Oleg Kononow

Oleg Kononow
Олег Кононов
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Oleg Gieorgijewicz Kononow

Data i miejsce urodzenia

23 marca 1966
Kursk

Wzrost

183 cm

Pozycja

środkowy obrońca, defensywny pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Arsienał Tuła (trener)

Kariera juniorska
Lata Klub
1975–1983 DJuSSz-4 Kursk
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1984 Iskra-d Smoleńsk 13 (1)
1986–1988 Dniapro Mohylew 70 (8)
1989 Zoria Woroszyłowgrad 8 (0)
1989–1992 KIM Witebsk 101 (9)
1992–1993 SGV Freiberg
1994 Lakamatyu Witebsk 14 (2)
1994 Dźwina Witebsk 11 (0)
1995 Ruch Chorzów 3 (0)
1996–1997 Naftan Nowopołock 59 (3)
1998–1999 Tarpieda Mińsk 31 (9)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2000–2003 Tarpieda Mińsk (asystent)
2003 Lakamatyu Mińsk (asystent)
2004 Metałurh Zaporoże (asystent)
2005–2008 Sheriff Tyraspol (asystent)
2008–2011 Karpaty Lwów
2012–2013 FK Sewastopol
2013–2016 FK Krasnodar
2017 Achmat Grozny
2018 Arsienał Tuła
2018–2019 Spartak Moskwa
2020 Riga FC
2022 Arsienał Tuła
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Oleg Gieorgijewicz Kononow (ros. Олег Георгиевич Кононов, biał. Алег Георгіевіч Конанаў, Aleh Hieorhijewicz Konanau; ur. 23 marca 1966 w Kursku) – rosyjski piłkarz występujący na pozycji obrońcy lub pomocnika, trener piłkarski.

Kariera klubowa

W 1984 roku, w trakcie odbywania służby wojskowej w mieście Lida, zgłosił się na testy do Iskry Smoleńsk i został umieszczony w zespole rezerw[1]. W 1986 roku przeszedł do Dniapro Mohylew (Druga Liga ZSRR)[1]. Występował też w zespołach Zoria Woroszyłowgrad, KIM Witebsk[2]. W sezonie 1992/93 bronił barw niemieckiego półzawodowego zespołu SGV Freiberg. Potem powrócił do Witebska, gdzie grał w klubach Lakamatyu i Dźwina[2]. Podczas przerwy zimowej sezonu 1994/95 podpisał kontrakt z Ruchem Chorzów, stając się pierwszym obcokrajowcem w historii klubu[1][2]. Po spadku Ruchu z I ligi powrócił do ojczyzny, gdzie został piłkarzem Naftana Nowopołock[2]. Ostatnim jego klubem była Tarpieda Mińsk, w której zakończył karierę piłkarską w 1999 roku[2].

Kariera trenerska

W początkach kariery trenerskiej pracował jako asystent Anatola Jurewicza w Tarpiedzie Mińsk, Lakamatyu Mińsk oraz Metałurhu Zaporoże. W latach 2005–2008 kierował akademią piłkarską Sheriffa Tyraspol oraz pracował w sztabie szkoleniowym zespołu seniorów. W 2008 roku zatrudniony jako trener Karpat Lwów[3]. 18 października 2011 z powodu nieudanego startu drużyny w mistrzostwach jego kontrakt rozwiązano[3]. 20 stycznia 2012 objął stanowisko dyrektora generalnego w FK Sewastopol[4]. 12 czerwca 2012 objął stanowisko głównego trenera FK Sewastopol[5]. 11 sierpnia 2013 odszedł do FK Krasnodar[6], z którym dotarł do finału Pucharu Rosji 2013/14 i 1/16 finału Ligi Europy 2015/16[2]. W 2017 roku trenował Achmat Grozny, a w 2018 roku Arsienał Tuła. 12 listopada 2018 rozwiązał umowę z Arsienałem i podpisał kontrakt ze Spartakiem Moskwa[7][8], którym kierował do 29 września 2019[9]. 5 lutego 2020 objął Riga FC[10].

Życie prywatne

Jest absolwentem Smoleńskiego Instytutu Wychowania Fizycznego[1]. W drugiej połowie lat 90. uzyskał obywatelstwo Białorusi[1].

Sukcesy

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Олег Кононов. 24smi.org. [dostęp 2020-07-04]. (ros.).
  2. ↑ a b c d e f Pierwszy „Niebieski” straniero kończy 50 lat!. ruchchorzow.com.pl. [dostęp 2020-07-04]. (pol.).
  3. ↑ a b Офіційно. Олег Кононов залишає "Карпати". ua-football.com. [dostęp 2020-07-04]. (ukr.).
  4. ↑ Официально: Олег Кононов - генеральный директор ФК "Севастополь". football24.ua. [dostęp 2020-07-04]. (ros.).
  5. ↑ Олег Кононов назначен главным тренером ФК "Севастополь". ua-football.com. [dostęp 2020-07-04]. (ros.).
  6. ↑ "Краснодар" объявил о подписании контракта с Кононовым. ua-football.com. [dostęp 2020-07-04]. (ros.).
  7. ↑ a b Алег Конанаў стаў галоўным трэнерам маскоўскага "Спартака. euroradio.fm. [dostęp 2020-07-04]. (biał.).
  8. ↑ Олег Кононов — главный тренер «Спартака». spartak.com. [dostęp 2020-07-04]. (ros.).
  9. ↑ Олег Кононов покидает «Спартак». spartak.com. [dostęp 2020-07-04]. (ros.).
  10. ↑ Олег Кононов возглавил Ригу. ua-football.com. [dostęp 2020-07-04]. (ros.).

Bibliografia

Kariera trenerska
Trenerzy Riga FC
  1. ↑ a b c tymczasowo
Trenerzy Karpat Lwów
  1. ↑ a b c d e f g h i tymczasowo
Trenerzy FK Sewastopol
  1. ↑ a b c d e tymczasowo
Trenerzy FK Krasnodar
Trenerzy Achmatu Grozny
  1. ↑ a b c d e f g h tymczasowo
Trenerzy Arsienału Tuła
  1. ↑ a b c d e f tymczasowo
Trenerzy Spartaka Moskwa
  1. ↑ a b c d e tymczasowo