ภาษาอี๋
| ภาษาอี๋ | |
|---|---|
| ꆇꉙ Nuosu | |
| ประเทศที่มีการพูด | จีน (โดยเฉพาะ ฉู่ฉง และ หงเหอ) ไทย |
| ภูมิภาค | ตะวันออกไกล |
| จำนวนผู้พูด | 6 ล้านคน (ไม่พบวันที่) |
| ตระกูลภาษา | จีน-ทิเบต
|
| รหัสภาษา | |
| ISO 639-1 | ii (ภาษาอี๋เสฉวน) |
| ISO 639-2 | [[ISO639-3:iii (ภาษาอี๋เสฉวน) sit (others) |iii (ภาษาอี๋เสฉวน) sit (others) ]] |
| ISO 639-3 | มีหลากหลาย: iii — ภาษาอี๋เสฉวน nos — ภาษาอี๋ใต้ ycl — ภาษาอี๋กลาง yif — ภาษาอี๋อาเช yig — ภาษาอี๋กุยจู yik — ภาษาอี๋ซิซาน ลาลู yio — ภาษาอี๋ดาเยา yip — ภาษาอี๋โปลัว yiq — ภาษาอี๋มิกวี yit — ภาษาอี๋ลาลูตะวันออก yiu — ภาษาอี๋อาวู yiv — ภาษาอี๋เอซาน-ซินปิง yix — ภาษาอี๋อาซิ yiz — ภาษาอี๋อาเจ ylm — ภาษาอี๋ลีมี ylo — ภาษาอี๋นาลัว ymh — ภาษาอี๋มีลี ymj — ภาษาอี๋มูยี ypl — ภาษาอี๋ปูลา ypw — ภาษาอี๋ปูวา ysn — ภาษาอี๋ซานี yso — ภาษาอี๋โลโลใต้ ysp — ภาษาอี๋โลโลโพใต้ ywl — ภาษาอี๋ลาลูตะวันตก ywm — ภาษาอี๋วูเม็ง ywq — ภาษาอี๋วูดิง-ลูกวัว ywt — ภาษาอี๋ตะวันตก ywu — ภาษาอี๋วูซา yym — ภาษาอี๋หยวนเจียง-โมเจียง |
ภาษาอี๋ หรือ ภาษานอซู เป็นตระกูลภาษาย่อยทิเบต-พม่า พูดโดยชาวอี๋ บางครั้งเรียกภาษานี้ว่าภาษาโลโล มีอักษรเป็นของตนเองเรียกอักษรอี๋
