Τεοντόρ Ρουσώ

Τεοντόρ Ρουσώ
Ο Τεοντόρ Ρουσώ σε φωτογραφία του Ναντάρ, περ. 1855
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Théodore Rousseau (Γαλλικά)
Γέννηση15  Απριλίου 1812[1][2][3]
Παρίσι[4]
Θάνατος22  Δεκεμβρίου 1867[1][2][3]
Μπαρμπιζόν[4]
Αιτία θανάτουέμφραγμα του μυοκαρδίου
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΣεν-ε-Μαρν
ΨευδώνυμοRousseau, Theodore[5]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[6]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[7][8][9]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος[10]
φωτογράφος
εικαστικός καλλιτέχνης[11]
καλλιτέχνης γραφικών τεχνών[11]
σκιτσογράφος[11]
Αξιοσημείωτο έργοLes Chênes d'Apremont
Le Printemps
La Gorge aux Loups
Επηρεάστηκε απόΤζον Κόνσταμπλ[12]
Richard Parkes Bonington[12]
Κάσπαρ Ντάβιντ Φρίντριχ[13]
Περίοδος ακμής1825[14] - 1867[14]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΙππότης της Λεγεώνας της Τιμής[15]
Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής[15]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ετιέν Πιέρ Τεοντόρ Ρουσώ (γαλλικά: Étienne Pierre Théodore Rousseau), γνωστός ως Τεοντόρ Ρουσώ (1812-1867) ήταν Γάλλος ζωγράφος, ένας από τα ηγετικά στελέχη της σχολής της Μπεζανσόν. Με την άμεση παρατήρηση της φύσης συνέβαλε στην ανάπτυξη της τοπιογραφίας.[16]

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Τεοντόρ Ρουσώ γεννήθηκε στο Παρίσι στις 15 Απριλίου 1812. Ήταν γιος ράφτη-εμπόρου και άρχισε να ζωγραφίζει σε ηλικία 14 ετών. Στη δεκαετία του 1820 άρχισε να ζωγραφίζει σε εξωτερικούς χώρους απευθείας στη φύση, μια νέα διαδικασία εκείνη την εποχή. Αν και οι δάσκαλοί του ανήκαν στη νεοκλασική παράδοση, ο Ρουσώ στήριξε την τεχνοτροπία του στην εκτενή μελέτη έργων του Κλωντ Λορραίν, των Ολλανδών τοπιογράφων της χρυσής ολλανδικής εποχής στη ζωγραφική του 17ου αιώνα και στο έργο Άγγλων συγχρόνων του, όπως ο Ρίτσαρντ Παρκς Μπόνινγκτον και ο Τζων Κόνσταμπλ. [17]

Ταξίδεψε πολύ σε διάφορες περιοχές της Γαλλίας, όπου μελέτησε και απεικόνισε διάφορα τοπία. Αυτά τα πρώιμα τοπία του απεικονίζουν τη φύση ως μια άγρια ​​και απείθαρχη δύναμη και κέρδισαν τον θαυμασμό πολλών από τους κορυφαίους ρομαντικούς ζωγράφους και συγγραφείς της Γαλλίας.[18]

Ο ψαράς, 1848–49

Κατά τη δεκαετία του 1830 στο Παρίσι, ο Ρουσώ έζησε μποέμ ζωή. Από το 1831 άρχισε να εκθέτει τακτικά στο γαλλικό Σαλόν. Αλλά το 1836 το έργο του Κάθοδος αγελάδων στα βουνά Ζυρά (περίπου 1835) απορρίφθηκε από την κριτική επιτροπή, όπως και όλες οι συμμετοχές του τα επόμενα επτά χρόνια. Παρά την επίσημη απόρριψη, η φήμη του συνέχισε να αυξάνεται.[19]

Λιβάδι που συνορεύει με δέντρα, 1845, Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης (Νέα Υόρκη)

