โคเรียนแอร์ เที่ยวบินที่ 801

โคเรียนแอร์ เที่ยวบินที่ 801
พื้นที่เกิดเหตุ
สรุปอุบัติเหตุ
วันที่6 สิงหาคม ค.ศ. 1997 (1997-08-06)
สรุปControlled flight into terrain
จุดเกิดเหตุยอกเขาบีเจีย อาซัน-ไมนา ใกล้ท่าอากาศยานนานาชาติอันโตนิโอ บี. วอน แพต กวม
13°27′19″N 144°43′58″E / 13.45528°N 144.73278°E / 13.45528; 144.73278
อากาศยานลำที่เกิดเหตุ

HL7468 อากาศยานที่เกิดเหตุ ใน ค.ศ. 1985
ประเภทอากาศยานโบอิง 747-3B5
ดําเนินการโดยโคเรียนแอร์
หมายเลขเที่ยวบิน IATAKE801
หมายเลขเที่ยวบิน ICAOKAL801
รหัสเรียกKOREAN AIR 801
ทะเบียนHL7468[1]
ต้นทางท่าอากาศยานนานาชาติคิมโพ โซล ประเทศเกาหลีใต้
ปลายทางท่าอากาศยานนานาชาติอันโตนิโอ บี. วอน แพต กวม
จำนวนคน254
ผู้โดยสาร235
ลูกเรือ19
เสียชีวิต229[a]
บาดเจ็บ25
รอดชีวิต25

โคเรียนแอร์ เที่ยวบินที่ 801 (KE801, KAL801) เป็นเที่ยวบินนานาชาติที่ดำเนินการโดยโคเรียนแอร์จากท่าอากาศยานนานาชาติคิมโพ โซล ไปยังท่าอากาศยานนานาชาติอันโตนิโอ บี. วอน แพต กวม เมื่อวันที่ 6 สิงหาคม ค.ศ. 1997 เครื่องบิน โบอิง 747-300 ที่ทำการบิน ตกลงที่ยอดเขาบีเจีย ทางใต้ของเนินเขานีมิตซ์ อาซัน-ไมนา กวม ขณะลงจอดที่ท่าอากาศยานปลายทาง ทำให้มีผู้เสียชีวิต 229 คน[a] จากคนที่เดินทางทั้งหมด 254 คน[3] นับเป็นภัยพิบัติทางการบินที่ร้ายแรงที่สุดที่เกี่ยวข้องกับเครื่องบินของเกาหลีใต้ ก่อนที่เชจูแอร์ เที่ยวบินที่ 2216 ทำสถิติใน ค.ศ. 2024

ทางคณะกรรมการความปลอดภัยการขนส่งแห่งชาติอ้างถึงสาเหตุที่น่าจะเป็นไปได้ของอุบัติเหตุครั้งนี้มาจากการสื่อสารที่ไม่ดีระหว่างลูกเรือ รวมถึงการตัดสินใจที่ไม่ดีของกัปตันในแนวทางแบบไม่แม่นยำ[2]

อากาศยานและลูกเรือ

อากาศยานที่เกิดเหตุมีชื่อว่า โบอิง 747-300 รหัส HL7468 มีอายุใช้งาน 12 ปี โดยส่งให้กับโคเรียนแอร์ในวันที่ 12 ธันวาคม ค.ศ. 1984[2]: 16, 28 [4][5]

เที่ยวบินดังกล่าวอยู่ภายใต้การบังคับบัญชาของกัปตัน พัก ยง-ชุล (เกาหลี박용철; ฮันจา朴鏞喆) อายุ 42 ปี[6] กัปตันมีชั่วโมงบินมากกว่าเกือบถึง 9,000 ชั่วโมง รวมถึงชั่วโมงบินกับโบอิง 747 ที่มี 3,192 ชั่วโมง และเพิ่งได้รับรางวัลความปลอดภัยในการบินสำหรับการลงจอดเครื่องบิน 747 ที่เครื่องยนต์ขัดข้องที่ระดับความสูงต่ำได้สำเร็จ[7] ตอนแรกพักมีกำหนดบินไปที่ดูไบ สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ แต่เนื่องจากเขาพักผ่อนไม่เพียงพอสำหรับการเดินทางไปดูไบ เขาจึงถูกมอบหมายให้ไปคุมเที่ยวบินที่ 801[2]: 3, 15  นักบินผู้ช่วยคือ Song Kyung-ho (송경호; 宋慶昊) อายุ 40 ปีที่มีชั่วโมงบินมากกว่า 4,000 ชั่วโมง ในจำนวนนี้บินกับโบอิง 747 ถึง 1,560 ชั่วโมง วิศวกรการบินคือ Nam Suk-hoon (남석훈; 南錫薰) อายุ 57 ปี[8] นักบินอาวุโสที่มีชั่วโมงบินมากกว่า 13,000 ชั่วโมง ในจำนวนนี้บินกับโบอิง 747 ถึง 1,573 ชั่วโมง[2]: 12 

อุบัติเหตุ

หมายเหตุ

  1. 1.0 1.1 จำนวนนี้นวมผู้เสียชีวิตคนที่ 229 ที่เสียชีวิตในวันที่ 10 ตุลาคม หลังอุบัติเหตุกว่า 30 วัน อย่างไรก็ตาม ทาง NTSB จัดให้คนนี้เป็นผู้รอดชีวิตที่ได้รับบาดเจ็บ "ร้ายแรง" ตาม 49 CFR 830.2[2]: 1 

อ้างอิง

  1. "HL7468 | ASN accident description". asn.flightsafety.org. Flight Safety Foundation. สืบค้นเมื่อ 16 June 2024.
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 "Controlled Flight Into Terrain, Korean Air Flight 801, Boeing 747-300, HL7468, Nimitz Hill, Guam, August 6, 1997" (PDF). Washington, D.C.: National Transportation Safety Board. January 13, 2000. NTSB/AAR-00/01. สืบค้นเมื่อ October 19, 2015.
  3. "Korean Air Flt 801 - Official Guam Crash Site Information Web Center". ns.gov.gu. สืบค้นเมื่อ 2019-01-11.
  4. คำเตือนการอ้างอิง: <ref> tag with name Transcripts cannot be previewed because it is defined outside the current section or not defined at all.
  5. "Official Guam Crash Site Center – Korean Air Flt 801," Government of Guam
  6. "Two Systems Down in KAL 801 Crash". Honolulu Star-Bulletin. March 25, 1998.
  7. คำเตือนการอ้างอิง: <ref> tag with name Mayday Final Approach cannot be previewed because it is defined outside the current section or not defined at all.
  8. "Operations/Human Performance 2 - Exhibit No. 2F - Letter - Level 3 Pilot English Test" (PDF). ntsb.gov. National Transportation Safety Board.

ข้อมูลเพิ่มเติม

แหล่งข้อมูลอื่น

ภาพหลายรูปจากแหล่งข้อมูลภายนอก
image icon Photos of HL7468 at Airliners.net
image icon Photos of HL7468 at JetPhotos.net