Tatrzańska Polanka

Tatrzańska Polanka
Tatranská Polianka
Ilustracja
Tatrzańska Polanka, w tle Kończysta i Gerlach
Herb
Herb
Państwo

 Słowacja

Kraj

 preszowski

Powiat

Poprad

Region

Spisz

Wysokość

990 m n.p.m.

Populacja (2016)
• liczba ludności


182[1]

Kod pocztowy

062 01 (poczta Starý Smokovec)

Położenie na mapie kraju preszowskiego
Mapa konturowa kraju preszowskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Tatrzańska Polanka”
Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Tatrzańska Polanka”
Ziemia49°07′24″N 20°11′06″E/49,123333 20,185000
Tatrzańska Polanka
Tereny sanatoryjne w Tatrzańskiej Polance

Tatrzańska Polanka[2], dawniej Westerów (słow. Tatranská Polianka, dawniej Weszterovo, niem. Weszterheim[3], węg. Tátraszéplak) – osiedle u południowych podnóży Tatr Wysokich na Słowacji, położone przy Drodze Wolności między Tatrzańskimi Zrębami a Nową Polanką. Administracyjnie należy do miasta Wysokie Tatry.

Tatrzańska Polanka znajduje się na poziomie 1010 m n.p.m. przy wylocie walnej Doliny Wielickiej, nieco na wschód od Wielickiej Wody spływającej tą doliną. Nad miejscowością wznoszą się szczyty Gerlachu i Sławkowskiego Szczytu. Tatrzańska Polanka jest oddalona o ok. 4 km od Starego Smokowca i o 13 km od Szczyrbskiego Jeziora.

Osiedle ma charakter uzdrowiskowy, nie ma w niej infrastruktury turystycznej. Pierwsze ślady bytności człowieka na tym obszarze pochodzą z przełomu naszej ery, kiedy na terenie dzisiejszej Słowacji przebywał lud kultury puchowskiej. Pierwsze budynki osady powstały w 1884 r.[4], a dzisiejsze uzdrowisko zostało założone w 1888 r. przez szwagrów: Paula Wesztera, Michaela Guhra seniora (ci dwaj z Wielkiego Sławkowa i Samuela Nitscha (z Wielkiej Łomnicy). Od nazwiska pierwszego z nich, najbardziej zaangażowanego, wywodzi się pierwotna nazwa Weszterovo, nazwa niemiecka pozostała niezmieniona i również upamiętnia Wesztera. Na początku miejscowość miała być przeznaczona dla turystów, uzdrowiskiem została od 1897 r. W 1902 r. z inicjatywy nowego naczelnego lekarza Michaela Guhra juniora powstało pierwsze sanatorium. Guhr spopularyzował też miejscowość jako ośrodek narciarski i bobslejowy.

Dzisiaj wszystkie budynki sanatoryjne są objęte Zakładem Leczniczym im. Jiříego Wolkera (Liečebný ústav Jiřího Wolkera), łącznie z wybudowanym w 1912 r. Tatrzańskim Domem położonym o 600 m od centrum osiedla w kierunku Tatrzańskich Zrębów. W Tatrzańskiej Polance leczone są gruźlica, astma i choroba Gravesa-Basedowa.

Oprócz Drogi Wolności (przy której znajduje się przystanek autobusowy) przez Tatrzańską Polankę przebiega linia kolei elektrycznej („elektriczki”) ze Szczyrbskiego Jeziora do Tatrzańskiej Łomnicy i Popradu. Stacja kolejki jest położona na wysokości 985 m. Przy poczcie od Drogi Wolności odgałęzia się droga do Gierlachowa. Z Tatrzańskiej Polanki biegnie również droga do hotelu górskiego „Śląski Dom” w Dolinie Wielickiej, niedostępna dla samochodów i funkcjonująca jako szlak rowerowy.

Mieszkał tu portrecista i pejzażysta tatrzański Andor Boruth. W tutejszym sanatorium przebywał czeski bajkopisarz Jiří Wolker. W leśnym parku, w którym Wolker lubił wypoczywać, w 1949 r. postawiono jego popiersie dłuta V. Kýna.

Szlaki turystyczne

Szlak zielony – zielony szlak z Tatrzańskiej Polanki dnem Doliny Wielickiej, prowadzący do hotelu górskiego „Śląski Dom” i dalej na przełęcz Polski Grzebień. Czas przejścia do Śląskiego Domu: 2:05 h, ↓ 1:35 h

Przypisy

  1. V tomto roku zrejme padne štvortisícová hranica. „Tatranský dvojtýždenník”. 1-2/XXVIII, s. 3, 2017-01-19. (słow.). 
  2. Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. KSNG, 2013. s. 267. [dostęp 2017-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
  3. Mikulás Argalács, Elektryczka ma sto lat, kwartalnik „Tatry” nr 3/2012 podaje formę Westerheim
  4. Mikuláš Agalács, Chronologia tatrzańskich osad, „Tatry” nr 4 (46)/2013.

Bibliografia