Islles_Marianes

Islles Marianes
Mariana Islands (en)
Situación
Protectoráu Nueva Guinea Alemana
Tipu archipiélagu
Asitiáu en Océanu Pacíficu
Coordenaes 16°42′N 145°47′E / 16.7°N 145.78°E / 16.7; 145.78
Islles Marianes alcuéntrase n'Océanu Pacíficu
Islles Marianes
Islles Marianes
Islles Marianes (Océanu Pacíficu)
Datos
Altitú media 965 m
Puntu más altu Agrihan
Superficie 1018 km²
Población 201 165[1]
Noamáu por Mariana d'Austria
Fusu horariu UTC+10:00
Cambiar los datos en Wikidata

Islles

Xeografía

Conformen la parte meridional d'un cordal somorguiáu que s'estiende a lo llargo de 2519 km dende Guam hasta mui cerca de Xapón. Les Marianes son les islles más septentrionales de Micronesia. La superficie de les Marianes ye de 1026 km². Asitiar al este de Filipines y al sur de Xapón. El nome del archipiélagu provién del nome de la reina consorte d'España, Mariana d'Austria, que vivió nel sieglu XVII, dómina na que llegó la colonización española a la so mayor estensión («onde nun se pon el sol»).

Políticamente, Guam (la islla más meridional) ye un territoriu ensin incorporar d'Estaos Xuníos, ente que'l restu de les Marianes formen una mancomunidá llamada islles Marianes del Norte (Northern Mariana Islands), que ye de la mesma un estáu llibre acomuñáu d'Estaos Xuníos.

Al sureste d'estes islla atopa la fuexa de les Marianes, la fuexa oceánica más fonda del mundu.

El xentiliciu ye marianu. Pa les islles Marianes del Norte, el xentiliciu ye normariano. Los sos habitantes orixinarios y la so llingua reciben el nome de chamorru (idioma chamorru).

Xeoloxía

Les islles Marianes formen parte del Cinturón de Fueu del Pacíficu, siendo d'orixe volcánicu. Asitiar nel marxe oriental de la Placa Filipina, na zona de contautu cola Placa del Pacíficu, que se mueve escontra l'oeste y subduce so la Placa Filipina formando la Fuexa de les Marianes, onde se topa'l puntu más fondu de los océanos, el Abismu de Challenger, con 10 923 metros.

L'archipiélagu forma parte del Arcu Izu-Bonin-Mariana, un llende converxente que s'estiende más de 2 800 km, dende'l sur de Tokiu (Xapón) hasta más allá de la islla de Guam; la so edá bazcuya dende los 5 millones d'años nel norte hasta los 30 millones nel sur (Guam).[2]

Historia

El primer européu que vio l'archipiélagu foi Fernando de Magallanes en 1521, que desembarcó na islla de Guam y reclamó les islles pal rei Carlos I d'España, bautizándoles como Islles de los Lladrones.

Antiguu grabáu del llibru Naturgeschichte und Abbildung des Menschen, de H. R. Schinz (Zúrich, 1845).

Cuando Magallanes desembarcó en Guam, los nativos nunca vieren enantes europeos, pero yá practicaben el comerciu colos habitantes de les islles vecines, asina qu'asumieron que los europeos tamién faíen lo mesmo. Utilizando pequeñes barques, encetaron los navíos de la espedición de Magallanes y ufiertáron-yos comida y agua, llogrando a cambéu fierro. Sicasí, un grupu de isleños robó a Magallanes un bote que taba ensobiáu a una de les naves. A otru día, Magallanes enfurecido baxó a tierra colos sos homes pa recuperar el bote. Los isleños empezaron a refundia-yos llances, frente a lo cual, Magallanes decidió amburar toles viviendes y executar a los siete nativos que llograron prindar. Finalmente, la espedición dexó les islles y siguió el so periplu alredor del mundu.

En 1667, España reclamar efeutivamente, y púnxo-yos el nome de la reina Mariana d'Austria, esposa del rei español Felipe IV. El 15 de xunu de 1668 llegó a la islla de Guam una espedición de xesuites unviaos pola mesma reina, la so misión yera predicar l'evanxeliu nes nueves posesiones. Los misioneros establecer en Agaña, y nun principiu fueron bien acoyíos pol cacique indíxena Quipuha, quien se convirtió al catolicismu. Pero les revueltes nun tardaron n'españar, y mientres una d'elles dalgunos isleños asesinaron a gran parte de la comitiva. Los indíxenes paganos llevantáronse delles vegaes contra la ocupación española, hasta que'l capitán Damián d'Explana llogró amenorga-yos. En 1690 nueves insurrecciones surdieron nes islles, pero esta vegada fueron rotundamente encaloraes, quedando establecida definitivamente la soberanía española en tola rexón.

