Igor Wołczok

Igor Wołczok

Pełne imię i nazwisko	Igor Siemionowicz Wołczok
Data i miejsce urodzenia	4 października 1931 Moskwa
Data i miejsce śmierci	19 kwietnia 2016 Moskwa
Wzrost	182 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1950 Torpedo Moskwa 0 (0) 1951–1952 CSKA Moskwa 0 (0) W sumie: 0 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1955–1959 Awangard Elektrostal 1960–1961 Metałurh Dnieprodzierżyńsk 1961 Dnipro Dniepropetrowsk (asystent) 1962–1963 Trud Nogińsk 1964–1965 Szachtior Karaganda (asystent) 1966 Szachtior Karaganda 1967 Zoria Ługańsk (asystent) 1968–1970 Wołga Kalinin 1972 Lokomotiw Moskwa 1973–1978 Lokomotiw Moskwa 1979–1981 Kajrat Ałmaty 1982 Tawrija Symferopol 1983–1985 Lokomotiw Moskwa 1990–1991 Navbahor Namangan 1993–1995 Szynnik Jarosław 1996–1998 Rubin Kazań 1998–2000 Awtomobilist Nogińsk (asystent) 2001–2002 FK Jelec 2003 Navbahor Namangan 2003–2004 FK Jelec (konsultant) 2005 FK Jelec
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Igor Siemionowicz Wołczok, ros. Игорь Семёнович Волчок (Волчёк) (ur. 4 października 1931 w Moskwie, zm. 19 kwietnia 2016^[1]) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji pomocnika, trener piłkarski. Nazwisko jakie posiadał przy urodzeniu - Wołcziok (ros. Волчёк). W wyniku plątaniny w dokumentach po służbie wojskowej nazwisko zostało zmienione na Wołczok (ros. Волчок).

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

W 1950 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie rezerw Torpeda Moskwa^[2]. W 1951 przeniósł się do CSKA Moskwa, gdzie służył i bronił barw wojskowej drużyny rezerw.^[3] W 1952 zakończył karierę piłkarza.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarza rozpoczął pracę szkoleniowca. Od 1955 do 1959 trenował zakładową drużynę Awangard Elektrostal^[4]. Od 1960 do lata 1961 pomagał trenować Metałurh Dnieprodzierżyńsk, a w drugiej połowie 1961 - Dnipro Dniepropetrowsk^[5]. Następnie pracował w klubach Trud Nogińsk, Szachtior Karaganda, Zoria Ługańsk, Wołga Kalinin, Lokomotiw Moskwa i Kajrat Ałmaty^[6]. Na początku 1982 stał na czele Tawrii Symferopol, którą kierował do 1 czerwca 1982^[7]. Od 1 września 1983 do końca 1985 po raz trzeci stał na czele Lokomotiwu Moskwa. Potem prowadził Navbahor Namangan, Szynnik Jarosław, Rubin Kazań i FK Jelec. W jeleckim klubie również pracował jako konsultant.

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy trenerskie

Lokomotiw Moskwa

• mistrz Pierwoj ligi ZSRR: 1974
• zdobywca Pucharu Kolejarzy: 1974, 1976

Navbahor Namangan

• wicemistrz Wtoroj ligi ZSRR: 1990 (strefa wschodnia)
• brązowy medalista Mistrzostw Uzbekistanu: 2003

Rubin Kazań

• mistrz Wtoroj ligi Rosji: 1997 (strefa centralna)

Odznaczenia

• tytuł Zasłużonego Trenera Rosyjskiej FSRR: 1972

Przypisy

Bibliografia

• Igor Wołczok w bazie Football Facts (ros.)
• Igor Wołczok w bazie Historii i statystyki ukraińskiej piłki nożnej (ukr.)
• Profil na lokomotiv.info (ros.)