Маклін Мак-Карці

Маклін Мак-Карці
Дата нараджэння	9 чэрвеня 1911(1911-06-09)[1]
Месца нараджэння	Саўт-Бенд, акруга Сент-Джозеф[d], Індыяна, ЗША
Дата смерці	2 студзеня 2005(2005-01-02)[1] (93 гады)
Месца смерці	Нью-Ёрк, штат Нью-Ёрк, ЗША
Грамадзянства	ЗША
Дзеці	Рычард Мак-Карці[d]
Род дзейнасці	біяхімік, генетык, выкладчык універсітэта, хімік
Месца працы	Ракфелераўскі ўніверсітэт
Член у	Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Нацыянальная медыцынская акадэмія ЗША Нацыянальная акадэмія навук ЗША
Узнагароды	прэмія Вольфа па медыцыне (1990) медаль Роберта Коха[d] (1981) медаль Джэсі Стывенсан-Каваленка[d] (1988) ганаровы доктар Фларыдскага ўніверсітэта[d] (1977) Lasker-Koshland Special Achievement Award in Medical Science[d] (1994) George M. Kober Medal[d] (1989)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Маклін Мак-Карці (англ.: Maclyn McCarty; 9 чэрвеня 1911 — 2 студзеня 2005) — амерыканскі генетык, навуковец-даследчык.

Працаваў ва Універсітэце Ракфелера больш за 60 гадоў. Мак-Карці прысвяціў сваё жыццё вывучэнню арганізмаў, якія ўзбуджаюць інфекцыйныя захворванні, і быў найбольш вядомы сваім удзелам у манументальным адкрыцці таго, што ДНК, а не бялок, складае хімічную прыроду гена. Раскрыццё малекулярнага сакрэту разгляданага гена — капсулярнага поліцукрыду пнеўмакокавай бактэрыі — прывяло да вывучэння спадчыннасці не толькі з дапамогай генетыкі, але і з дапамогай хіміі.

Памёр ад сардэчнай недастатковасці.