Dobrowo
| wieś | |
 Pałac w Dobrowie od strony kościoła | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
47 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2014) |
693 |
| Strefa numeracyjna |
94 |
| Kod pocztowy |
78-220[2] |
| Tablice rejestracyjne |
ZBI |
| SIMC |
0313526 |
Położenie na mapie gminy Tychowo  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu białogardzkiego  | |
 53°59′20″N 16°07′11″E/53,988889 16,119722[1]
| |
| Strona internetowa | |
Dobrowo (niem. Groß Dubberow) – wieś sołecka Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Tychowo[3][4].
W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Dobrowo, po jej zniesieniu w gromadzie Pomianowo. W latach 1975–1998 wieś należała do województwa koszalińskiego.
Dobrowo jest siedzibą sołectwa, w skład którego wchodzi przysiółek Dobrówko (niem. Klein Dubberow). Osada Skarszewice została przyłączona do sołectwa Modrolas[5].
Według danych UM na dzień 31 grudnia 2014 roku wieś miała 693 stałych mieszkańców[6].
Położenie
Wieś wielodrożnicowa leży ok. 13 km na północny zachód od Tychowa, między Żytelkowem a Bukówkiem, na prawym brzegu Liśnicy, przy trasie byłej linii wąskotorowej Białogard – Świelino.
Około 1,4 na północ od wsi znajduje się wzniesienie Dąbrowica.
Integralne części wsi
Do 31 grudnia 2024 r. integralną częścią wsi było Dobrówko (SIMC 0313532), które dzień później stało się wsią (SIMC 0313526)[7].
Historia
Wieś została założona przez ród von Kleistów (Kleszczów). Pierwsza wzmianka o tej miejscowości pochodzi z 1388 r. W 1867 r. liczyła 465 mieszkańców, znajdowało się tam pięćdziesiąt domów mieszkalnych oraz budynek szkolny i 38 budynków gospodarskich, natomiast stan bydła wynosił: 52 konie, 190 wołów, 1750 owiec, 60 świń i 5 kóz. W roku 1939 żyło w Dobrowie 665 osób w 168 gospodarstwach. Ziemniaki i zboże, były przerabiane przeważnie w miejscowej gorzelni oraz młynie. Do majątku należały również kuźnia, leśniczówka, zakład ogrodniczy i owczarnia. Podczas II wojny światowej przez niemieckie siły zbrojne został w środku lasu założony magazyn amunicji „Der Stift”. Ostatnim właścicielem był Konrad Hermann von Kleist[8]
Zabytki
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[9][10]:
- kościół pw. św. Jana Kantego – kościół ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki, o konstrukcji szachulcowej z XVIII/XIX wieku, zbudowany na wysokiej podmurówce, z dwuczłonową wieżyczką. Kościół parafialny, należący do dekanatu Białogard, diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej. Pierwotnie był kaplicą pałacową[11].
- zespół pałacowy z początku XX wieku. Należał do rodziny von Kleist:
- pałac w stylu neogotyckim wzniesiony w połowie XIX wieku na XVI wiecznych fundamentach, z charakterystyczną 5-kondygnacyjną wieżą, przykrytą ostrosłupowym hełmem. Od frontu schody prowadzące do głównego wejścia, znajdującego się pod balonem podpartym arkadami z ostrymi łukami. Nad balkonem ryzalit zwieńczony trójkątnym frontonem ze uskokami. We frontonie herb rodziny von Kleist. Mieściła się tu szkoła, obecnie w rękach prywatnych, szybko popada w ruinę, przebudowany w latach 1975-1977;
- park z połowy XIX wieku, o pow. 1,5 ha.
inne zabytki:
- cmentarzysko grobów skrzynkowych kultury pomorskiej
- nieczynny cmentarz założony w drugiej połowie XIX wieku.
Gospodarka
Za czasów PGR prowadzona była intensywna hodowla bydła.
Jest tutaj również oczyszczalnia ścieków.
Osoby urodzone w Dobrowie
- Ewald von Kleist-Schmenzin (1890–1945) – niemiecki polityk konserwatywny
Kultura i sport
We wsi znajduje się gimnazjum.
Zespół sportowy we wsi to „Gryf” Dobrowo.
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 24809
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 228 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Uchwała Rady Miejskiej z 31-01-2012 r. nr XIII/110/12.
- ↑ UM: Wykaz liczby mieszkańców w Gminie Tychowo, stan na 31-12-2014 r.
- ↑ Dobrówko
- ↑ Domena autojt.nazwa.pl jest utrzymywana na serwerach nazwa.pl [online], nazwa.pl [dostęp 2021-03-09].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. zachodniopomorskiego – stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 4. [dostęp 2013-03-30].
- ↑ „Zachodniopomorski Wojewódzki Konserwator Zabytków”. Szczecin.
- ↑ Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 180, ISBN 978-83-7495-133-3.
Linki zewnętrzne
- Dobrowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 79.
Bibliografia
- Strategia rozwoju Gminy Tychowo, UG w Tychowie, 2000
- Andrzej Świrko, Pałace, dwory i zamki w dorzeczu Parsęty, POT, 2005, ISBN 83-7263-900-0.
- Andrzej Świrko, Szlakiem dawnych rodów Pomorskich, Karlino: Związek Miast i Gmin Dorzecza Parsęty, 2008, ISBN 978-83-7518-023-7, OCLC 297712565.
| Miasto | |
|---|---|
| Wsie | |
| Osady | |
| Dawne miejscowości |
