Phellinus chrysoloma
| Phellinus chrysoloma | |
|---|---|
 | |
| Sailkapen zientifikoa | |
| Erreinua | Fungi |
| Filuma | Basidiomycota |
| Klasea | Agaricomycetes |
| Ordena | Hymenochaetales |
| Familia | Hymenochaetaceae |
| Generoa | Phellinus |
| Espeziea | Phellinus chrysoloma Donk, 1971 |
| Basionimoa | Polyporus chrysoloma |
Phellinus chrysoloma Hymenochaetaceae familiako onddo espezie bat da.[1]
Sinonimoak: Daedalea chrysoloma, Physisporus chrysoloma, Fomes abietis, Poria chrysoloma, Trametes abietis, Polyporus abietis, Daedalea indurata, Phellinus pini var. abietis, Phellinus abietis, Porodaedalea chrysoloma.
Deskribapena
Karpoforoa: Arrea, gris iluna helduaroan, kapelak eremu zirkularrekin, 6 eta 10 cm bitartean zabal, askotan elkartzen direnak, ertz mehea. Karpoforo tuberosoak ere bai, gogorrak, eskailera forman dauden geruza dekurrenteekin. Oso irregularra, bihurgunetsua. Hazkuntza eraztun argiekin, kanela koloretik hori-okre koloreraino. Urte anitzekoa.
Bilbea: Arre-herdoil kolorekoa, 1 eta 3 cm bitarteko lodierakoa.
Tutuak: Geruzatuak, 1 eta 3 cm bitarteko geruzak.
Poroak: Arre-horixka kolorekoak, oso argiak berriak badira, angelutsuak, horma meheekin, 2-3 mm.[2]
Etimologia: Phellinus terminoa grekotik dator, kortxozkoa esan nahi duen “phellinos” hitzetik. Chrysoloma epitetoa ere grekotik dator, urrea esan nahi duen “chrysos” hitzetik eta ertza esan nahi duen “loma” hitzetik. Ertzaren koloreagatik.
Jangarritasuna
Ez da jangarria.
Sasoia eta lekua
Akuzifolioetan, izei zaharren azalean.
Banaketa eremua
Batez ere Eskandinavia, Kanada, Alaska, Ameriketako Estatu Batuak, Europa, Errusia, Mongolia, Japonia.[3]
Erreferentziak
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 527 or. ISBN 84-282-0887-5 (T. 4). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ Phellinus chrysoloma: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.
Kanpo estekak
Datuak: Q3027901
Multimedia: Phellinus chrysoloma / Q3027901