Rajeev Ram
Państwo | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
18 marca 1984 | |||||||||
Wzrost |
193 cm | |||||||||
Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend | |||||||||
Status profesjonalny |
2004 | |||||||||
Zakończenie kariery |
aktywny | |||||||||
Trener |
Bryan Smith | |||||||||
Gra pojedyncza | ||||||||||
Wygrane turnieje |
2 | |||||||||
Najwyżej w rankingu |
56 (18 kwietnia 2016) | |||||||||
Australian Open |
2R (2013, 2016) | |||||||||
Roland Garros |
1R (2010, 2016) | |||||||||
Wimbledon |
2R (2013) | |||||||||
US Open |
2R (2013, 2015) | |||||||||
Gra podwójna | ||||||||||
Wygrane turnieje |
30 | |||||||||
Najwyżej w rankingu |
1 (3 października 2022) | |||||||||
Australian Open |
W (2020) | |||||||||
Roland Garros |
QF (2011, 2019, 2020, 2022) | |||||||||
Wimbledon |
SF (2016, 2021, 2022) | |||||||||
US Open |
W (2021–2023) | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Strona internetowa |
Rajeev Ram (ur. 18 marca 1984 w Denver) – amerykański tenisista pochodzenia hinduskiego, srebrny medalista igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro (2016) w grze mieszanej, zwycięzca Australian Open 2020 oraz US Open 2021, 2022 i 2023 w grze podwójnej, a także Australian Open 2019 i 2021 w grze mieszanej, lider rankingu ATP deblistów.
Kariera tenisowa
Karierę tenisową rozpoczął w roku 2004.
Wygrywał turnieje z serii ITF Futures i ATP Challenger Tour. W turniejach rangi ATP Tour odniósł dwa zwycięstwa, oba w Newport na nawierzchni trawiastej, w 2009 i 2015 roku. W pierwszym z nich, jako szczęśliwy przegrany doszedł do finału, w którym pokonał Sama Querreya 6:7(3), 7:5, 6:3[1], w drugim wygrał z Ivo Karloviciem 7:6(5), 5:7, 7:6(2)[2]. Ponadto w lutym 2016 został finalistą rozgrywek w Delray Beach.
W grze podwójnej Ram odniósł trzydzieści triumfów w turniejach ATP Tour z pięćdziesięciu jeden rozegranych finałów.
W 2020 roku awansował do finału zawodów gry podwójnej podczas Australian Open. Razem z partnerującym mu Joem Salisburym w meczu mistrzowskim wygrali z deblem Max Purcell–Luke Saville wynikiem 6:4, 6:2. Rok później ponownie osiągnęli finał, lecz tym razem przegrali z Ivanem Dodigiem i Filipem Poláškiem 3:6, 4:6. Ten sam debel triumfował również w finale US Open w 2021 roku, tym razem pokonując 3:6, 6:2, 6:2 Jamiego Murraya i Bruno Soaresa. Rok później para obroniła tytuł w US Open, wygrywając w ostatnim spotkaniu 7:6(4), 7:5 z Wesleyem Koolhofem i Nealem Skupskim. W tym samym roku z Salisburym zwyciężyli w ATP Finals, pokonując w meczu finałowym duet Nikola Mektić–Mate Pavić 7:6(4), 6:4. W 2023 roku amerykańsko-brytyjski debel ponownie obronili tytuł w US Open, tym razem pokonując w spotkaniu mistrzowskim Rohana Bopannę i Matthew Ebdena 2:6, 6:3, 6:4, a także w Turynie podczas ATP Finals, gdzie wygrali w meczu finałowym z duetem Marcel Granollers–Horacio Zeballos 6:3, 6:4.
W grze mieszanej Ram jest zdobywcą srebrnego medalu igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro (2016), w których startował wspólnie z Venus Williams. We wrześniu 2016 roku został finalistą US Open, partnerując Coco Vandeweghe. W 2019 roku razem z Barborą Krejčíkovą zwyciężył podczas Australian Open. Dwa lata później, ponownie z Krejčíkovą, odniósł kolejny triumf na kortach Australian Open.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był 18 kwietnia 2016 roku na 56. miejscu. 3 października 2022 roku został liderem rankingu światowego w grze podwójnej, a zarazem najstarszym zawodnikiem, który po raz pierwszy objął prowadzenie w tym zestawieniu[3].
