บราวนิง ไฮ-พาวเวอร์

บราวนิง ไฮ-พาวเวอร์
ชนิด	ปืนสั้นกึ่งอัตโนมัติ
แหล่งกำเนิด	เบลเยียม สหรัฐ
บทบาท
ประจำการ	2483–ปัจจุบัน[1][2]
ผู้ใช้งาน	ดูประเทศที่ใช้
สงคราม	สงครามโลกครั้งที่สอง[2] สงครามเกาหลี สงครามเวียดนาม สงครามโรดีเชีย สงครามฟอล์กแลนด์ ความยุ่งยากไอร์แลนด์ สงครามต่อต้านการก่อการร้าย
ประวัติการผลิต
ผู้ออกแบบ	จอห์น บราวนิง
ช่วงการออกแบบ	2456–2478
บริษัทผู้ผลิต	เอฟเอ็น
ช่วงการผลิต	2478–2560
จำนวนที่ผลิต	1,500,000+
ข้อมูลจำเพาะ
มวล	1 กิโลกรัม
ความยาว	199 มิลลิเมตร
กระสุน	9×19 มิลลิเมตร .40 สมิตร์แอนด์เวสสัน
ความยาวลำกล้อง	119 มม.
อัตราการยิง	กึ่งอัตโนมัติ
ความเร็วปากกระบอก	335 เมตร/วินาที[3]
ระยะหวังผล	50 เมตร
ระบบป้อนกระสุน	13 นัด (9 มม.) 10 นัด (.40)

บราวนิง ไฮ-พาวเวอร์ (อังกฤษ: Browning Hi-Power) เป็นปืนพกกึ่งอัตโนมัติที่มีประสิทธิภาพและทรงพลังชนิดหนึ่งของโลก^[1][2] ออกแบบเมื่อปี พ.ศ. 2456 โดยจอห์น บราวนิง ผู้ผลิตและออกแบบอาวุธปืนชาวอเมริกัน ผลิตครั้งแรกในปี พ.ศ. 2475 โดยบริษัทผลิตอาวุธปืนเบลเยียมเอฟเอ็น (FN) และผลิตครั้งสุดท้ายในปี พ.ศ. 2560^[4]

ไฮพาวเวอร์ บรรจุกระสุนได้ 13 นัด มีขนาดกะทัดรัด ลักษณะของปืนได้นำปืนพกรุ่นลูเกอร์ และเอ็ม 1911 มารวมในกระบอกเดียวกัน ไฮพาวเวอร์ใช้กระสุนขนาด 9×19 มิลลิเมตร และ .40 สมิตร์แอนด์เวสสัน ผลิตออกมาหลายรุ่น

• ตัวปืนมีขนาดกะทัดรัด
• ซองกระสุนบรรจุได้ 13 นัด
• ป้องกันการปืนลั่นและมีความปลอดภัย
• มีความแข็งแรงและทนทาน ง่ายต่อการพกพา
• ระยะยิงหวังผล 50 เมตร^[5]

ไฮพาวเวอร์ นำมาใช้ครั้งแรกในสงครามโลกครั้งที่สอง เมื่อปี พ.ศ. 2483 และเป็นปืนพกที่นิยมใช้ในการทหารมาก่อนปี พ.ศ. 2533 จึงมีการผลิตออกมาเรื่อย ๆ โดนรุ่นปัจจุบันผลิตครั้งล่าสุดใน พ.ศ. 2560 และยังเป็นปืนพกมาตรฐานในกองทัพแคนาดา โดยใช้รุ่น MK1^[6] นอกจากนี้ยังมีหลายประเทศผลิตปืนพกที่มีลักษณะคล้ายปืนพกรุ่นนี้ เช่น ประเทศอินโดนีเซีย^[7]

บราวนิง ไฮ-พาวเวอร์ มีรุ่นที่ผลิตหลายรุ่น แต่รุ่นที่เป็นที่รู้จักกันดี เช่น

• พี 35 (P-35) เป็นรุ่นที่ผลิตออกมารุ่นแรก ถูกใช้ครั้งแรกในสงครามโลกครั้งที่ 2 และเป็นรุ่นที่นิยมใช้มากที่สุดในปัจจุบัน
• L9A1 ออกแบบโดยสหราชอาณาจักร เพื่อนำมาใช้ในกองทัพอากาศสหราชอาณาจักรในสงครามเย็น ทั้งยังเป็นต้นแบบของปืนพกกึ่งอัตโนมัติด้วยกัน กล็อก 17 (Glock 17)^[8]
• บีดีเอ (BDA) เป็นรุ่นย่อยของไฮพาวเวอร์ โดยนำแบบ FN Model 1900 มาผสมผสานกับไฮเพาว์เวอร์

