Wolfgang Pauli (1900–1958)
Macierze Pauliego (spinowe macierze Pauliego) – zbiór 3 zespolonych macierzy hermitowskich wymiaru 2×2 wprowadzony w 1927 roku przez Wolfganga Pauliego w celu opisu spinu elektronu w mechanice kwantowej[1]:
![{\displaystyle \sigma _{1}=\left[{\begin{matrix}0&&1\\1&&0\end{matrix}\right],}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/ad40090e97a3b1a5e67a191dcbcb06b6d0795640)
![{\displaystyle \sigma _{2}=\left[{\begin{matrix}0&-i\\i&~~~0\end{matrix}\right],}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/2033b7fa2abc434648edaaf782eaeeefadb2f21e)
![{\displaystyle \sigma _{3}=\left[{\begin{matrix}1&~~~0\\0&-1\end{matrix}\right].}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/b8f02be70e309e510581684124870571404b3bb8)
W fizyce niekiedy używa się oznaczeń
i
Czasem używa się również symbolu σ0 na oznaczenie macierzy jednostkowej wymiaru
choć najczęściej macierz jednostkową oznacza się symbolem
tj.
![{\displaystyle I=\left[{\begin{matrix}1&&0\\0&&1\end{matrix}\right].}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/106e8ab51feb25a715721c9594913a24b1727257)
Macierze Pauliego wraz z macierzą jednostkową tworzą bazę, w rozumieniu Hilberta-Schmidta:
Właściwości algebraiczne
Niech
oznacza macierz jednostkową.
(1) Wyznaczniki i ślady macierzy Pauliego spełniają równania:

gdzie
(2) Iloczyny macierzy Pauliego
a) Obliczając iloczyny macierzy Pauliego, otrzyma się:

- itd.
b) Ogólnie mamy:

gdzie
(3) Z powyższych wzorów wynikają relacje komutacji oraz antykomutacji, np.
![{\displaystyle {\begin{aligned}\left[\sigma _{1},\sigma _{2}\right]&=2i\sigma _{3},\\\left[\sigma _{2},\sigma _{3}\right]&=2i\sigma _{1},\\\left[\sigma _{3},\sigma _{1}\right]&=2i\sigma _{2},\\\left[\sigma _{1},\sigma _{1}\right]&=0,\\\left\{\sigma _{1},\sigma _{1}\right\}&=2I,\\\left\{\sigma _{1},\sigma _{2}\right\}&=0,\end{aligned}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/c5b5ed62cc58b29bbf3463fa15df83d1eff4276c)
gdzie komutator i antykomutator zdefiniowane są następująco:
![{\displaystyle [\sigma _{i},\sigma _{j}]=\sigma _{i}\sigma _{j}-\sigma _{j}\sigma _{i},}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/b473419b281d32bf61d6d8d6b2552120b75576e9)

Ogólnie mamy:
![{\displaystyle [\sigma _{i},\sigma _{j}]=2i\sum _{k}\,\epsilon _{ijk}\,\sigma _{k},}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/e59e77db7fcf942713c28261c7915a6bca0238e4)

gdzie:
– symbol Leviego-Civity,
– delta Kroneckera.
(4) Inna własność macierzy Pauliego:

Wartości i wektory własne
(1) Każda z macierzy Pauliego ma dwie wartości własne, +1 i −1.
(2) Wektory własne macierzy Pauliego (znormalizowane do 1):
– dla macierzy

– dla macierzy

– dla macierzy

Wektor macierzy Pauliego. Iloczyn skalarny
(1) Wektor macierzy Pauliego zdefiniowany jest następująco:

gdzie
– wersory osi układu współrzędnych kartezjańskich.
(2) Niech dany będzie wektor
taki że

Wtedy iloczyn skalarny wektora macierzy Pauliego przez wektor
ma postać:

(3) Tw. Dowolny wektor komutuje z wektorem macierzy Pauliego, gdyż mnożenie macierzy przez liczbę zawsze jest przemienne, np.

Twierdzenia

oraz

gdzie:

– wektor jednostkowy skierowany w dowolnym kierunku.
Dowód (#1)

Dowód (#2)
Najpierw zauważmy równość

(Może być udowodniona dla n=1 z użyciem relacji antykomutacji).
Dla pozostałych:

Połączenie tych dwóch faktów z wiedzą o relacjach eksponencjalnych z sin i cos:

Kiedy podstawimy
otrzymamy


Suma cosinusów po lewej stronie i suma sinusów po prawej, więc ostatecznie,

Macierze Pauliego mają wielkie znaczenie w informatyce kwantowej. Wykorzystywane są jako bramki jednokubitowe. Oznacza się je zwyczajowo jako
kolejno dla
Zobacz też
Inne:
Przypisy
- ↑ Wolfgang Pauli, Zur Quantenmechanik des magnetischen Elektrons, „Zeitschrift für Physik”, Bd. 43, 1927, s. 601.
Linki zewnętrzne