Finały w turniejach ATP Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (2–1)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 12 lipca 2009 | Newport | Trawiasta | Sam Querrey | 6:7(3), 7:5, 6:3 |
Zwycięzca | 2. | 19 lipca 2015 | Newport | Trawiasta | Ivo Karlović | 7:6(5), 5:7, 7:6(2) |
Finalista | 1. | 21 lutego 2016 | Delray Beach | Twarda | Sam Querrey | 4:6, 6:7(6) |
Gra podwójna (30–21)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 28 sierpnia 2005 | New Haven | Twarda | Bobby Reynolds | Gastón Etlis Martín Rodríguez |
4:6, 3:6 |
Zwycięzca | 1. | 11 stycznia 2009 | Ćennaj | Twarda | Eric Butorac | Jean-Claude Scherrer Stan Wawrinka |
6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 2. | 12 lipca 2009 | Newport | Trawiasta | Jordan Kerr | Michael Kohlmann Rogier Wassen |
6:7(6), 7:6(7), 10–6 |
Zwycięzca | 3. | 4 października 2009 | Bangkok | Twarda (hala) | Eric Butorac | Guillermo García-López Mischa Zverev |
7:6(4), 6:3 |
Zwycięzca | 4. | 25 lipca 2010 | Atlanta | Twarda | Scott Lipsky | Rohan Bopanna Kristof Vliegen |
6:3, 6:7(4), 12–10 |
Finalista | 2. | 6 lutego 2011 | Johannesburg | Twarda | Scott Lipsky | James Cerretani Adil Shamasdin |
3:6, 6:3, 7–10 |
Zwycięzca | 5. | 13 lutego 2011 | San José | Twarda (hala) | Scott Lipsky | Alejandro Falla Xavier Malisse |
6:4, 4:6, 10–8 |
Zwycięzca | 6. | 27 lutego 2011 | Delray Beach | Twarda | Scott Lipsky | Christopher Kas Alexander Peya |
4:6, 6:4, 10–3 |
Zwycięzca | 7. | 23 września 2012 | Petersburg | Twarda (hala) | Nenad Zimonjić | Lukáš Lacko Igor Zelenay |
6:2, 4:6, 10–6 |
Finalista | 3. | 13 lipca 2014 | Newport | Trawiasta | Jonatan Erlich | Chris Guccione Lleyton Hewitt |
5:7, 4:6 |
Zwycięzca | 8. | 21 czerwca 2015 | Halle | Trawiasta | Raven Klaasen | Rohan Bopanna Florin Mergea |
7:6(5), 6:2 |
Finalista | 4. | 4 października 2015 | Kuala Lumpur | Twarda (hala) | Raven Klaasen | Treat Huey Henri Kontinen |
6:7(4), 2:6 |
Finalista | 5. | 2 kwietnia 2016 | Miami | Twarda | Raven Klaasen | Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut |
7:5, 1:6, 7–10 |
Finalista | 6. | 21 maja 2016 | Genewa | Ceglana | Raven Klaasen | Steve Johnson Sam Querrey |
4:6, 1:6 |
Zwycięzca | 9. | 19 czerwca 2016 | Halle | Trawiasta | Raven Klaasen | Łukasz Kubot Alexander Peya |
7:6(5), 6:2 |
Zwycięzca | 10. | 2 października 2016 | Chengdu | Twarda | Raven Klaasen | Pablo Carreño-Busta Mariusz Fyrstenberg |
7:6(2), 7:5 |
Finalista | 7. | 9 października 2016 | Tokio | Twarda | Raven Klaasen | Marcel Granollers Marcin Matkowski |
2:6, 6:7(4) |
Finalista | 8. | 20 listopada 2016 | Londyn | Twarda (hala) | Raven Klaasen | Henri Kontinen John Peers |
6:2, 1:6, 8–10 |
Zwycięzca | 11. | 26 lutego 2017 | Delray Beach | Twarda | Raven Klaasen | Treat Huey Maks Mirny |
7:5, 7:5 |
Zwycięzca | 12. | 18 marca 2017 | Indian Wells | Twarda | Raven Klaasen | Łukasz Kubot Marcelo Melo |
6:7(1), 6:4, 10–8 |
Finalista | 9. | 18 czerwca 2017 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Raven Klaasen | Łukasz Kubot Marcelo Melo |
3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 13. | 23 lipca 2017 | Newport | Trawiasta | Aisam-ul-Haq Qureshi | Matt Reid John-Patrick Smith |
6:4, 4:6, 10–7 |
Zwycięzca | 14. | 1 października 2017 | Shenzhen | Twarda | Alexander Peya | Nikola Mektić Nicholas Monroe |
6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 15. | 6 maja 2018 | Monachium | Ceglana | Ivan Dodig | Nikola Mektić Alexander Peya |
6:3, 7:5 |
Finalista | 10. | 26 maja 2018 | Genewa | Ceglana | Ivan Dodig | Oliver Marach Mate Pavić |
6:3, 6:7(3), 9–11 |
Finalista | 11. | 29 lipca 2018 | Atlanta | Twarda | Ryan Harrison | Nicholas Monroe John-Patrick Smith |
6:3, 6:7(5), 8–10 |
Finalista | 12. | 30 września 2018 | Shenzhen | Twarda | Robert Lindstedt | Ben McLachlan Joe Salisbury |
6:7(5), 6:7(4) |
Zwycięzca | 16. | 21 października 2018 | Moskwa | Twarda (hala) | Austin Krajicek | Maks Mirny Philipp Oswald |
7:6(4), 6:4 |
Zwycięzca | 17. | 4 listopada 2018 | Paryż | Twarda (hala) | Marcel Granollers | Jean-Julien Rojer Horia Tecău |
