Blaise Matuidi

Blaise Matuidi
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 kwietnia 1987
Tuluza

Wzrost

175 cm[1][2]

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1995–1999 CO Vincennois
1999–2002 INF Clairefontaine
2002–2004 US Créteil-Lusitanos
2004–2005 Troyes AC
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2004–2007 Troyes AC 67 (4)
2007–2011 AS Saint-Étienne 132 (3)
2011–2017 Paris Saint-Germain F.C. 203 (23)
2017–2020 Juventus F.C. 98 (6)
2020–2022 Inter Miami 47 (1)
W sumie: 547 (37)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2005–2006  Francja U-18 9 (0)
2006–2007  Francja U-19 9 (0)
2007–2009  Francja U-21 25 (0)
2010–2019  Francja 84 (9)
W sumie: 127 (9)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
I miejsce Rosja 2018 piłka nożna
Mistrzostwa Europy
II miejsce Francja 2016 piłka nożna
Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Strona internetowa

Blaise Matuidi (ur. 9 kwietnia 1987 w Tuluzie) – francuski piłkarz pochodzenia angolskiego, który występował na pozycji pomocnika. W grudniu 2022 roku zakończył karierę[3].

Kariera klubowa

Blaise Matuidi urodził się w Tuluzie, w rodzinie pochodzenia angolańskiego. Wychowywał się w Fontenay-sous-Bois koło Paryża. Piłkarskie treningi rozpoczął w akademii piłkarskiej INF Clairefontaine, a następnie został zawodnikiem klubu US Créteil-Lusitanos. Nie zaliczył jednak debiutu w pierwszym zespole, a w 2003 roku został piłkarzem Troyes AC. 23 listopada 2004 roku zadebiutował w jego barwach w Ligue 2 w wygranym 2–1 wyjazdowym meczu przeciwko FC Gueugnon. W 2005 roku awansował z Troyes AC do Ligue 1, a po awansie klubu stał się jego podstawowym zawodnikiem. W sezonie 2005/2006 był jednym z najostrzej grających piłkarzy w Ligue 1, gdy został ukarany 11 żółtymi kartkami. W sezonie 2006/2007 spadł z Troyes AC do Ligue 2.

Latem 2007 po spadku Troyes AC Blaise Matuidi przeszedł za 4 miliony euro do AS Saint-Étienne. W nowym zespole także stał się członkiem wyjściowej jedenastki, a 11 sierpnia zaliczył swoje pierwsze spotkanie w koszulce „Zielonych”, wygrane 3–1 z Valenciennes FC. W 2008 roku zajął z AS Saint-Étienne 5. miejsce w ligowej tabeli, najwyższe w dotychczasowej karierze.

W lipcu 2011 roku przeszedł do Paris Saint-Germain F.C., gdzie miał stać się następcą Claude’a Makélélé na pozycji defensywnego pomocnika[4].

W 2017 roku przeniósł się do Juventus F.C. za kwotę około 20 milionów funtów.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki Rozgrywki w Europie Mecze Bramki
2004/05 Troyes AC  Francja Ligue 2 2 0
2005/06 Ligue 1 31 1
2006/07 34 3
2007/08 AS Saint-Étienne 35 0
2008/09 27 2
2009/10 36 1
2010/11 34 0
2011/12 Paris Saint-Germain F.C. 29 1 Liga Europy UEFA 4 0
2012/13 37 5 Liga Mistrzów UEFA 9 2
2013/14 36 5 Liga Mistrzów UEFA 9 1
2014/15 16 0 Liga Mistrzów UEFA 6 1
2015/16 31 4 Liga Mistrzów UEFA 9 0
2016/17 34 4 Liga Mistrzów UEFA 8 2
2017/18 2 0 Liga Mistrzów UEFA 0 0
Juventus F.C.  Włochy Serie A 32 3 Liga Mistrzów UEFA 9 1
2018/19 31 3 Liga Mistrzów UEFA 9 0
2019/20 35 0 Liga Mistrzów UEFA 5 1
2020 Inter Miami  Stany Zjednoczone MLS 16 1
2021 32 1

Kariera reprezentacyjna

W latach 20052007 Matuidi rozegrał 9 spotkań w reprezentacji Francji U-19. Z kolei w latach 20072008 występował w reprezentacji U-21 i zaliczył 19 występów będąc jej podstawowym zawodnikiem. We wrześniu 2010 zadebiutował w pierwszej reprezentacji Francji. Wraz z tą reprezentacją w 2018 roku w Rosji został mistrzem świata.

Sukcesy

Indywidualne

Paris Saint-Germain

Juventus

Reprezentacja Francji

Odznaczenia

Przypisy

  1. UEFA.com, Blaise Matuidi - Juventus - UCL [online], UEFA.com [dostęp 2020-01-29] (ang.).
  2. Ligue1.com - Player profile Blaise MATUIDI (Paris Saint-Germain) [online], www.ligue1.com [dostęp 2020-01-29] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-16].
  3. Mistrz świata z 2018 roku ogłosił zakończenie kariery [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2022-12-30] (pol.).
  4. PSG holt Ménez, Matuidi und Bisevac, [w:] baza Transfermarkt (wiadomości) [dostęp 2011-08-18] (niem.).
  5. Décret du 31 décembre 2018 portant promotion et nomination data. legifrance.gouv.fr, 1 stycznia 2019. [dostęp 2019-06-07]. (fr.).
  6. Antoine Griezmann et les Bleus décorés de la Légion d’honneur. lejsl.com, 4 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-06]. (fr.).
  7. Twitter. Informacja na oficjalnym koncie "Equipe de France". twitter.com, 4 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-06]. (fr.).

Linki zewnętrzne