Σενγιάνγκ
Συντεταγμένες: 41°44′N 123°53′E / 41.733°N 123.883°E
| Σενγιάνγκ | |
|---|---|
 | |
  Σενγιάνγκ | |
 | |
| Χώρα | Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας |
| Διοικητική υπαγωγή | Λιαονίνγκ |
| Έκταση | 12.859,89 km² |
| Υψόμετρο | 55 μέτρα |
| Πληθυσμός | 9.070.093 (2020)[1] |
| Ταχ. κωδ. | 110000 |
| Τηλ. κωδ. | 024 |
| Ζώνη ώρας | UTC+8 |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Το Σενγιάνγκ (απλοποιημένα κινέζικα: 沈阳, παραδοσιακά κινέζικα: 瀋陽, πιν-γιν: Shěnyáng), προηγουμένως γνωστό ως Μούκντεν (μαντζουριανά: 
, Mukden) είναι πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη στην επαρχία Λιαονίνγκ, βορειοανατολική Κίνα. Σύμφωνα με την απογραφή του 2010, η πόλη έχει 8.106.171 κατοίκους, με 5.743.718 κατοίκους στην αστική περιοχή. Οσόν αφορά τον αστικό πληθυσμό είναι η μεγαλύτερη πόλη στη βορειοδυτική Κίνα. Βρίσκεται κτισμένη στις όχθες του Χουν Χε, παραποτάμου του Λιάο, στην ιστορική περιοχή της Μαντζουρίας.
Αρχικά, η πόλη χρησίμευε ως φυλάκιο, αλλά όταν το 1625 κατακτήθηκε από τους Μαντσού, την όρισαν ως πρωτεύουσά τους μέχρι το 1644. Οι Μαντσού έδωσαν στην πόλη το όνομα Μούκντεν, το οποίο στη γλώσσα τους σημαίνει «ανθισμένη πρωτεύουσα». Στη συνέχεια το ονόμασαν Φενγκτιέν, που σημαίνει προσφορά στον ουρανό. Ονομάστηκε ξανά Σενγιάνγκ το 1948. Η πόλη πέρασε στη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας στα τέλη του 19ου αιώνα, γεγονός που ενίσχυσε η κατασκευή του σιδηροδρόμου της νότιας Μαντζουρίας. Κατά τον Ρωσοϊαπωνικό Πόλεμο, στο Μούκτνεν δόθηκε η Μάχη του Μούκντεν, μία από τις μεγαλύτερες μάχες πριν τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ, μετά την Ιαπωνική επικράτηση, η πόλη ελεγχόταν από την Ιαπωνία. Αυτές οι εξελίξεις ευνόησαν την οικονομική ανάπτυξη της περιοχής. Στις 18 Σεπτεμβρίου 1931 έλαβε χώρα το περιστατικό του Μούκντεν, το οποίο αποτέλεσε την αφορμή η Ιαπωνία να εισβάλει στη Μαντζουρία και να ιδρύσει το Μαντσουκούο, το 1932. Επί Ιαπωνικής κυριαρχίας η πόλη κατέστη σημαντικό βιομηχανικό κέντρο.[2] Η πόλη προσχώρησε στην Κίνα το 1945 και το 1948 κατελήφθη από τον κομμουνιστικό στρατό της Κίνας.
Η πόλη είναι σημαντικό βιομηχανικό κέντρο με μεταλλουργίες, χαλυβουργίες και βιομηχανίες μεταποίησης, χημικών προϊόντων και μηχανών οχημάτων. Ακόμη, αποτελεί κύριο κόμβο μετακινήσεων στην βορειοδυτική Κίνα. Το Σενγιάνγκ βρίσκεται στο σημείο όπου συναντώνται οι σιδηροδρομικές γραμμές από το Πεκίνο, το Χαρμπίν, το Νταλιάν και την Πιονγιάνγκ. Η πόλη εξυπηρετείται από το διεθνές αεροδρόμιο Σενγιάνγκ Ταοσιάν. Στην πόλη βρίσκεται το Αυτοκρατορικό Παλάτι του Σενγιάνγκ, το οποίο από το 1987 συμπεριλαμβάνεται στα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, ο τάφος του αυτοκράτορα Τάι-Τσουνγκ, καθώς και άλλοι τάφοι αυτοκρατόρων της Μαντζουρίας.[2]
Παραπομπές
|
