Nicolas Hulot

Nicolas Hulot

Nicolas Hulot (2015)
Data i miejsce urodzenia	30 kwietnia 1955 Lille
Zawód, zajęcie	dziennikarz, pisarz, ekolog
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Nicolas Hulot (ur. 30 kwietnia 1955 w Lille^[1]) – francuski dziennikarz, prezenter telewizyjny, pisarz, działacz ekologiczny i polityk, od 2017 do 2018 minister ekologii.

Kształcił się m.in. w szkole katolickiej Lycée Saint-Jean-de-Passy w Paryżu, przez kilka miesięcy studiował medycynę na Université Pierre-et-Marie-Curie^[1]. Podejmował różne prace dorywcze, zajął się także fotografią i organizacją ekspedycji. W latach 70. związany z agencją prasową Sipa Press, był twórcą m.in. fotoreportażu z trzęsienia ziemi w Gwatemali^[1][2]. W latach 1978–1987 pracował w rozgłośni radiowej France Inter^[2].

Od 1987 był związany ze stacją telewizyjną TF1. Był producentem i prezenterem programów Ushuaïa, le magazine de l’Extrême (1987–1995), Opération Okavango (1996–1997) i Ushuaïa Nature (1998–2012)^[2]. Po szybkim sukcesie pierwszej z tych produkcji, w której zwracał uwagę na szkody wyrządzane środowisku przez ludzi, zaangażował się w działalność na rzecz ochrony środowiska i edukacji ekologicznej. Zaczął wydawać książki poświęcone tej tematyce. W 1990 stworzył fundację „Ushuaïa”, która w 1995 została przemianowana na Fondation Nicolas-Hulot pour la Nature et l’Homme^[1].

Od 2002 prezydent Jacques Chirac korzystał z jego porad w kwestiach ochrony środowiska. Złożył mu też odrzuconą przez ekologa propozycję objęcia stanowiska ministra ekologii. W 2006 był uwzględniany w sondażach prezydenckich, mimo wyników przekraczających 10% odmówił kandydowania. Zainicjował natomiast podpisanie tzw. paktu ekologicznego przez pięciu głównych kandydatów na urząd prezydenta^[1].

13 kwietnia 2011 ogłosił w Sevran zamiar wystartowania w wyborach prezydenckich w 2012^[3]. Wziął udział w prawyborach organizowanych przez Europe Écologie-Les Verts, przegrywając 12 lipca 2011 z Evą Joly^[4]. 6 grudnia 2012 został nominowany przez prezydenta Francji François Hollande’a specjalnym wysłannikiem do spraw ochrony planety^[5].

15 maja 2017 w nowo powołanym gabinecie Édouarda Philippe’a objął stanowisko ministra stanu oraz ministra ekologii^[6]. Pozostał na tej funkcji również w utworzonym w czerwcu 2017 drugim rządzie tegoż premiera^[7].

28 sierpnia 2018 podczas wywiadu radiowego ogłosił swoją dymisję, krytykując brak wsparcia dla jego koncepcji reform w sferze ekologii^[8].

Urodził się jako syn Philippe’a i Monique. Gdy miał 15 lat, jego ojciec zmarł na chorobę nowotworową^[9]. Jego dziadek był architektem i sąsiadem reżysera Jacques’a Tati, który inspirował się tą osobą, tworząc postać pana Hulot w filmie Wakacje pana Hulot z 1953. Gdy Nicolas Hulot miał 19 lat, odnalazł zwłoki swojego brata, który popełnił samobójstwo^[9]. W 1980 wystartował w Rajdzie Paryż-Dakar^[10].

Dwukrotnie żonaty: po raz pierwszy z Isabelle Patissier (uprawiającą profesjonalnie wspinaczkę skalną), następnie z Florence Lasserre. Ma dwoje dzieci^[1].

• Komandor^[11] Legii Honorowej
• Oficer Narodowego Orderu Zasługi
• Kawaler Sztuki i Literatury (Francja)
• Orderu Oficer Orderu Narodowego Lwa (Senegal)^[2]