t.	n.v.t.	n.v.t.

Externe links

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

Toernooien:	1930 · 1934 · 1938 · 1950 · 1954 · 1958 · 1962 · 1966 · 1970 · 1974 · 1978 · 1982 · 1986 · 1990 · 1994 · 1998 · 2002 · 2006 · 2010 · 2014 · 2018 · 2022 · 2026 · 2030 · 2034
Finales:	1930 · 1934 · 1938 · 1950 · 1954 · 1958 · 1962 · 1966 · 1970 · 1974 · 1978 · 1982 · 1986 · 1990 · 1994 · 1998 · 2002 · 2006 · 2010 · 2014 · 2018 · 2022
Kwalificatie:	1930 · 1934 · 1938 · 1950 · 1954 · 1958 · 1962 · 1966 · 1970 · 1974 · 1978 · 1982 · 1986 · 1990 · 1994 · 1998 · 2002 · 2006 · 2010 · 2014 · 2018 · 2022 · 2026
Statistieken:	2006 · 2014 · 2018