พรรคสังคมนิยม (เนเธอร์แลนด์)

พรรคสังคมนิยม
Socialistische Partij
ชื่อย่อSP
ประธานยันนี ฟิสเชอร์
หัวหน้าลิเลียน มาไรนิสเซิน
เลขาธิการฮันส์ ฟัน ฮายนิงเงิน
ผู้นำในวุฒิสภาทินี คอกซ์
ผู้นำในสภาผู้แทนราษฎรลิเลียน มาไรนิสเซิน
ก่อตั้ง22 ตุลาคม ค.ศ. 1971 (1971-10-22)
แยกจากแนวร่วมคอมมิวนิสต์แห่งเนเธอร์แลนด์
ที่ทำการ'De Moed'
Partijbureau SP
Snouckaertlaan 70
อาเมอร์สโฟร์ต
สถาบันนโยบายScientific Office of the SP
ฝ่ายเยาวชนROOD
สมาชิกภาพ  (ปี 2020)ลดลง 31,977[1]
อุดมการณ์สังคมนิยมประชาธิปไตย[2][3][4]
ประชาธิปไตยสังคม[5][6][7]
ฝ่ายซ้าย[8]
ต่อต้านสหภาพยุโรปเล็กน้อย[9]
จุดยืนซ้าย[10][11]
สี  Red
วุฒิสภา
4 / 75
สภาผู้แทนราษฎร
14 / 150
สภาจังหวัด
35 / 570
รัฐสภายุโรป
0 / 26
ข้าหลวงในพระมหากษัตริย์
0 / 12
เว็บไซต์
sp.nl แก้ไขสิ่งนี้ที่วิกิสนเทศ
การเมืองเนเธอร์แลนด์
รายชื่อพรรคการเมือง
การเลือกตั้ง

พรรคสังคมนิยม (ดัตช์: Socialistische Partij หรือย่อเป็น SP) เป็นพรรคการเมืองในประเทศเนเธอร์แลนด์ฝ่ายสังคมนิยมประชาธิปไตย หรือฝ่ายซ้าย

อ้างอิง

  1. ↑ "Forum voor Democratie qua ledental de grootste partij van Nederland" (PDF). Documentatiecentrum Nederlandse Politieke Partijen (ภาษาดัตช์). สืบค้นเมื่อ 27 January 2020.
  2. ↑ José Magone (3 July 2013). Contemporary European Politics: A Comparative Introduction. Routledge. p. 533. ISBN 978-1-136-93397-4.
  3. ↑ Nordsieck, Wolfram (2017). "Netherlands". Parties and Elections in Europe. สืบค้นเมื่อ 4 August 2018.
  4. ↑ "European Social Survey 2012 - Appendix 3 (in English)" (PDF). European Science Foundation. 1 January 2014. สืบค้นเมื่อ 6 May 2014.[ลิงก์เสีย]
  5. ↑ Oudenampsen, Merijn (23 May 2013). Ruth Wodak; Majid KhosraviNik; Brigitte Mral (บ.ก.). Explaining the Swing to the Right: The Dutch Debate on the Rise of Right-Wing Populism. Right-Wing Populism in Europe: Politics and Discourse. A&C Black. p. 202. ISBN 978-1-78093-245-3.
  6. ↑ Voerman, Paul; Lucardie (2007). "Sociaal-democratie nu definitief verdeeld: Met volwassen SP is het abonnement van de PvdA op de linkse stem verlopen" (PDF). NRC Handelsblad. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2014-02-22. สืบค้นเมื่อ 2020-04-16.
  7. ↑ Watkins, Susan (May–June 2005). "Continental tremors". New Left Review. New Left Review. II (33). {cite journal}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง (help)CS1 maint: postscript (ลิงก์)
  8. ↑ Andeweg, R. B.; Galen A. Irwin (2002). Governance and politics of the Netherlands. Basingstoke: Palgrave Macmillan. p. 51. ISBN 0333961579.
  9. ↑ Pater Teffer (28 April 2014). "Dutch euroscepticism moves mainstream". EUobserver. สืบค้นเมื่อ 30 July 2014.
  10. ↑ Forum For Democracy: New Dutch Eurosceptic party that wants EU referendum now polling in second place. The Independent. Author - Jon Stone. Published 19 February 2018. Retrieved 9 April 2018.
  11. ↑ Rutte’s support steady in Dutch local elections. POLITICO. Published 22 March 2018. Retrieved 9 April 2018.