Igor Lediachow

Igor Lediachow
Игорь Ледяхов
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Igor Anatoljewicz Lediachow

Data i miejsce urodzenia

22 maja 1968
Soczi

Wzrost

188 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Torpedo Taganrog
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1988–1989 SKA Rostów nad Donem 64 (1)
1990 Dnipro Dniepropetrowsk 6 (1)
1991–1992 Rotor Wołgograd 37 (2)
1992–1994 Spartak Moskwa 99 (26)
1994–2002 Sporting Gijón 209 (41)
1998 → Yokohama Flügels (wyp.) 23 (15)
2002–2003 SD Eibar 19 (1)
W sumie: 457 (87)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1992  WNP 7 (1)
1992–1994  Rosja 9 (0)
W sumie: 16 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2008 Spartak Moskwa (młodzież)
2008 Spartak Moskwa
2008–2009 Spartak Moskwa (asystent)
2010 Szynnik Jarosław
2011–2013 Spartak Moskwa (asystent)
2013 Rotor Wołgograd
2013–2018 Achmat Grozny (asystent)
2018 Achmat Grozny
2018 Bałtika Kaliningrad
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Igor Anatoljewicz Lediachow (ros. Игорь Анатольевич Ледяхов, ur. 22 maja 1968 w Soczi) – rosyjski piłkarz grający na pozycji ofensywnego pomocnika.

Kariera klubowa

Lediachow urodził się w Soczi, a piłkarską karierę rozpoczynał w zespole Torpedo Taganrog. W 1988 roku przeszedł do SKA Rostów nad Donem i w jego barwach przez dwa sezony występował w drugiej lidze ZSRR. W 1990 roku został piłkarzem Dnipra Dniepropetrowsk, jednak nie udało mu się wywalczyć miejsca w podstawowym składzie i w 1991 roku odszedł do Rotoru Wołgograd, z którym wywalczył mistrzostwo drugiej ligi. Po utworzeniu nowego państwa w 1992 roku – Federacji Rosyjskiej – Lediachow przeszedł do Spartaka Moskwa i już w pierwszym sezonie wywalczył mistrzostwo nowo powstałej ligi rosyjskiej. Rok później wystąpił ze Spartakiem w Lidze Mistrzów, a zarówno w 1993, jak i 1994 roku zostawał mistrzem kraju. W tym drugim przypadku zdobył także Puchar Rosji.

We wrześniu 1994 Lediachow wyjechał do Hiszpanii. Został piłkarzem Sportingu Gijón. W Primera División zadebiutował 4 września w wygranym 2:1 spotkaniu z Barceloną. W Sportingu grał w pierwszym składzie, jednak w każdym sezonie bronił się przed spadkiem do Segunda División. W końcu fakt ten nastąpił w sezonie 1997/1998, gdy Sporting zajął ostatnią pozycję w La Liga. Kolejne sezony Igor grał na drugim froncie, ale w 1999 roku był wypożyczony do japońskiego Yokohama Flügels. W 2002 roku odszedł z Gijón i na rok trafił do innego drugoligowca SD Eibar. W 2003 roku zakończył piłkarską karierę.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1988 SKA Rostów nad Donem ZSRR  2. liga 23 0
1989 SKA Rostów nad Donem ZSRR  2. liga 41 1
1990 Dnipro Dniepropetrowsk ZSRR  1. liga 5 1
1991 Rotor Wołgograd ZSRR  2. liga 34 2
1992 Spartak Moskwa Rosja  Priemjer-Liga 24 10
1993 Spartak Moskwa Rosja  Priemjer-Liga 24 10
1994 Spartak Moskwa Rosja  Priemjer-Liga 29 6
1994/95 Sporting Gijón Hiszpania  Primera División 23 9
1995/96 Sporting Gijón Hiszpania  Primera División 30 9
1996/97 Sporting Gijón Hiszpania  Primera División 36 3
1997/98 Sporting Gijón Hiszpania  Primera División 17 4
1998/99 Sporting Gijón Hiszpania  Segunda División 20 5
1999 Yokohama Flügels Japonia  J-League 23 15
1999/00 Sporting Gijón Hiszpania  Segunda División 29 12
2000/01 Sporting Gijón Hiszpania  Segunda División 36 6
2001/02 Sporting Gijón Hiszpania  Segunda División 18 1
2002/03 SD Eibar Hiszpania  Segunda División 19 1

Kariera reprezentacyjna

25 stycznia 1992 roku Lediachow zadebiutował w reprezentacji Wspólnoty Niepodległych Państw w wygranym 1:0 towarzyskim meczu ze Stanami Zjednoczonymi. W 1992 roku został powołany przez Anatolija Byszowca do kadry na Euro 92, jednak nie wystąpił we tam w żadnym meczu. W 1994 roku wystąpił na Mistrzostwach Świata w USA w wygranym 6:1 meczu z Kamerunem. W kadrze WNP rozegrał 7 meczów i strzelił 1 gola, a w kadrze Rosji – 9 meczów.

Bibliografia

Skład reprezentacji Wspólnoty Niepodległych Państw na Euro 1992

Skład reprezentacji Rosji na Mundialu 1994

Rosja

Piłkarz roku w Rosji
Futboł
Sport-Express
RFS
Trenerzy Rotoru Wołgograd
  1. ↑ a b c d e trener tymczasowy
Trenerzy Szynnika Jarosławl
  1. ↑ a b c d e f tymczasowo
Trenerzy Achmatu Grozny
  1. ↑ a b c d e f g h tymczasowo
Trenerzy Spartaka Moskwa
  1. ↑ a b c d e tymczasowo
Trenerzy Bałtiki Kaliningrad
  • Abramow (1957)
  • Katrowski (1957–58)
  • Szczerbinski (1958–61)
  • Kirsz (1962)
  • Chorewicz (1963–64)
  • Kirsz (1965–67)
  • Nowikow (1968)
  • Sołowjow (1969–74)
  • Zacharow (1974)
  • Rieznik (1975)
  • Czesnokow (1976–77)
  • Antipow (1977–78)
  • Lifszyć (1979)
  • Pieriewałow (1980–83)
  • Iwanow (1984–87)
  • Silagadze (1988)
  • Saryczew (1989)
  • Czesnokow (1990)
  • Bondariew (1990)
  • Wasienin (1991–92)
  • Szpierling (1992–93)
  • Iwanow (1994)
  • Tkaczenko (1995–98)
  • Diergacz (1999)
  • Iwanow (1999)
  • Karman (2000–01)
  • Nikitienko (2001[A])
  • Sawczenkow (2001)
  • Zelkevičius (2002–03)
  • Mogilny (2003[A])
  • Butenko (2004)
  • Mogilny (2004[A])
  • Siomin (2004)
  • Tkaczenko (2005–06)
  • Ignatienko (2007)
  • Szczerbaczenko (2007[A])
  • Sanaja (2008–09)
  • Tkaczenko (2009)
  • Lach (2010)
  • Tkaczenko (2010)
  • Francew (2011)
  • Gorbaczow (2011[A])
  • Pjerjewiertajło (2011–14)
  • Juran (2014–15)
  • Dysziekow (2015–16)
  • Gorbaczow (2016)
  • Zachariak (2016–17)
  • Czeriewczenko (2017)
  • Niepomniaszczi (2017)
  • Lediachow (2018)
  • Kaleszin (2019–21)
  • Ignaszewicz (od 2021)
  1. ↑ a b c d e tymczasowo