Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1988
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Οι Αγώνες της 24ης Ολυμπιάδας, κοινώς γνωστοί ως Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1988 διοργανώθηκαν στην Σεούλ της Νότιας Κορέας από τις 17 Σεπτεμβρίου έως τις 2 Οκτωβρίου 1988. Συνολικά έλαβαν μέρος 159 χώρες και 8.391 αθλητές (6.197 άντρες και 2.194 γυναίκες). Τα αθλητικά γεγονότα ανήλθαν σε 237 και 27.221 βοήθησαν στην προετοιμασία της διοργάνωσης.
Η Ολυμπιάδα του 1988 ήταν η δεύτερη Θερινή Ολυμπιάδα που διοργανώθηκε στην Ασία (μετά τη διοργάνωση στο Τόκιο το 1964) και η πρώτη στη Νότια Κορέα.[1] Η οικοδέσποινα Νότια Κορέα κατέκτησε την τέταρτη θέση στον πίνακα των μεταλλίων, με 12 χρυσά μετάλλια και συνολικά 33 μετάλλια. Επίσης, ήταν η τελευταία Ολυμπιάδα που διεξήχθη κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και η τελευταία όπου έλαβαν μέρος η Σοβιετική Ένωση και η Ανατολική Γερμανία, καθώς και οι δύο αυτές χώρες είχαν πλέον πάψει να υπάρχουν πριν την επόμενη Ολυμπιάδα του 1992.
Για τη Νότια Κορέα, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1988 ήταν ένα συμβολικό γεγονός που ανύψωσε το διεθνές ίματζ της χώρας και την εθνική υπερηφάνεια των κατοίκων της.[2]
Αγωνίσματα
Και σε αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες, η αντιπτέριση υπήρξε άθλημα επίδειξης και δόθηκαν μετάλλια σε αυτήν για πρώτη φορά. Διεξήχθησαν και πάλι τα αγωνίσματα του απλού και διπλού ανδρών και γυναικών, όπως είχε γίνει και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972.
Η διοργάνωση του 1988 ήταν η τελευταία ιστορικά όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες κατέβασαν μια ομάδα που δεν είχε παίκτες από το NBA. Από το 1989 άλλαξε η επίσημη πολιτική τους και επετράπη η συμμετοχή παικτών του NBA. Ως αποτέλεσμα, ξεκινώντας από την επόμενη Ολυμπιάδα, αυτή του 1992 όπου εμφανίστηκε και σάρωσε η Ντριμ Τιμ, η αποστολή των ΗΠΑ αποτελούνταν για πρώτη φορά στα χρονικά από κορυφαίους εν ενεργεία (τότε) επαγγελματίες αθλητές του ΝΒΑ, σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε σε όλες τις προηγούμενες Ολυμπιακές διοργανώσεις, όταν η αμερικανική ομάδα απαρτίζονταν από κολεγιακούς καλαθοσφαιριστές.
Το σκάνδαλο ντόπινγκ
Ο Καναδός Μπεν Τζόνσον αρχικά κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στα 100 μέτρα στον στίβο, στις 24 Σεπτεμβρίου 1988, κάνοντας και παγκόσμιο ρεκόρ, με χρόνο 9,79 δευτερόλεπτα. Όμως, δύο ημέρες αργότερα βρέθηκε θετικός σε αναβολικά, για χρήση στανοζολόλ, και έτσι του αφαιρέθηκε τόσο το χρυσό μετάλλιο (που δόθηκε στον Καρλ Λιούις, ο οποίος είχε κάνει χρόνο 9,92 δευτερόλεπτα) όσο και το ρεκόρ.
Η διοργάνωση αυτή έμεινε στην ιστορία ως «η Ολυμπιάδα της ντόπας» επειδή πιάστηκε κορυφαίο όνομα, καθώς στην προηγούμενη Ολυμπιάδα, στο Λος Άντζελες το 1984, είχαν βρεθεί 11 αθλητές θετικοί, έναντι 10 το 1988, χωρίς τότε να πυροδοτηθεί αντίστοιχη κατακραυγή. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά το σκάνδαλο του Μπεν Τζόνσον, η διεθνής κοινή γνώμη άρχισε τότε για πρώτη φορά να αμφιβάλλει τόσο έντονα για τις εντυπωσιακές επιδόσεις που επιτυγχάνονται στον αθλητισμό.
