Эрзянская мова

Эрзя́нский язы́к
Саманазва зрзянь кель
Краіны

Расія.

Таксама носьбіты эрзянскай мовы пражываюць у краінах: Азербайджан, Казахстан, Кіргізія, Туркменія, Украіна і Узбекістан.
Рэгіёны У Расіі: Мардовія, Чувашыя, Татарстан, Башкартастан, Ніжагародская, Ульянаўская, Пензенская, Самарская, Арэнбургская, Саратаўская вобл.
Афіцыйны статус  Мардовія
Агульная колькасць носьбітаў Усяго ~ менш 514 322 чал., у тым ліку ў Расіі не больш за 431 692 чал.(сума ўсіх мардоўскіх моў) [1](з улікам перапісу за 2010 год)
Статус ёсць пагроза знікнення[d][2]
Класіфікацыя
Катэгорыя Мовы Еўразіі

Уральская сям'я

Фіна-пермская галіна
Волжская група [1]
Роднасныя мовы: макшанская, марыйская
Пісьменнасць кірыліца (эрзянская пісьменнасць)
Моўныя коды
ДАСТ 7.75–97 эрз 835
ISO 639-1 —
ISO 639-2 myv
ISO 639-3 myv
WALS moe
Atlas of the World’s Languages in Danger 350
Ethnologue myv
Linguasphere 41-AAD-aa
ELCat 3207
IETF myv
Glottolog erzy1239
Вікіпедыя на гэтай мове

Эрзянская мова (саманазва эрзянь кель) — адна з мардоўскіх моў фіна-вугорскай сям'і, мова эрзян, адна з трох дзяржаўных моў Рэспублікі Мардовія, разам з макшанскай і рускай.

Колькасць носьбітаў

Па прычыне, што пры перапісе насельніцтва многія жыхары Рэспублікі Мардовія пазначылі валоданне мардоўскай мовай, не падзяляючы яе на макшанскую і эрзянскую, дакладная колькасць носьбітаў эрзянскай мовы вызначыць складана. Па дадзеных рэсурсу Ethnologue носьбітамі гэтай мовы з'яўляюцца 517575 чалавек, у тым ліку ў Расіі 440000 чалавек.

Зноскі

  1. ↑ Г. Д. МакКоннел, В. Солнцев, В. Михальченко "Письменные языки мира. Языки Российской Федерации. Социолингвистическая энциклопедия. Книга 1."
  2. ↑ UNESCO Atlas of the World's Languages in Danger Праверана 24 чэрвеня 2018.

Спасылкі

Вікіпедыя

Вікіпедыя мае раздзел, напісаны
Пракслопа эрзянскай

Лагатып «Вікіслоўнікі»
Лагатып «Вікіслоўнікі»
У Вікіслоўніку спіс слоў эрзянскай мовы змяшчаецца ў катэгорыі «Эрзянская мова»