Bojarzy

Bojarzy (ze starobułgarskiego: болꙗринъ – boljarin)

• W średniowiecznej Bułgarii (do XIV wieku), Wołoszczyźnie, Mołdawii i później na Rusi – wyższa szlachta feudalna, magnaci, wielcy właściciele ziemscy.
• Zbiorowa nazwa przedstawicieli klasy panującej w Rusi Kijowskiej, zajmującej drugą – po książętach – dominującą pozycję w rządzie.
• Na terytoriach Wielkiego Księstwa Litewskiego^[1] wyższa warstwa szlachty sytuująca się poniżej kniaziów^[2]. Jako elita wojskowa i administracyjna, zajmowali wyższą pozycję społeczną niż drobni posiadacze ziemscy^[3].
• W Księstwie Moskiewskim współuczestniczyli w rządzeniu państwem w ramach Dumy Bojarskiej. W Rosji tytuły bojarskie stosowano do czasów Piotra I Wielkiego, który je zniósł.

• Wallachian and Moldavian noblemen (late sixteenth century)
• Довідник з історії України. за ред. І. Підкови та Р. Шуста. – К.: Генеза, 1993. (ukr.)
• Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego: bojarzyn