André Lotterer

André Lotterer
Ilustracja
André Lotterer (2012)
Państwo

 Niemcy

Data i miejsce urodzenia

19 listopada 1981
Duisburg

Sukcesy

1998: złoto Niemiecka Formuła BMW
2001: srebro Masters of Formula 3
2004: srebro Formuła Nippon
2006: brąz Formuła Nippon
2006: złoto Super GT (klasa GT500)
2008: brąz Formuła Nippon
2008: brąz Super GT
2009: brąz Formuła Nippon
2009: złoto Super GT (klasa GT500)
2010: srebro Formuła Nippon
2010: srebro Super GT (klasa GT500)
2010: srebro 24h Le Mans (klasa LMP1)
2011: złoto Formuła Nippon
2011: złoto 24h Le Mans (klasa LMP1)
2012: złoto 24h Le Mans (klasa LMP1)
2012: złoto World Endurance Championship (klasa LMP1)
2013: srebro Super Formula
2013: srebro World Endurance Championship (klasa LMP1)
2014: brąz Super Formula
2014: złoto 24h Le Mans (klasa LMP1-H)
2014: srebro World Endurance Championship (klasa LMP1)
2015: brąz Super Formula
2015: brąz 24h Le Mans (klasa LMP1)
2015: srebro World Endurance Championship (klasa LMP1)
2016: srebro Super Formula

Multimedia w Wikimedia Commons

André Lotterer (ur. 19 listopada 1981 w Duisburgu) – niemiecki kierowca wyścigowy.

Wczesne życie

Lotterer urodził się w Duisburgu jako syn niemiecko-peruwiańskiego ojca, Henriego Lotterera, oraz belgijskiej matki[1][2]. Wychowywany był przez swoją matkę w Nivelles. Startuje z belgijską licencją wyścigową, ale zdecydował się reprezentować Niemcy[3].

Kariera

Niemiec karierę rozpoczął od startów w kartingu, w roku 1989. W 1998 roku André przeszedł do wyścigów samochodów jednomiejscowych, debiutując w Formule BMW. Już w pierwszym roku startów sięgnął w niej po tytuł mistrzowski. Sezon później ścigał się w Europejskiej Formule Renault. W sezonie 2000 po raz pierwszy testował bolid brytyjskiej stajni Jaguar Racing. W tym samym sezonie brał udział w Niemieckiej Formule 3. W 2001 roku przeniósł się do brytyjskiej edycji F3, w której startował w barwach juniorskiej ekipy Jaguara (partnerował mu Australijczyk James Courtney). W ciągu sezonu trzykrotnie sięgał po pole position oraz pięciokrotnie stawał na podium (w tym raz zwyciężył, na brytyjskim obiekcie Snetterton). Ostatecznie w klasyfikacji generalnej zajął 7. pozycję.

W sezonie 2002 został kierowcą testowym brytyjskiej stajni Jaguara. Mimo to, nigdy nie zadebiutował w wyścigach Grand Prix. W tym samym sezonie wystartował w ostatnim wyścigu serii Champ Car, na torze w Meksyku. Reprezentując barwy Dale Coyne Racing, wyścig zakończył na 12. miejscu, premiowanym jednym punktem. Ów punkt dał mu 22. lokatę w końcowej klasyfikacji.

Po wygaśnięciu kontraktu z ekipą F1, w sezonie 2003 Lotterer wyjechał do Japonii, gdzie rozpoczął starty Formule Nippon oraz w japońskich wyścigach pojazdów sportowych – Super GT. Wraz z Japończykiem Juichi Wakisaką André dwukrotnie sięgnął po tytuł mistrzowski w Super GT (w klasie GT500), w sezonach 2006 i 2009. W Formule Nippon Niemiec w latach 2003–2006 ścigał się w barwach ekipy Nakajima Racing. Największy sukces z zespołem odniósł w 2004 roku, kiedy to został wicemistrzem serii (tytuł z Brytyjczykiem Richardem Lyonsem, z którym miał tyle samo punktów, przegrał zaledwie jednym stopniem podium mniej). Jest to też jego najlepszy wynik w karierze startów w tym cyklu. Od roku 2007 Lotterer jeździ w zespole TOM'S Racing.

Od 2009 roku Niemiec bierze udział w słynnym dobowym wyścigu 24h Le Mans. W pierwszym podejściu, reprezentując stajnię Colina Kollesa (w klasie LMP1), wraz z Hindusem Narainem Karthikeyanem oraz Holendrem Charlesem Zwolsmanem, zmagania ukończył na 7. miejscu. W sezonie 2010 podpisał kontrakt z czołową ekipą LMP1 – Audi. Partnerując Francuzowi Benoît Tréluyerowi oraz Szwajcarowi Marcelowi Fässlerowi, dzięki problemom z prototypami stajni Peugeot, Niemiec dojechał na świetnej 2. pozycji.

22 sierpnia 2014 zadebiutował w Formule 1, gdzie na czas Grand Prix Belgii zastąpił Kamui Kobayashiego w zespole Caterham F1 Team[4]. Niespodziewanie w kwalifikacjach pokonał swojego partnera zespołowego Marcusa Ericssona. Jego przygoda w wyścigu Formuły 1 zakończyła się jednak na pierwszym okrążeniu, gdy awarii uległa jednostka napędowa w jego bolidzie. Po ogłoszeniu powrotu zespołu Caterham w wyścigu na torze w Abu Zabi Niemiec przyznał, że otrzymał ofertę kolejnego startu, którą jednak odrzucił[5].

