Skala dwunastodźwiękowa

Na tę stronę wskazuje przekierowanie z „chromatyka”. Zobacz też: barwność w plastyce.
Skala dwunastodźwiękowa.

Skala dwunastodźwiękowa, zwana też skalą dodekafoniczną lub chromatyczną – skala muzyczna, w której poszczególne stopnie są oddalone od siebie o pół tonu. Zawiera wszystkie dźwięki w obrębie oktawy, które tworzą postęp dwunastu półtonów[1].

\relative c'{ \override Staff.TimeSignature #'stencil = ##f \cadenzaOn c1 cis d dis e f fis g gis a ais b c \cadenzaOff \bar "|." }

Wszystkie stopnie tej skali są niezależne od siebie i równorzędne, stąd brak ośrodka tonalnego[2][3]. Skale takie powstały na początku XX wieku i stosowane są w muzyce atonalnej.

Zwykle nie mówi się o stopniach skali dodekafonicznej ze względu na możliwość wielu kombinacji enharmonicznych oraz braku konkretnych schematów jej budowy.

 Osobne artykuły: Skala chromatyczna majorowa i Skala chromatyczna minorowa.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Jerzy Habela, Słowniczek muzyczny, wyd. 14, Kraków: PWM, 1998, s. 36, ISBN 83-224-0336-4.
  2. ↑ Chromatyka. [w:] Muzykoteka szkolna [on-line]. Narodowy Instytut Audiowizualny. [dostęp 2016-04-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-06)]. (pol.).
  3. ↑ Franciszek Wesołowski, Zasady muzyki, wyd. 7, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1986, s. 146, ISBN 83-224-0250-3.