•  อาร์เจนตินา: ผลิตภายใต้ใบอนุญาตและใช้โดยทหารและตำรวจ กองทัพที่ใช้คือ M95 และ M02AR.^[1][9][10]
•  ออสเตรเลีย: เป็นปืนพกรุ่นทั่วไปที่ใช้ในกองทัพออสเตรเลีย^[9][10][11]
•  ออสเตรีย
•  บาห์เรน^[10]
•  บังกลาเทศ^[10]
•  บาร์เบโดส^[10]
•  เบลเยียม: ได้รับการคัดเลือกให้เป็นอาวุธประจำกายของกองทัพเบลเยี่ยมเมื่อปี พ.ศ. 2478^[9][12] และสำนักงานตำรวจเบลเยี่ยม
•  เบลีซ^[10]
•  เบอร์มิวดา^[10]
•  โบลิเวีย^[10]
•  บอตสวานา^[10]
•  บราซิล^{[ต้องการอ้างอิง]}
•  บรูไน^[10]
•  บุรุนดี^[10]
•  กัมพูชา^[10]
•  แคนาดา: กองทัพแคนาดาใช้ปืนพกของบริษัทจอห์นอิงกลิส จากรัฐออนแทรีโอ ประเทศแคนาดา ใช้ประจำการเป็นปืนพกหลัก^{[1][9][10][13]}
•  ชาด^[10]
•  ชิลี^[14]
•  สาธารณรัฐจีน: ใช้ปืนพกที่ผลิตโดยบริษัทจอห์นอิงกลิส จากรัฐออนแทรีโอ ประเทศแคนาดา^[1]
•  จีน: ผลิตโดยไม่มีใบอนุญาตโดยบริษัทนอรินโก^[15]
•  โคลอมเบีย^[10]
•  คิวบา^[10]
•  ไซปรัส^[10]
•  สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก^[10]
•  เดนมาร์ก^[1][10]
•  สาธารณรัฐโดมินิกัน^[14]
•  เอกวาดอร์^[10]
•  เอลซัลวาดอร์^[10]
•  เอสโตเนีย^[1][16]
•  ฟินแลนด์^[10]
•  ฝรั่งเศส: ใช้โดยกองสารวัตรทหารแห่งชาติและกองทัพอากาศฝรั่งเศส ในระหว่างสงครามอินโดจีนครั้งที่หนึ่งและสงครามแอลจีเรีย^{[ต้องการอ้างอิง]}
•  กานา^[10]
•  กรีซ: ใช้ปืนพกที่ผลิตโดยบริษัทจอห์นอิงกลิส จากรัฐออนแทรีโอ ประเทศแคนาดา^[1]
•  กัวเตมาลา^[10]
•  ฮอนดูรัส^[10]
•  ฮ่องกง​^[17]
•  ฮังการี: ผลิตภายใต้ใบอนุญาตเดียวกัน^[18]
•  อินเดีย: ผลิตภายในประเทศในฐานะปืนพกออโต 9เอ็มเอ็ม 1เอ โดยโรงงานอาวุธอินเดีย/กองทัพ Ishapore โดยใช้แม่พิมพ์จากบริษัทจอห์นอิงกลิส จากรัฐออนแทรีโอ ประเทศแคนาดา^[9][10][15]
•  อินโดนีเซีย: ใช้เป็นอาวุธทั่วไปในกองทัพแห่งชาติอินโดนีเซีย, โดยเฉพาะ กองบัญชาการกาเตาะ (Kopaska) ชุดปฎิบัติการประดาน้ำ และ กองบัญชาการคูซุส (Kopassus) กองกำลังปฎิบัติการพิเศษ^[19] ผลิตภายใต้ใบอนุญาตโดยพินแดด เป็นพี1^[20]
•  อิหร่าน: ใช้โดยกองทัพเรืออิหร่าน กองกำลังปฎิบัติการพิเศษ^{[ต้องการอ้างอิง]}
•  อิรัก^[10]
•  ไอร์แลนด์: ใช้โดยกองทัพไอริช แทนที่โดยปืนพกเฮคเลอร์แอนด์คอช ยูเอสพี.^[21]
•  อิสราเอล: ใช้โดยยาแมม^[22] ผลิตภายในประเทศ^[15]
•  จาเมกา: ส่งออกให้แก่เจ้าหน้าที่ในกองทัพจาเมกา^[23]
•  จอร์แดน^[10]
•  เคนยา^[10]
•  คูเวต^[10]
•  เลบานอน^[10]
•  ไลบีเรีย^[10]
