Kapusta z grochem

Kapusta z grochem

Kapusta z grochem – tradycyjna polska potrawa podawana często podczas wieczerzy wigilijnej. Podstawowymi składnikami dania są: łuskany groch, kiszona kapusta i przyprawy. W Wielkopolsce nazywana ciupką z grochem.

Historia i tradycja

Na terenie Polski kapustę oraz groch uprawia się już od ponad tysiąca lat. Kapusta była na tyle popularna, że uprawiano ją na terenie całego kraju i spożywano przez cały rok. Aby urozmaicić monotonną dietę, dodawano do kapusty różnego rodzaju dodatki. Dużą popularnością cieszyło się połączenie kapusty z grochem, którą dodatkowo okraszano smalcem lub słoniną. To danie serwowane było głównie w Polsce środkowej na wyjątkowe okazje. Żadne wesele nie mogło obejść się bez grochu z kapustą. Istniała także wersja postna, którą podawano w czasie wieczerzy wigilijnej lub podczas Wielkanocy. Do dziś groch z kapustą pojawia się na polskich stołach jako podstawowe danie wigilijne.

Sposób przygotowania (wersja postna)

Kapusta z grochem

Podstawowym składnikiem tej potrawy jest groch i (średnio kwaśna) kiszona kapusta. Łuskany groch (cały lub połówki) należy zalać wrzącą wodą i odstawić do namoczenia. Następnie gotować na małym ogniu, do chwili aż zmięknie, a według niektórych[1] przepisów aż nawet zacznie się częściowo rozpadać. Po przegotowaniu odcedzić groch, zależnie od przepisu przetrzeć przez sito, zmiksować lub pozostawić w całości. Kapustę posiekać, zalać wrzącą wodą i gotować na małym ogniu z dodatkiem liści laurowych i ziarenek ziela angielskiego. Gdy kapusta zmięknie, należy dodać do niej groch i wymieszać. Do smaku można dodać posiekaną cebulę, wcześniej zeszkloną na oleju. Wielkopolska „ciupka z grochem” nawet jako potrawa wigilijna zawiera zamiast oleju słoninę, na której z cebuli i dodatku mąki pszennej sporządza się zasmażkę dodawaną do kapusty.

Przyprawy jakie dodaje się do grochu z kapustą to: sól, pieprz, majeranek[1] lub kminek. Po przyprawieniu potrawy należy ją zagotować i odstawić na noc w chłodne miejsce. Groch z kapustą najlepiej smakuje drugiego lub trzeciego dnia po przygotowaniu.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Gessler ↓.

Bibliografia