Եթե հատուկ նշված չէ, ապա բոլոր արժեքները բերված են ստանդարտ պայմանների համար (25 °C, 100 կՊա)
Ալանին (2-ամինոպրոպիոնային թթու), ալիֆատիկ ամինաթթու։ α-Ալանինը մտնում է շատ սպիտակուցների, β-Ալանինը՝ մի շարք կենսաբանորեն ակտիվ նյութերի կազմի մեջ։ Ալանինը լյարդում հեշտությամբ վերափոխվում է գլյուկոզի և հակառակը։ Այս գործընթացը կոչվում է գլյուկոզ-ալանինային ցիկլ և համարվում է լյարդում գլյուկոգենեզի հիմնական եղանակը։
Քիմիական հատկություններ
փոխազդեցությունը հիմքերի հետ
փոխազդեցությունը թթուների հետ
փոխազդեցությունը սպիրտների հետ (Էթերիֆիկացման ռեակցիաներ)
պեպտիդային կապի առաջացումը
Սինթեզ
Առաջին անգամ ալանինը սինթեզվել է Շտեկկերի կողմից 1850 թվականին՝ ացետալդեհիդի և կապտաթթվի հիդրոլիզի արդյունքում առաջացած α-ամինոնիտրիլից[4]։
Լաբորատոր պայմաններում ալանինը սինթեզվում է ամիակի և α-քլորի կամ α-բրոմպրոպիոնական թթվի փոխազդեցության արդյունքում[5]։
↑↑ Kendall, E. C.; McKenzie, B. F. Organic Syntheses, Coll. Vol. 1, p.21 (1941); Vol. 9, p.4 (1929)
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 136)։