Sándor Kocsis

Sándor Kocsis
Ilustracja
Sándor Kocsis (1960)
Data i miejsce urodzenia

21 września 1929
Budapeszt

Data i miejsce śmierci

22 lipca 1979
Barcelona

Wzrost

177 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1943–1944 TC Kobanyai 5 (0)
1945–1950 TC Ferencvárosi 84 (70)
1950–1956 Budapest Honvéd 160 (177)
1957–1958 Young Fellows Zürich 11 (7)
1958–1965 FC Barcelona 75 (42)
1961 → CF Valencia (gość) 2 (2)
W sumie: 337 (298)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1948–1956  Węgry 68 (75)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1970–1971 Hércules Alicante
CF Alicante
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Węgry
Igrzyska olimpijskie
złoto Helsinki 1952 piłka nożna
Mistrzostwa świata
II miejsce Szwajcaria 1954 piłka nożna
Multimedia w Wikimedia Commons

Sándor Kocsis (ur. 21 września 1929 w Budapeszcie, zm. 22 lipca 1979 w Barcelonie) – węgierski trener i piłkarz, który występował na pozycji napastnika. W latach 1948–1956 reprezentant Węgier.

Uważany za jednego z najlepszych zawodników w historii piłki nożnej[1][2]. Wychowanek TC Kobanyai, zawodnik TC Ferencvárosi, Honvédu Budapeszt, szwajcarskiego Young Fellows Zürich, hiszpańskiej FC Barcelony oraz gościnnie hiszpańskiej CF Valencii.

Z reprezentacją Węgier zdobył mistrzostwo olimpijskie 1952, wicemistrzostwo świata 1954 oraz Puchar Europy Środkowej 1948–1953, a także był członkiem tzw. Złotej jedenastki. W 1954 został królem strzelców mistrzostw świata z 11 golami.

Jako trener prowadził Hércules Alicante oraz CF Alicante.

Kariera piłkarska

Sándor Kocsis karierę piłkarską rozpoczął w 1943 roku w TC Kobanyai, w którym występował do 1944 roku. Następnie w latach 1945–1950 reprezentował barwy TC Ferencvárosi, z którym zdobył mistrzostwo Węgier 1949, wicemistrzostwo Węgier 1950 oraz 3. miejsce w Nemzeti Bajnokság I 1947. W 1950 roku został zawodnikiem Honvédu Budapeszt, klubu stanowiącego bezpośrednie zaplecze dla trenera reprezentacji Węgier – Gusztáva Sebesa. Wywalczył z tym klubem czterokrotne mistrzostwo Węgier (1950, 1952, 1954, 1955), dwukrotne wicemistrzostwo Węgier (1951, 1953) oraz dotarł do finału Pucharu Węgier 1955. W klubie występował do 1956 roku, gdyż w wyniku wybuchu powstania węgierskiego w tym samym roku uciekł za granicę, najpierw do Szwajcarii, gdzie w latach 1957–1958 grał w Young Fellows Zürich, potem w 1958 roku do Hiszpanii, gdzie w latach występował w FC Barcelonie, z którą również odnosił sukcesy: dwukrotne mistrzostwo Hiszpanii (1959, 1960), dwukrotne wicemistrzostwo Hiszpanii (1962, 1964), dwukrotnie Puchar Króla Hiszpanii (1959, 1963) oraz Puchar Miast Targowych 1960, a po sezonie 1965/1966 w wieku 36 lat zakończył piłkarską karierę. W 1961 roku gościnnie wystąpił w CF Valencii podczas turnieju Trofeu Taronja, z którym triumfował.

Kariera reprezentacyjna

Sándor Kocsis w 1948–1956 w reprezentacji Węgier rozegrał 68 meczów, w których strzelił 75 goli, co jest drugim najlepszym wynikiem w historii drużyny Madziarów. Debiut zaliczył 6 czerwca 1948 roku na stadionie Hungária w Budapeszcie w wygranym 9:0 meczu z reprezentacją Rumunii w ramach turnieju Balkan Cup 1948, w którym Kocsis strzelił swoje dwa pierwsze gole w drużynie narodowej. W 1949 roku reprezentację Węgier przejął selekcjoner Gusztáv Sebes i od tego momentu Kocsis stał się kluczowym zawodnikiem Madziarów tworząc tzw. Złotą jedenastkę. Zdobył z nią mistrzostwo olimpijskie 1952 w Helsinkach, Puchar Europy Środkowej 1948–1953.

Mundial 1954

Sándor Kocsis w 1954 roku wyjechał z reprezentacją Węgier na mistrzostwa świata 1954 w Szwajcarii jako stuprocentowy faworyt do triumfu w turnieju. Na tym turnieju Kocsis zdobył 11 goli (3 gole z reprezentacją Korei Południowej, 4 gole z reprezentacją RFN-u w fazie grupowej, 2 gole w ćwierćfinale z reprezentacją Brazylii – potocznie nazywanego Bitwą pod Bernem oraz 2 gole w półfinale z reprezentacją Urugwaju), co dało mu tytuł króla strzelców tego turnieju.

