Vince Cable
| |
| Data i miejsce urodzenia |
9 maja 1943 |
|---|---|
| Lider Liberalnych Demokratów | |
| Okres |
od lipca 2017 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister biznesu, innowacji i zdolności Wielkiej Brytanii | |
| Okres |
od maja 2010 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Lider Liberalnych Demokratów (p.o.) | |
| Okres |
od października 2007 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| |
Vince Cable, właśc. John Vincent Cable (ur. 9 maja 1943 w Yorku) – brytyjski polityk. Działacz Liberalnych Demokratów, w 2007 p.o. lidera, a w latach 2017–2019 lider partii. W latach 1997–2015 i 2017–2019 poseł do Izby Gmin, w latach 2010–2015 minister w koalicyjnym rządzie Davida Camerona.
Życiorys
Wykształcenie i działalność naukowa
Wykształcenie odebrał w Nunthorpe Grammar School. Następnie studiował nauki przyrodnicze i ekonomię w Fitzwilliam College na University of Cambridge[1]. W 1965 został przewodniczącym Cambridge Union, towarzystwa zajmującego się debatami. Przez pewien czas był także działaczem Cambridge University Liberal Club, uniwersyteckiego klubu liberalnego[2]. Studiował także na University of Glasgow, gdzie uzyskał PhD z ekonomii.
Był wykładowcą na University of Glasgow oraz w London School of Economics. Autor licznych publikacji z zakresu handlu i ekonomii.
Działalność zawodowa i polityczna do 1997
W latach 1966–1968 pracował w administracji rządu Kenii jako urzędnik do spraw finansów. Jeszcze podczas studiów wstąpił do Partii Liberalnej, później związał się jednak z Partią Pracy. W 1970 bez powodzenia próbował uzyskać mandat deputowanego z okręgu Glasgow Hillhead. W latach 1971–1974 był radnym miejskim w Glasgow. Później zatrudniony w Foreign and Commonwealth Office. Pod koniec lat 70. był doradcą ministra handlu Johna Smitha. W 1979 bez powodzenia starał się o partyjną nominację w okręgu Hampstead.
Od 1983 do 1990 pracował jako specjalny doradca sekretarza generalnego Wspólnoty Narodów Shridatha Ramphala do spraw gospodarczych. W 1990 został zatrudniony w Royal Dutch Shell, od 1995 na stanowisku głównego ekonomisty[3].
Kontynuował przy tym działalność polityczną. Po rozłamie w Partii Pracy w 1982 przeszedł do Partii Socjaldemokratycznej. Z jej ramienia bez powodzenia startował w wyborach 1983 i 1987 w okręgu York. Wraz z socjaldemokratami przystąpił do nowo tworzonych Liberalnych Demokratów, w 1992 był kandydatem tego ugrupowania w okręgu Twickenham. Przegrał wówczas z kandydatem torysów Tobym Jesselem.
Działalność polityczna od 1997
W kolejnych wyborach w 1997 pokonał ubiegającego się o reelekcję torysa, w konsekwencji zasiadając w Izbie Gmin. Mandat utrzymywał w trzech kolejnych wyborach w 2001, 2005 i 2010.
W 2003 wszedł do gabinetu cieni swojej partii jako kanclerz skarbu. W marcu 2006 został zastępcą lidera Liberalnych Demokratów. Od października do grudnia 2007 pełnił obowiązki lidera ugrupowania, gdy rezygnację z przywództwa w partii złożył Menzies Campbell. Zyskał sporą popularność w tym okresie za wyrazistą krytykę polityki gospodarczej laburzystowskiego rządu[4]. Zyskał rozpoznawalność zwłaszcza wypowiedzią, w której porównał premiera Gordona Browna do Jasia Fasoli i zarzucił mu tworzenie chaosu[4][5]. Mimo popularności nie startował w wyborach na lidera partii, które wygrał Nick Clegg. W czasie kryzysu finansowego, który rozpoczął się w 2007, dał się poznać jako zwolennik głębokiej reformy systemu bankowego, polegającej m.in. na oddzieleniu bankowości inwestycyjnej od detalicznej i usunięciu luk podatkowych w sektorze[6].
Po wyborach 2010 doszło do powstania koalicyjnego rządu Partii Konserwatywnej i Liberalnych Demokratów, na czele którego stanął lider torysów David Cameron. W maju tegoż roku Vince Cable objął w nim stanowisko ministra biznesu, innowacji i umiejętności[7]. Został powołany także w skład Tajnej Rady[7]. Funkcję ministra sprawował do maja 2015. W wyborach w tym samym roku nie utrzymał mandatu poselskiego, przegrywając z kandydatką konserwatystów Tanią Mathias.
W wyniku przedterminowych wyborów w 2017 powrócił do Izby Gmin[8]. W lipcu tegoż roku został wybrany nowym liderem Liberalnych Demokratów[9]. Ugrupowaniem tym kierował do lipca 2019, gdy zastąpiła go Jo Swinson. W wyborach w 2019 nie ubiegał się o ponowny wybór na deputowanego.
Życie prywatne
Jego pierwszą żoną była Olympia Rebelo, z którą miał troje dzieci. Jego żona zmarła w 2001 na raka piersi[10]. W 2004 Vince Cable ożenił się z Rachel Wenban Smith.
Przypisy
- ↑ Rosanna Greenstreet: Q&A: Vince Cable, politician. theguardian.com, 25 kwietnia 2009. [dostęp 2021-10-13]. (ang.).
- ↑ About us. Keynes Society. [dostęp 2021-10-13]. (ang.).
- ↑ Vince Cable – Deputy Leader and Shadow Chancellor. libdems.org.uk. [dostęp 2021-10-13]. (ang.).
- ↑ a b Arif Ansari: Vince Cable: Acting like a leader. bbc.co.uk, 30 listopada 2007. [dostęp 2021-10-13]. (ang.).
- ↑ Ann Treneman: Not so much Stalin as Mr Bean: Gordon Brown is made to play the fool in stage farce. thetimes.co.uk, 29 listopada 2007. [dostęp 2021-10-13]. (ang.).
- ↑ David Cameron ogłosił skład koalicyjnego rządu. wprost.pl, 12 maja 2010. [dostęp 2021-10-13].
- ↑ a b Her Majesty’s Government. number10.gov.uk, 13 maja 2010. [dostęp 2021-10-13]. (ang.).
- ↑ Election results 2017: full list and map: Full constituency results. ft.com. [dostęp 2021-10-14]. (ang.).
- ↑ Vince Cable named new leader of Liberal Democrats. itv.com, 20 lipca 2017. [dostęp 2021-10-14]. (ang.).
- ↑ Michael White: The cult of Cable. theguardian.com, 20 lutego 2008. [dostęp 2021-10-13]. (ang.).
Bibliografia
- Biographical Information of Vincent Cable MP. vincentcable.org.uk. [dostęp 2021-10-13]. (ang.).
- Vince Cable – Deputy Leader and Shadow Chancellor. libdems.org.uk. [dostęp 2021-10-13]. (ang.).
- Rt Hon Sir Vince Cable. parliament.uk. [dostęp 2021-10-13]. (ang.).
