The Trial (1962 film)
| The Trial | |
|---|---|
 | |
| Režija | Orson Welles |
| Producent | Alexander Salkind |
| Scenario | Orson Welles |
| Predložak | Proces; autor: Franz Kafka |
| Uloge | Anthony Perkins Orson Welles Jeanne Moreau Romy Schneider Akim Tamiroff Elsa Martinelli |
| Fotografija | Edmond Richard |
| Distribucija | Astor Pictures Corporation |
| Datum(i) premijere | 21. 12. 1962
|
| Trajanje | 118 min. |
| Zemlja |  Francuska Italija Zapadna Njemačka |
| Jezik | engleski |
| Budžet | 1,3 mil. US$ |
| Bruto prihod | 998.779 prodanih kino-ulaznica (Francuska)[1] |
The Trial (sh. Proces) je francusko-italijansko-zapadnonjemački crno-bijeli igrani film snimljen 1962. godine, poznat kao jedno od najambicioznijih, ali i najkontroverznijih ostvarenja Wellesove filmografije.
Predstavlja adaptaciju istoimenog romana Franza Kafke. Protagonist, čiji lik tumači Anthony Perkins, je Josef K., sitni birokrat u jednoj neimenovanoj državi koji odjednom i bez razloga postane okrivljenikom u krivičnom postupku. Radnja prikazuje njegove napore da se oslobodi, odnosno dozna o čemu je riječ, a što se pretvara u birokratsku noćnu moru.
Welles je za film okupio prilično impresivnu glumačku ekipu, među kojom su se isticale Jeanne Moreau, Romy Schneider i Elsa Martinelli - tada jedne od najvećih evropskih filmskih zvijezda - te tumačile uloge različitih žena u Josefovom životu. Welles je dio filma snimio u Zagrebu u studijima Jadran filma, a pri tome je upoznao i mladu glumicu Olgu Palinkaš koja će kasnije postati poznata pod pseudonimom Oja Kodar kao njegova životna i kreativna partnerica. Dio filma je sniman i u Parizu gdje je Welles na prilično domišljat način iskoristio napuštenu željezničku stanicu Gare d'Orsay.
Snimanje su, sa druge strane, obilježili financijski problemi, koji su se na kraju odrazili i na njegov sadržaj. Vjeruje se da je početna animirana sekvenca, korištena uz pomoć igala, napravljena zato što je Welles prilikom produkcije ostao bez novaca da je snimi u igranom obliku. Na kraju Welles film nije uspio dovršiti prije predviđene premijere na venecijanskoj Mostri, a zbog čega je premijera održana tek nekoliko mjeseci kasnije u Francuskoj.
Welles je kasnije tvrdio da mu je Proces najdraži film u karijeri, a Perkins je isto to tvrdio za svoju ulogu. Kritika je, međutim, bila podijeljena, a takva je i danas, čak i među Wellesovim poklonicima. Neki drže da je njegov film prepun maštovitih scena i primjer njegovih kreativnih talentata, dok drugi drže da je konfuzan i nejasan.
Uloge
- Anthony Perkins - Josef K.
- Jeanne Moreau - Marika Burstner
- Romy Schneider - Leni
- Elsa Martinelli - Hilda
- Suzanne Flon - Gđica Pittl
- Orson Welles - Albert Hastler, advokat
- Akim Tamiroff - Bloch
- Madeleine Robinson - Gđa Grubach
- Paola Mori - Sudski arhivar
- Arnoldo Foà - Inspektor A
- Fernand Ledoux - Glavni pisar suda
- Michael Lonsdale - Svećenik
- Max Buchsbaum - Istražni sudac
- Max Haufler - Ujak Max
- Maurice Teynac - Zamjenik direktor
- Wolfgang Reichmann - Stražar u sudnici
- Thomas Holtzmann - Bert, student prava
- Billy Kearns - Prvi pomoćnik inspektora
- Jess Hahn - Drugi pomoćnik inspektora
- Naydra Shore- Irmie, rodica Josefa K.
- Carl Studer - Čovjek u koži
- Jean-Claude Rémoleux - Policajac #1
- Raoul Delfosse - Policajac #2
- William Chappell - Titorelli
Izvori
- ↑ Podaci o gledanosti filmova Orsona Wellesa u Francuskoj na Box Office Story
Vanjske veze
- The Trial na sajtu IMDb
- The Trial na AllMovie-u (en)
- The Trial na filmskoj bazi podataka TCM
- The Trial na Rotten Tomatoes-u (en)
- Popmatters article on Welles' The Trial
