Illyrii proprie dicti

Ilirët dhe Iliria e vërtetë

Illyri proprie dicti (Illyrii proprie / Proprie dicti) është një shprehje latine e përdorur nga shkrimtarët antikë romakë, sidomos Pomponius Mela dhe Plini Plaku (Gai Plin Sekundi) me të cilën quheshin Ilirët e vërtetë të njohur edhe si Ilirët e mirëfilltë ose Ilirët e duhur.

Përmbledhje

Shkrimtarët antikë romakë Pomponius Mela dhe Plini Plaku (Gai Plin Secundi) flasin për "ilirët në kuptimin e rreptë (strikt) të fjalës" ose për ilirët në kuptimin e ngushtë. Me aq sa dihet deri më sot Pomponius Mela (nga viti 43 i erës sonë) është i pari i cili e përdor shprehjen senso stricto. Ai thotë se ilirët në kuptim të vërtetë jetonin në veri të taulantëve dhe enkelejve, në bregun lindor të Adriatikut; [1] Plini Plaku gjithashtu përdori shprehjen "ilirët e vërtete" (ilirët e mirëfilltë) [2] (Latin: Illyrii proprii / proprie dicti; anglisht: Illyrian proper) për një popullsi të një rajoni të vogël (grup fisesh)[3] në jug të Epidaurumit, ose midis Epidaurumit (tani Cavtat) dhe Lisus (tani Lezhë). [4] [5]

Pomponius Mela mes tjerash thotë:

Latin: Partheni et Dassaretae prima tenent: sequentia Taulantii, Encheleae, Phaeaces. Dein sunt quos proprie Illyrios vocant;
anglisht: The Parthenes and Dassaretae come first, follow the Taulanti, Enchelei, Phaeaci. From there are these (who are) properly called Illyrians.

Ndërkaq Plini Plaku thotë:

Latin: ... eo namque tractu fuere Labeatae, Senedi, Rudini, Sasaei, Grabaei; proprie dicti Illyri et Taulantii et Pyraei.;
anglisht: ... this region contained the Labeatae, Senedi, Rudini Sasaei, Grabaei, properly called Illyrians, and Taulantii and Pyraei. [6]

Shih edhe

Literatura

Referime

  1. ^ Radoslav Katicic (1 janar 1976). Ancient Languages of the Balkans (në anglisht). Walter de Gruyter. fq. 158–. ISBN 978-3-11-156887-4.
  2. ^ Wilkes 1969
  3. ^ Wilkes 1969
  4. ^ Marjeta Šašel Kos (2005). Appian and Illyricum (në anglisht). Narodni Muzej Slovenije. fq. 231. ISBN 978-961-6169-36-3.
  5. ^ J.J. Wilkes (1992). The Illyrians (në anglisht). Oxford : Blackwell. fq. 92, 216. ISBN 0-631-19807-5.
  6. ^ https://www.persee.fr/doc/dha_0755-7256_2014_num_40_2_3944