Ferm (pierwiastek)

Ferm
einstein ← ferm → mendelew
Ogólne informacje
Nazwa, symbol, l.a.

ferm, Fm, 100
(łac. fermium)

Grupa, okres, blok

–, 7, f

Stopień utlenienia

III

Właściwości metaliczne

aktynowiec

Masa atomowa

[257][2][a]

Temperatura topnienia

1527 °C[1]

Numer CAS

7440-72-4

PubChem

23998

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
warunków normalnych (0 °C, 1013,25 hPa)

Ferm (Fm, łac. fermium) – syntetyczny pierwiastek chemiczny, aktynowiec. Nazwa pochodzi od nazwiska włoskiego fizyka Enrico Fermiego.

Ferm został odkryty w 1953 roku przez zespół amerykańskich naukowców z ANL, LRL i LASL, pod przewodnictwem Seaborga. Pierwiastek wyodrębniono z próbek koralowca z atolu Eniwetok, na Oceanie Spokojnym, gdzie w 1952 dokonano wybuchu termojądrowym[3]. Podczas wybuchu jądro 238U wychwytuje 17 neutronów, tworząc 255U, który po emisji 8 elektronów tworzy 255Fm.

Dotychczas wytworzono jedynie niewielkie ilości tego pierwiastka poprzez intensywne bombardowanie neutronami ciężkich jąder (uranu, plutonu).

Uwagi

  1. Wartość w nawiasach klamrowych jest liczbą masową najtrwalszego izotopu tego pierwiastka, z uwagi na to, że nie posiada on trwałych izotopów, a tym samym niemożliwe jest wyznaczenie dla niego standardowej względnej masy atomowej. Bezwzględna masa atomowa tego izotopu wynosi: 257,09611 u (257
    Fm
    ).

Przypisy

  1. CRC Handbook of Chemistry and Physics. Wyd. 88th. Boca Raton: CRC Press, 2008, s. 4-64.
  2. Thomas Prohaska i inni, Standard atomic weights of the elements 2021 (IUPAC Technical Report), „Pure and Applied Chemistry”, 94 (5), 2021, s. 573–600, DOI10.1515/pac-2019-0603 (ang.).
  3. Ryszard Szepke: 1000 słów o atomie i technice jądrowej. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06723-6. (pol.).