•  ลิเบีย^[24]
•  ลิทัวเนีย^[1][10]
•  ลักเซมเบิร์ก:^[9] ถูกแทนที่โดยปืนพก กล็อก 17^[25]
•  มาลาวี^[10]
•  มาเลเซีย: ใช้เป็นอาวุธทั่วไปสำหรับเจ้าหน้าที่อาวุโสและกองกำลังพิเศษในกองทัพมาเลเซียและสำนักงานตำรวจแห่งชาติ^[26]
•  มาลี​
•  โมซัมบิก^[10]
•  พม่า^[10]
•  นามิเบีย: ใช้โดยกองกำลังตำรวจนามิเบีย (NAMPOL)^[27]
•  ไรช์เยอรมัน: มากกว่า 300,000 กระบอกถูกสร้างขึ้นเพื่อ เวร์มัคท์ หลังจากโรงงานเอฟเอ็นถูกยึดโดยเยอรมนี ปืนพกถูกตั้งชื่อว่า พิสโทน 640 (บี)^[1]
•  เกาหลีเหนือ: ใช้โดยกองกำลังพิเศษเกาหลีเหนือ^[28]
•  เนปาล^[10]
•  เนเธอร์แลนด์^[1][10][16]
•  นิวซีแลนด์: ถูกแทนที่โดยปืนพกซิกซาวเออร์ พี-226^{[ต้องการอ้างอิง]}
•  ไนจีเรีย: ผลิตภายใต้สิทธิบัตรโดยบริษัทอุตสาหกรรมป้องกันประเทศแห่งไนจีเรีย^[29][10]
•  โอมาน^[10]
•  ปากีสถาน: ใช้โดยกองปฎิบัติการพิเศษ กองทัพเรือปากีสถาน.^[30]
•  ปานามา^[10]
•  ปาปัวนิวกินี: จัดส่งจากออสเตรเลีย^[10][31]
•  ปารากวัย^[10]
•  เปรู^[1][10]
•  ฟิลิปปินส์^[10]
•  โปแลนด์^[32] เคยใช้ในกองกำลังพิเศษโปแลนด์ (JW GROM)
•  โปรตุเกส: ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2478 โดยกองกำลังรักษาดินแดนสาธารณรัฐ^[10][33]
•  โรดีเชีย^[1][34]
•  โรมาเนีย^[1]
•  รวันดา^[10]
•  ซาอุดีอาระเบีย^[10]
•  เซียร์ราลีโอน^[10]
•  แอฟริกาใต้​^[35]
•  ศรีลังกา^[10]
•  ซูดาน^[10]
•  ซูรินาม^[10]
•  ซีเรีย^[36]
•  แทนซาเนีย^[10]
•  ไทย: ใช้โดยกองทัพอากาศไทย^[10]
•  โตโก^[10]
•  ตรินิแดดและโตเบโก^[10]
•  ตูนิเซีย^[10]
•  ตุรกี: ใช้โดยกองอำนวยการรักษาความมั่นคงแห่งชาติ
•  ยูกันดา^[10]
•  สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์^[10]
•  สหราชอาณาจักร: ถูกนำมาใช้โดยกองทัพบกบริติชในปี พ.ศ. 2497^[2][9][10] และโดยสำนักงานความมั่นคงไอร์แลนด์เหนือในปี พ.ศ. 2541^[37] ถูกแทนโดยปืนพก กล็อก 17 เจ็น 4^[38]
•  สหรัฐอเมริกา: ใช้โดยหน่วยช่วยเหลือตัวประกัน^[22]
•  อุรุกวัย:^[10] ใช้แทนปืนพก กล็อก 17^[39]
•  เวเนซุเอลา^[9][10]
•  เวียดนาม: มีปริมาณน้อย นำเข้ามาในประเทศโดยกองทัพบกออสเตรเลียระหว่างสงครามเวียดนาม ยังคงพบเห็นได้ในกองทัพประชาชนเวียดนาม^{[ต้องการอ้างอิง]}
•  ซิมบับเว^[10]

ไฮเพาว์เวอร์ ถูกผลิตเป็นครั้งสุดท้ายในปี พ.ศ. 2560^[40] จากนั้นก็ได้ขายลิขสิทธิ์และกรรมสิทธิ์ทั้งหมดให้แก่โรงงานยุทโธปกรณ์อิสโพธิ์, ประเทศอินเดีย^[41]