4 lipca 1954 roku na Wankdorfstadion w Bernie Złota jedenastka spotkała się z reprezentacją RFN-u, z którą już grała na tym turnieju. Finał zakończył się sensacyjnym triumfem rywali, którzy pokonali drużynę Gusztáva Sebesa 3:2, co uznano za największą sensację, a mecz potocznie nazywany jest tzw. Cudem w Bernie.

Po Mundialu 1954

Porażka ta została uznana za początek końca Złotej jedenastki, gdyż m.in.: bramkarz Gyula Grosics został oskarżony o zdradę i szpiegostwo, w wyniku której został zdyskwalifikowany na półtora roku. 23 października 1956 roku na Węgrzech wybuchło powstanie węgierskie. W wyniku licznych represji w kraju na emigrację udali się: Zoltán Czibor, Kocsis (obaj FC Barcelona) i Ferenc Puskás do Realu Madryt, a trenerem od kilku miesięcy już nie był Gusztáv Sebes. To był całkowity rozpad Złotej jedenastki, a reprezentacja Węgier już nigdy więcej nie nawiązała ponownie do tych wspaniałych czasów.

Ostatni mecz Kocsisa w reprezentacji Węgier miał miejsce 7 października 1956 roku na Parc des Princes w Paryżu, kiedy to drużyna Madziarów wygrała 2:1 w meczu towarzyskim z reprezentacją Francji, Kocsis zdobył w tym meczu swojego ostatniego gola w reprezentacji Węgier.

Kariera trenerska

Sándor Kocsis po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął karierę trenerską. Trenował Hércules Alicante (1970–1971) oraz CF Alicante.

Statystyki

Kluby

Klub Sezon Liga Liga Puchar krajowy[3] Europejskie Puchary Łącznie
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
TC Kobanyai 1945/1946 Nemzeti Bajnokság I 5 0
Łącznie 5 0
TC Ferencvárosi 1946/1947 Nemzeti Bajnokság I 3 2
1947/1948 Nemzeti Bajnokság I 21 5
1948/1949 Nemzeti Bajnokság I 30 33
1949/1950 Nemzeti Bajnokság I 30 30
Łącznie 84 70
Honvéd Budapeszt 1950 Nemzeti Bajnokság I 15 24
1951 Nemzeti Bajnokság I 26 30
1952 Nemzeti Bajnokság I 26 36
1953 Nemzeti Bajnokság I 25 24
1954 Nemzeti Bajnokság I 26 33
1955 Nemzeti Bajnokság I 21 17
1956 Nemzeti Bajnokság I 21 13
Łącznie 160 177
Young Fellows Juventus 1957/1958 Nationalliga A 11 7
Łącznie 11 7
FC Barcelona 1958/1959 Primera División 4 4 6 11 0 0 10 15
1959/1960 Primera División 9 3 0 0 4 5 13 8
1960/1961 Primera División 10 4 1 1 9 6 20 11
1961/1962 Primera División 20 17 2 0 6 3 28 20
1962/1963 Primera División 9 2 7 3 3 4 19 9
1963/1964 Primera División 19 12 6 4 4 3 29 19
1964/1965 Primera División 4 0 0 0 3 0 7 0
Łącznie 75 42 22 19 29 21 126 82
Łącznie w karierze 335 296

[4]

Reprezentacyjne

Reprezentacja Rok Mecze Bramki
 Węgry
1948 1 2
1949 6 5
1950 6 5
1951 3 6
1952 12 16
1953 5 1
1954 14 23
1955 12 10
1956 9 7
Łącznie 68 75

[5]

Gole w reprezentacji

[6]

Sukcesy

Zawodnicze

TC Ferencvárosi

Honvéd Budapeszt

FC Barcelona

CF Valencia

  • Trofeu Taronja: 1961

Reprezentacyjne

Indywidualne

Wypadek i śmierć

Sándor Kocsis w 1966 roku został ciężko ranny w wypadku samochodowym, w wyniku którego amputowano mu obie nogi. 22 lipca 1979 roku dowiedział się, że ma nowotwór, a chwilę po tej informacji, popełnił samobójstwo, wyskakując z okna szpitala w Barcelonie, w którym się znajdował. Miał 49 lat.

Przypisy

  1. ↑ Sándor Kocsis, Best 100 Footballers in the World, 16 września 2020 [dostęp 2023-01-30] (ang.).
  2. ↑ Devika Khattar, Check out Hungarian Football star Sándor Kocsis’s best moments, Daily News Hungary, 21 lutego 2020 [dostęp 2023-01-30] (ang.).
  3. ↑ Uwzględniono Puchar Węgier, Puchar Szwajcarii, Puchar Króla.
  4. ↑ Sandor Kocsis - Level-k.com (ang.)
  5. ↑ Sándor Kocsis - Football National Teams (ang.)
  6. ↑ Sándor Kocsis - RSSSF.com (ang.)

Linki zewnętrzne

Skład reprezentacji Węgier na Mundialu 1954

Osiągnięcia i nagrody
Królowie strzelców MŚ
1930–1998
od 2002
Królowie strzelców Nemzeti Bajnokság I
1901–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1940
1941–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
2001–2010
2011–2020
od 2021
Jedenastka gwiazd Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 1954
Piłkarz roku na Węgrzech
Złota jedenastka