(870) Manto
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
12 maja 1917 |
| Numer kolejny |
870 |
| Oznaczenie tymczasowe |
1917 BX |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu |
|
| Półoś wielka |
2,3215 au |
| Mimośród |
0,2651 |
| Peryhelium |
1,7061 au |
| Aphelium |
2,9371 au |
| Okres obiegu wokół Słońca |
3 lata 197 dni |
| Średnia prędkość |
19,54 km/s |
| Inklinacja |
6,19° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica |
13,683 km |
| Albedo |
0,216 |
| Jasność absolutna |
11,7m |
(870) Manto – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 3 lat i 197 dni w średniej odległości 2,32 au. Została odkryta 12 maja 1917 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Maxa Wolfa. Nazwa pochodzi od wróżki Manto z mitologii greckiej. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (870) 1917 BX.
Zobacz też
Bibliografia
- (870) Manto w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (870) Manto w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (870) Manto w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)