Igor Wołczok

Igor Wołczok
Pełne imię i nazwisko

Igor Siemionowicz Wołczok

Data i miejsce urodzenia

4 października 1931
Moskwa

Data i miejsce śmierci

19 kwietnia 2016
Moskwa

Wzrost

182 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1950 Torpedo Moskwa 0 (0)
1951–1952 CSKA Moskwa 0 (0)
W sumie: 0 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1955–1959 Awangard Elektrostal
1960–1961 Metałurh Dnieprodzierżyńsk
1961 Dnipro Dniepropetrowsk (asystent)
1962–1963 Trud Nogińsk
1964–1965 Szachtior Karaganda (asystent)
1966 Szachtior Karaganda
1967 Zoria Ługańsk (asystent)
1968–1970 Wołga Kalinin
1972 Lokomotiw Moskwa
1973–1978 Lokomotiw Moskwa
1979–1981 Kajrat Ałmaty
1982 Tawrija Symferopol
1983–1985 Lokomotiw Moskwa
1990–1991 Navbahor Namangan
1993–1995 Szynnik Jarosław
1996–1998 Rubin Kazań
1998–2000 Awtomobilist Nogińsk (asystent)
2001–2002 FK Jelec
2003 Navbahor Namangan
2003–2004 FK Jelec (konsultant)
2005 FK Jelec
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Igor Siemionowicz Wołczok, ros. Игорь Семёнович Волчок (Волчёк) (ur. 4 października 1931 w Moskwie, zm. 19 kwietnia 2016[1]) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji pomocnika, trener piłkarski. Nazwisko jakie posiadał przy urodzeniu - Wołcziok (ros. Волчёк). W wyniku plątaniny w dokumentach po służbie wojskowej nazwisko zostało zmienione na Wołczok (ros. Волчок).

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

W 1950 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie rezerw Torpeda Moskwa[2]. W 1951 przeniósł się do CSKA Moskwa, gdzie służył i bronił barw wojskowej drużyny rezerw.[3] W 1952 zakończył karierę piłkarza.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarza rozpoczął pracę szkoleniowca. Od 1955 do 1959 trenował zakładową drużynę Awangard Elektrostal[4]. Od 1960 do lata 1961 pomagał trenować Metałurh Dnieprodzierżyńsk, a w drugiej połowie 1961 - Dnipro Dniepropetrowsk[5]. Następnie pracował w klubach Trud Nogińsk, Szachtior Karaganda, Zoria Ługańsk, Wołga Kalinin, Lokomotiw Moskwa i Kajrat Ałmaty[6]. Na początku 1982 stał na czele Tawrii Symferopol, którą kierował do 1 czerwca 1982[7]. Od 1 września 1983 do końca 1985 po raz trzeci stał na czele Lokomotiwu Moskwa. Potem prowadził Navbahor Namangan, Szynnik Jarosław, Rubin Kazań i FK Jelec. W jeleckim klubie również pracował jako konsultant.

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy trenerskie

Lokomotiw Moskwa
Navbahor Namangan
Rubin Kazań

Odznaczenia

Przypisy

Bibliografia