Ο Ρουσώ επισκέφτηκε για πρώτη φορά την περιοχή του Φονταινεμπλώ το 1833 και, από το 1846 περίπου, εγκαταστάθηκε τελικά στο χωριό Μπαρμπιζόν, μετά τη διάλυση του αρραβώνα του με την Ωγκυστίν Μπρω, προστατευόμενη της Ζωρζ Σαντ. [20]Εκεί, συνεργάστηκε με μια ομάδα τοπιογράφων, μεταξύ των οποίων οι Ζαν-Φρανσουά Μιλέ, Ζυλ Ντυπρέ, Ναρσίς Ντιάζ ντε λα Πένια και Σαρλ-Φρανσουά Ντωμπινί. Οι καλλιτεχνικοί τους στόχοι ήταν κοινοί, ζωγράφιζαν το τοπίο με ρεαλιστικούς όρους, κάνοντάς το κύριο θέμα των έργων τους, και έγιναν γνωστοί συλλογικά ως σχολή της Μπαρμπιζόν. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου καλλιτεχνικής εξορίας, ο Ρουσώ δημιούργησε πίνακες αντλώντας έμπνευση απευθείας από τη φύση.

Τα έργα του αντιπροσωπεύουν εν μέρει μια αντίδραση ενάντια στον κυρίαρχο την εποχή εκείνη νεοκλασικισμό και την κλασική ακαδημαϊκή παράδοση, που χρησιμοποιούσαν το τοπίο απλώς ως φόντο για αλληγορικές σκηνές και ιστορικές και μυθολογικές παραστάσεις, όσο και στα ήρεμα εξιδανικευμένα τοπία του ρομαντισμού.

Μετά την Επανάσταση του 1848, το Σαλόν χαλάρωσε λίγο τα πρότυπά του και ο Ρουσώ αναγνωρίστηκε τελικά επίσημα ως σημαντική προσωπικότητα στη γαλλική τοπιογραφία. Τα έργα του είχαν ευρεία αποδοχή στην Παγκόσμια Έκθεση του 1855 και έγινε πρόεδρος της κριτικής επιτροπής Καλών Τεχνών για την Παγκόσμια Έκθεση του 1867. Οι μικρές, υψηλής υφής πινελιές του επηρέασαν το έργο των ιμπρεσιονιστών.[21]

Ο Τεοντόρ Ρουσώ πέθανε από καρδιακή προσβολή στη Μπαρμπιζόν στις 22 Δεκεμβρίου 1867.

Επιλογή έργων

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12141734x. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Théodore (1812-1867) Rousseau». (Ολλανδικά) RKDartists. 68566.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6r78jfj. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  5. ↑ mix-n-match.toolforge.org#/entry/115965603.
  6. ↑ artist list of the National Museum of Sweden. 12  Φεβρουαρίου 2016.
  7. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12141734x. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  8. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ola2002158242. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  9. ↑ CONOR.SI. 52926563.
  10. ↑ The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/58946. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ola2002158242. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2022.
  12. ↑ 12,0 12,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Theodore-Rousseau.
  13. ↑ «Théodore Rousseau (1812-1867). La voix de la forêt» (Γαλλικά) Paris Musées. 2024. σελ. 208. ISBN-13 978-2-7596-0574-3.
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 (Ολλανδικά) RKDartists. 68566. Ανακτήθηκε στις 24  Σεπτεμβρίου 2022.
  15. ↑ 15,0 15,1 LH//2402/2.
  16. ↑ . «1911/Encyclopædia/Britannica/Rousseau, Pierre Étienne Théodore». 
  17. ↑ . «musee-peintres-barbizon.fr/fr/theodore-rousseau-et-la-critique». 
  18. ↑ . «britannica.com/biography/Theodore-Rousseau». 
  19. ↑ . «universalis.fr/encyclopedie/theodore-rousseau/2-le-grand-refuse/». 
  20. ↑ . «musee-orsay.fr/fr/oeuvres/la-mare-pres-de-la-route-ferme-dans-le-berry». 
  21. ↑ . «wikiart.org/en/theodore-rousseau». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Théodore Rousseau στο Wikimedia Commons