Дрэвы вышынёй 15—20 м. Крона пірамідальная. Лісце яйкападобнае, шчыльнае, бліскучае. Кветкі белыя або ружаватыя, у шчытках. Плады мясістыя, з камяністымі клеткамі, жоўтыя ці зялёныя, з румянцам або без яго. Плады ўтрымліваюць цукры, арганічныя кіслоты, вітаміны В, С, карацін.
У культуры
У Беларусі ў дзікай прыродзе 1 від[6] — Груша лясная (Pyrus pyraster), часам разглядаецца, як падвід грушы звычайнай (Pyrus communis) — распачынальнік многіх культурных сартоў. Расце ў лісцевых лясах, хмызняках, на ўзлесках. Культывуецца ў розных раёнах Беларусі: у большай ступені на паўднёвым захадзе, у паўночна-ўсходніх рэгіёнах менш пашыраная з-за недастатковай халадаўстойлівасці. Дрэва пачынае пладаносіць на 3-4-ы год, перыяд гаспадарчага выкарыстання да 50—60 гадоў. Плады выспяваюць у жніўні — верасні.
Маладыя плады грушы
Плады грушы
Класіфікацыя
Род уключае 69 відаў[7], якія размеркаваны ў дзвюх секцыях Pashia і Pyrus[8].
↑Раслінны свет: Тэматычны слоўнік / Склад. В. Дз. Астрэйка і інш.; навук. рэд. Л. П. Кунцэвіч, А. А. Крывіцкі. — Мн.: Беларуская навука, 2001. — 655 с. І5ВЫ 985-08-0457-2
P. amygdaliformis • P. anatolica • P. armeniacifolia • P. boissieriana • P. bourgaeana • P. calleryana • P. communis • P. cordata • P. elaeagrifolia • P. hakkiarica • P. nivalis • P. oxyprion • P. pashia • P. pyraster • P. pyrifolia • P. salicifolia • P. serikensis • P. syriaca • P. ussuriensis