6:4, 6:4 |
Finalista | 13. | 6 stycznia 2019 | Brisbane | Twarda | Joe Salisbury | Marcus Daniell Wesley Koolhof |
4:6, 6:7(6) |
Zwycięzca | 18. | 2 marca 2019 | Dubaj | Twarda | Joe Salisbury | Ben McLachlan Jan-Lennard Struff |
7:6(4), 6:3 |
Finalista | 14. | 23 czerwca 2019 | Londyn | Trawiasta | Joe Salisbury | Feliciano López Andy Murray |
6:7(6), 7:5, 5–10 |
Finalista | 15. | 20 października 2019 | Antwerpia | Twarda (hala) | Joe Salisbury | Kevin Krawietz Andreas Mies |
6:7(1), 3:6 |
Zwycięzca | 19. | 27 października 2019 | Wiedeń | Twarda (hala) | Joe Salisbury | Łukasz Kubot Marcelo Melo |
6:4, 6:7(5), 10–5 |
Zwycięzca | 20. | 2 lutego 2020 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Joe Salisbury | Max Purcell Luke Saville |
6:4, 6:2 |
Finalista | 16. | 21 lutego 2021 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Joe Salisbury | Ivan Dodig Filip Polášek |
3:6, 4:6 |
Finalista | 17. | 16 maja 2021 | Rzym | Ceglana | Joe Salisbury | Nikola Mektić Mate Pavić |
4:6, 6:7(4) |
Finalista | 18. | 25 czerwca 2021 | Eastbourne | Trawiasta | Joe Salisbury | Nikola Mektić Mate Pavić |
4:6, 3:6 |
Zwycięzca | 21. | 15 sierpnia 2021 | Toronto | Twarda | Joe Salisbury | Nikola Mektić Mate Pavić |
6:3, 4:6, 10–3 |
Zwycięzca | 22. | 10 września 2021 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Joe Salisbury | Jamie Murray Bruno Soares |
3:6, 6:2, 6:2 |
Finalista | 19. | 31 października 2021 | Eastbourne | Twarda (hala) | Joe Salisbury | Juan Sebastián Cabal Robert Farah |
4:6, 2:6 |
Finalista | 20. | 21 listopada 2021 | Turyn | Twarda (hala) | Joe Salisbury | Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut |
4:6, 6:7(0) |
Zwycięzca | 23. | 17 kwietnia 2022 | Monte Carlo | Ceglana | Joe Salisbury | Juan Sebastián Cabal Robert Farah |
6:4, 3:6, 10–7 |
Zwycięzca | 24. | 21 sierpnia 2022 | Cincinnati | Twarda | Joe Salisbury | Tim Pütz Michael Venus |
7:6(4), 7:6(5) |
Zwycięzca | 25. | 9 września 2022 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Joe Salisbury | Wesley Koolhof Neal Skupski |
7:6(4), 7:5 |
Zwycięzca | 26. | 20 listopada 2022 | Turyn | Twarda (hala) | Joe Salisbury | Nikola Mektić Mate Pavić |
7:6(4), 6:4 |
Zwycięzca | 27. | 27 maja 2023 | Lyon | Ceglana | Joe Salisbury | Nicolas Mahut Matwé Middelkoop |
6:0, 6:3 |
Finalista | 21. | 13 sierpnia 2023 | Toronto | Twarda | Joe Salisbury | Marcelo Arévalo Jean-Julien Rojer |
3:6, 1:6 |
Zwycięzca | 28. | 8 września 2023 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Joe Salisbury | Rohan Bopanna Matthew Ebden |
2:6, 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 29. | 29 października 2023 | Wiedeń | Twarda (hala) | Joe Salisbury | Nathaniel Lammons Jackson Withrow |
6:4, 5:7, 12–10 |
Zwycięzca | 30. | 19 listopada 2023 | Turyn | Twarda (hala) | Joe Salisbury | Marcel Granollers Horacio Zeballos |
6:3, 6:4 |
Gra mieszana (2–2)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 14 sierpnia 2016 | Rio de Janeiro | Twarda | Venus Williams | Bethanie Mattek-Sands Jack Sock |
7:6(3), 1:6, 7–10 |
Finalista | 2. | 9 września 2016 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Coco Vandeweghe | Laura Siegemund Mate Pavić |
4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 1. | 26 stycznia 2019 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Barbora Krejčíková | Astra Sharma John-Patrick Smith |
7:6(3), 6:1 |
Zwycięzca | 2. | 20 lutego 2021 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Barbora Krejčíková | Samantha Stosur Matthew Ebden |
6:1, 6:4 |
Przypisy
- ↑ Turniej ATP w Newport: Zwycięstwo Rama. sport.pl. [dostęp 2009-10-04]. (pol.).
- ↑ Marcin Motyka: ATP Newport: Demony sprzed roku wróciły. Ivo Karlović przegrał finał z Rajeevem Ramem. Sportowe Fakty. [dostęp 2015-07-25]. (pol.).
- ↑ Andrew Eichenholz: Team-Minded Ram Climbs To Doubles World No. 1: ‘It’s Pretty Amazing’. Association of Tennis Professionals, 2022-10-03. [dostęp 2022-10-07]. (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-20] (ang.).