Grigore Gafencu
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Minister spraw zagranicznych Królestwa Rumunii | |
Okres | |
Poprzednik | |
Następca | |
![]() | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Grigore Gafencu (ur. 30 stycznia 1892 w Bârladzie, zm. 30 stycznia 1957 w Paryżu) – rumuński polityk, prawnik, dziennikarz.
Początkowo był dziennikarzem i publicystą. Od 1928 był posłem w szeregach Narodowej Partii Chłopskiej. W latach 1938–1940 minister spraw zagranicznych Rumunii, próbował prowadzić politykę neutralności. Ambasador Rumunii w Moskwie (sierpień 1940 – czerwiec 1941), następnie mieszkał w Genewie[1]. Autor książek Préliminaires de la guerre à l’Est (1944), opublikowanej pod nazwiskiem Grégoire Gafenco oraz Derniers jours de l’Europe (1946)[potrzebny przypis]. Po wojnie mieszkał w Paryżu, gdzie zmarł. W 1968 jego prochy sprowadzono do ojczyzny[1]. Kawaler Orderu Orła Białego (1939).
W marcu 1939 roku złożył wraz z małżonką wizytę w Warszawie. Para zatrzymała się w Pałacu Blanka. Gafencu spotkał się, m.in. z Józefem Beckiem, Felicjanem Sławojem Składkowskim oraz Stefanem Starzyńskim, złożył kwiaty przy Grobie Nieznanego Żołnierza[2].
Grigore Gafencu w filmie
Grigore Gafencu to jeden z bohaterów filmu Złoty pociąg (1986) w reżyserii Bohdana Poręby. Jego postać zagrał Silviu Stănculescu.
Przypisy
- ↑ a b Stanisław Żerko , Biograficzny leksykon II wojny światowej, Poznań: Wydawnictwo Nauka i Innowacje, 2014, s. 138, ISBN 978-83-63795-77-1 .
- ↑ Gafencu w Warszawie. „Katolik”. 53, s. 1, 1939-03-06. Katowice. [dostęp 2024-06-25].
Bibliografia
- Grigore Gafencu, „reacționarul” care a dat voce exilului românesc, 15 listopada 2010, Diana Evantia Barca, Evenimentul zilei
- Corneliu Vlad: Grigore Gafencu – Istorie si Memorie, 1 lutego 2011, Amos News
- De ce am pierdut Basarabia? „Hitler ar fi sacrificat oricând interesele României, pentru a-și acoperi spatele înspre Rusia”, Adevărul, 16 października 2013