Wyniki

Formuła Nippon/Super Formula

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2003 Nakajima Racing SZU FUJ MIN MOT SZU SUG FUJ MIN MOT SZU 22 5
2 4 7 6 NU 2 3 9 5 NU
2004 Nakajima Racing SZU SUG MOT SZU SUG MIN SEP MOT SZU 33 2
2 4 1 8 NU NU 1 3 7
2005 Nakajima Racing MOT SZU SUG FUJ SZU MIN FUJ MOT SZU 20 4
11 NU 9 NU NU 10 1 NU 1
2006 TOM'S Racing FUJ SZU MOT SZU AUT FUJ SUG MOT SZU 30 3
8 5 1 5 8 2 NU NU 1
2007 TOM'S Racing FUJ SZU MOT OKA SZU FUJ SUG MOT SZU 37 5
NU 5 2 NU 13 1 7 4 2
2008 Petronas Team TOM'S FUJ SZU MOT OKA SZU SZU MOT MOT FUJ FUJ SUG 49 3
NU 3 2 2 2 4 11 7 5 4 12
2009 Petronas Team TOM'S FUJ SZU MOT FUJ SZU MOT AUT SUG 39 3
10 3 5 8 7 1 2 2
2010 Petronas Team TOM'S SZU MOT FUJ MOT SUG AUT SZU SZU 43 2
3 3 2 NU 3 1 3 2
2011 Petronas Team TOM'S SZU AUT FUJ MOT SZU SUG MOT MOT 56 1
1 – 1 2 OD 1 1 1
2012 Petronas Team TOM'S SZU MOT AUT FUJ MOT SUG SZU SZU 38 4
5 1 NU 1 2 10 5 8
2013 Petronas Team TOM'S SZU AUT FUJ MOT SUG SZU SZU 37 2
– 1 1 2 2 – –
2014 Petronas Team TOM'S SZU FUJ FUJ FUJ MOT AUT SUG SZU SZU 34,5 3
6 4 1 6 – 1 NU 3 2
2015 Petronas Team TOM'S SZU OKA FUJ MOT AUT SUG SZU SZU 40 3
1 8 5 4 11 1 1 NU
2016 VANTELIN Team TOM'S SZU OKA FUJ MOT OKA OKA SUG SZU SZU 30 2
7 8 4 2 12 4 5 2 2
2017 Vantelin Team TOM'S SZU OKA OKA FUJ MOT AUT SUG SZU SZU 21 6
5 1 3 3 7 NU 10 OD OD

Formuła 1

Stan: 23 listopada 2014

Rok Zespół Samochód Silnik Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2014 Caterham F1 Team Caterham CT05 Renault Energy F1-2014 1.6T V6 Australia
AUS 		Malezja
MAL 		Bahrajn
BHR
CHN 		Hiszpania
ESP 		Monako
MON 		Kanada
KAN 		Austria
AUT 		Wielka Brytania
GBR 		Niemcy
DEU 		Węgry
HUN 		Belgia
BEL 		Włochy
ITA 		Singapur
SIN 		Japonia
JPN 		Rosja
RUS 		Stany Zjednoczone
USA 		Brazylia
BRA
ABU 		– NS
– – – – – – – – – – – NU – – – – – – –

Formuła E

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2017/2018 Techeetah Hongkong Maroko Chile Meksyk Urugwaj Włochy Francja Niemcy Szwajcaria Stany Zjednoczone 64 8
DK 13 NU 2 13 12 3 6 9 4 7 9
2018/2019 DS Techeetah Arabia Saudyjska Maroko Chile Meksyk Hongkong Włochy Francja Monako Niemcy Szwajcaria Stany Zjednoczone 86 8
5 6 13 5 14 4 2 2 7 NU 14 17 NU
2019/2020 TAG Heuer Porsche Formula E Team Arabia Saudyjska Chile Meksyk Maroko Niemcy 71 8
2 14 DK NU 8 2 9 5 8 4 14
2020/2021 TAG Heuer Porsche Formula E Team Arabia Saudyjska Włochy Hiszpania Monako Meksyk Stany Zjednoczone Wielka Brytania Niemcy 58 17
16 11 14 15 NU 2 17 DK 17 8 5 4 17 10 4
2021/2022 TAG Heuer Porsche Formula E Team Arabia Saudyjska Meksyk Włochy Monako Niemcy Indonezja Maroko Stany Zjednoczone Wielka Brytania Korea Południowa 63 12
13 4 2 10 4 NU 4 8 9 15 16 9 12 12 NU NU
2022/2023 Avalanche Andretti Formula E Meksyk Arabia Saudyjska Indie Południowa Afryka Brazylia Niemcy Monako Indonezja Stany Zjednoczone Włochy Wielka Brytania 23 18
4 9 12 9 9 12 8 21 NU 19 NU NU 13 21

* - Sezon w trakcie.

Przypisy

  1. ↑ Peruano André Lotterer va por su cuarto triunfo en Le Mans, „El Comercio”, Lima, 16 czerwca 2016, ISSN 1605-3052 [dostęp 2024-09-27] (hiszp.).
  2. ↑ Bericht: André Lotterer debuteert in F1-GP van België – Belgische Duitser start in Spa in F1 [online], AutoScout24, 21 sierpnia 2014 [dostęp 2024-09-27] (niderl.).
  3. ↑ Olivier de Wilde, André Lotterer en F1 à Spa ? Le Nivellois a déjà moulé son siège chez Caterham… [online], DHnet, 27 września 2024 [dostęp 2024-09-27] (fr.).
  4. ↑ Mateusz Szymkiewicz: Lotterer kierowcą Caterhama w Grand Prix Belgii. f1wm.pl, 2014-08-20. [dostęp 2014-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-26)]. (pol.).
  5. ↑ Mateusz Szymkiewicz: Lotterer odrzucił propozycję startu w GP Abu Zabi złożoną przez Caterhama. f1wm.pl, 2014-11-16. [dostęp 2014-12-05]. (pol.).

Bibliografia