Kaplica Świętych Braci Machabeuszy w Kuraszewie

Kaplica Świętych Braci Machabeuszy

kaplica filialna
Widok ogólny kaplicy
Państwo	Polska
Województwo	podlaskie
Miejscowość	Kuraszewo
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny
Diecezja	warszawsko-bielska
Wezwanie	Świętych Braci Machabeuszy
Wspomnienie liturgiczne	1/14 sierpnia
Historia Data zakończenia budowy 1942 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna Fundator Teodor Pawluczuk
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno Kopuła • liczba kopuł 1 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy Czyże Kuraszewo, kaplica Świętych Braci Machabeuszy
Położenie na mapie Polski Kuraszewo, kaplica Świętych Braci Machabeuszy
Położenie na mapie województwa podlaskiego Kuraszewo, kaplica Świętych Braci Machabeuszy
Położenie na mapie powiatu hajnowskiego Kuraszewo, kaplica Świętych Braci Machabeuszy
52°48′52,8″N 23°27′23,0″E/52,814667 23,456389
Multimedia w Wikimedia Commons

Kaplica pod wezwaniem Świętych Braci Machabeuszy – prawosławna kaplica filialna w Kuraszewie. Należy do parafii św. Antoniego Pieczerskiego w Kuraszewie, w dekanacie Hajnówka diecezji warszawsko-bielskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Obiekt znajduje się na polach należących do wsi Kuraszewo, w pobliżu drogi do Lad.

Kaplica została wzniesiona przez mieszkańców Kuraszewa po odkryciu przez jednego z nich źródełka uznanego za cudowne. Źródło to było znane od lat 30. XX w., natomiast prace budowlane ukończono w 1942. Głównym inicjatorem wzniesienia obiektu, a następnie jego opiekunem był Teodor Pawluczuk.

Po II wojnie światowej władze PRL-owskie wielokrotnie wzywały Pawluczuka do Białegostoku i uniemożliwiały sprawowanie opieki nad kapliczką. Mimo tego miejsce pozostawało celem pielgrzymek, a przybyli pielgrzymi pozostawiali w pobliżu kapliczki przyniesione krzyże wotywne. W 1973 ze środków zebranych przez miejscowych wiernych przeprowadzono generalny remont budynku, wymieniając dach i podłogę, szalując ściany oraz ogrodzono świątynię razem z przylegającym terenem. W kaplicy nabożeństwo odbywa się raz do roku – w święto patronalne (14 sierpnia).

Drewniana kaplica kryta blachą, salowa, zamknięta trójbocznie. Od frontu kruchta nakryta trójkątnym dachem. Najszersza część (nawowa) posiada po dwa prostokątne okna na bocznych ścianach. Najwyższą częścią kapliczki jest część prezbiterialna z niewielką cebulastą kopułą i prawosławnym krzyżem. W najbliższym otoczeniu budynku znajdują się setki drewnianych krzyży wotywnych.

• 
  Wnętrze kaplicy
• 
  Krzyże wotywne przy źródełku

• Lady

• Grzegorz Sosna, Antonina Troc-Sosna, Święte miejsca i cudowne ikony. Prawosławne sanktuaria na Białostocczyźnie, Orthdruk, Białystok 2006, ISBN 83-85368-69-8

• Kościoły drewniane, Lady