Πίνακας μεταλλίων
Θέση | Χώρα | Χρυσά | Αργυρά | Χάλκινα | Σύνολο |
---|---|---|---|---|---|
1 | Σοβιετική Ένωση | 55 | 31 | 46 | 132 |
2 | Ανατολική Γερμανία | 37 | 35 | 30 | 102 |
3 | ΗΠΑ | 36 | 31 | 27 | 94 |
4 | Νότια Κορέα | 12 | 10 | 11 | 33 |
5 | Δυτική Γερμανία | 11 | 14 | 15 | 40 |
6 | Ουγγαρία | 11 | 6 | 6 | 23 |
7 | Βουλγαρία | 10 | 12 | 13 | 35 |
8 | Ρουμανία | 7 | 11 | 6 | 24 |
9 | Γαλλία | 6 | 4 | 6 | 16 |
10 | Ιταλία | 6 | 4 | 4 | 14 |
11 | Κίνα | 5 | 11 | 12 | 28 |
12 | Ηνωμένο Βασίλειο | 5 | 10 | 9 | 24 |
13 | Κένυα | 5 | 2 | 2 | 9 |
14 | Ιαπωνία | 4 | 3 | 7 | 14 |
15 | Αυστραλία | 3 | 6 | 5 | 14 |
16 | Γιουγκοσλαβία | 3 | 4 | 5 | 12 |
17 | Τσεχοσλοβακία | 3 | 3 | 2 | 8 |
18 | Νέα Ζηλανδία | 3 | 2 | 8 | 13 |
19 | Καναδάς | 3 | 2 | 5 | 10 |
20 | Πολωνία | 2 | 5 | 9 | 16 |
21 | Νορβηγία | 2 | 3 | 0 | 5 |
22 | Ολλανδία | 2 | 2 | 5 | 9 |
23 | Δανία | 2 | 1 | 1 | 4 |
24 | Βραζιλία | 1 | 2 | 3 | 6 |
25 | Φινλανδία | 1 | 1 | 2 | 4 |
25 | Ισπανία | 1 | 1 | 2 | 4 |
27 | Τουρκία | 1 | 1 | 0 | 2 |
28 | Μαρόκο | 1 | 0 | 2 | 3 |
29 | Αυστρία | 1 | 0 | 0 | 1 |
29 | Πορτογαλία | 1 | 0 | 0 | 1 |
29 | Σουρινάμ | 1 | 0 | 0 | 1 |
32 | Σουηδία | 0 | 4 | 7 | 11 |
33 | Ελβετία | 0 | 2 | 2 | 4 |
34 | Τζαμάικα | 0 | 2 | 0 | 2 |
35 | Αργεντινή | 0 | 1 | 1 | 2 |
36 | Χιλή | 0 | 1 | 0 | 1 |
36 | Κόστα Ρίκα | 0 | 1 | 0 | 1 |
36 | Ινδονησία | 0 | 1 | 0 | 1 |
36 | Ιράν | 0 | 1 | 0 | 1 |
36 | Ολλανδικές Αντίλλες | 0 | 1 | 0 | 1 |
36 | Περού | 0 | 1 | 0 | 1 |
36 | Σενεγάλη | 0 | 1 | 0 | 1 |
36 | Αμερικανικές Παρθένοι Νήσοι | 0 | 1 | 0 | 1 |
44 | Βέλγιο | 0 | 0 | 2 | 2 |
44 | Μεξικό | 0 | 0 | 2 | 2 |
46 | Κολομβία | 0 | 0 | 1 | 1 |
46 | Τζιμπουτί | 0 | 0 | 1 | 1 |
46 | Ελλάδα | 0 | 0 | 1 | 1 |
46 | Μογγολία | 0 | 0 | 1 | 1 |
46 | Πακιστάν | 0 | 0 | 1 | 1 |
46 | Φιλιππίνες | 0 | 0 | 1 | 1 |
46 | Ταϊλάνδη | 0 | 0 | 1 | 1 |
Σύνολο | 241 | 234 | 264 | 739 |
Δείτε επίσης
Αναφορές
- ↑ «Seoul surprises Nagoya for Olympic bid». UPI. 30 Σεπτεμβρίου 1981.
- ↑ «Seoul 1988: South Korea opens up to the world». olympics.com. 25 Ιουνίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2022.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- «Seoul 1988». Olympic.org. Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή.
|