En 1815 establecer na islla d'Agrigán una colonia inglesa compuesta por norteamericanos y habitantes de Ḥawai, pero la llegada de tropes fizo que los intrusos tuvieren que partir nuevamente a les sos tierres.

Estampilla d'islles Marianes a finales del periodu colonial español escontra 1898-1899.

Nel sieglu XIX España estableció nes islles un gobiernu regular y un presidiu, que los sos penaos proveníen na so gran mayoría de les islles Filipines. Estos presos yeren obligaos a participar na colonización de tol territoriu. La colonización española duró 230 años, hasta la Guerra d'España y Estaos Xuníos de 1898, cuando España perdió a favor d'Estaos Xuníos la islla de Guam pol Tratáu de París de 1898. Y al añu siguiente'l gobiernu de Francisco Silvela robló un tratáu col Imperiu alemán de 1899 pol cual les islles Marianes, Carolines y Paláu pasaben a manes d'esta nación pol pagu de 25 millones de pesetes.[3]

Moneda española d'Alfonso XIII con resello conmemorativo de la ocupación alemana en 1899.

A manera de testimoniu históricu de la ocupación alemana de les islles Marianes, utilizar nel añu 1899 un punzón circular que se estampó sobre monedes de 5 marcos, pesos filipinos del rei Alfonso XIII y talers de María Teresa d'Austria. Felicidá contramarca contenía una lleenda que faía referencia al rei Guillermo II d'Alemaña: “W.II.KAISER.KRLNS” y fecha 1899.[4]

N'ochobre de 1914 los trés archipiélagos fueron ocupaos polos xaponeses, quien nun atoparon la menor resistencia. Pol Tratáu de Versalles, Xapón recibió les islles en mandatu de 1919 a 1947, sacante Guam, que fuera vencida enantes per España a Estaos Xuníos.[3]

L'archipiélagu foi escenariu de sangrientos combates ente tropes estauxunidenses y xaponeses en 1944, mientres la Segunda Guerra Mundial.

Organización político-alministrativa

Les islles Marianes tán constituyíes na actualidá básicamente por 2 territorios dependientes d'Estaos Xuníos:

Bandera Escudu Territoriu dependiente Área Población División alministrativa Estatus Mapa
Guam 549 km² 173.456 (2007). Entamada en 19 ciudaes Territoriu entamáu non incorporáu d'EE.XX.
Islles Marianes del Norte 477 km² 86.616 (2007). Entamada en 4 conceyos Estáu Llibre Acomuñáu d'EE.XX.

Llingües

Carta d'España de Bachiller con toles sos posesiones d'ultramar ya islles axacentes 1858, fragmentu.

En dambos territorios de les islles Marianes, l'inglés ye la llingua oficial. Amás, na islla de Guam, ye tamién oficial un idioma austronesiu con muncho léxicu d'orixe español, denomináu chamorru; y nes islles Marianes del Norte, son cooficiales el chamorru y el carolinio.

Pola inmigración de les últimes décades, numberoses families falen llingües filipines (especialmente'l tagalu), les d'otros oríxenes asiáticos (xaponés, chinu) y les micronesies. Ente los habitantes más vieyos naturales de les islles y orixinarios de Filipines, pueden atopase persones con ciertu nivel de competencia n'español como tercer, cuartu o quintu idioma.

Referencies

  1. ↑ «Censo de los Estados Unidos de 2020». Consultáu'l 29 agostu 2022.
  2. ↑ Geology of Mariana Islands. Accessed June 28, 2009
  3. ↑ 3,0 3,1 José Saínz Ramírez: "Imperios coloniales", editorial Nacional, añu 1942, Madrid.
  4. ↑ José Antonio de la Fuente: "La plata de la Nao de China", Muséu d'Arte Oriental de Salamanca, editorial comercial Segovia, 2008.

Enllaces esternos

Ver tamién