Frusino
Locus: 41°38′0″N 13°21′0″E
Numerus incolarum: 43 417
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Gestio
Geographia
Territoria finitima: Aletrium, Fabrateria Vetus, Ferentinum, Supinum, Verulae, Arnaria, Castrum Patriciae, Castrum Turricis
Coniunctiones urbium
Tabula aut despectus
Frusino[1][2][3] (-onis, m.; alia nomina: Frusinum,[2] Frusinus;[2]; Italiane Frosinone) est Urbs Italiae et municipium, circiter 46 530 incolarum, in Regione Latio et in media Italia sita, ac caput, ab anno 1927, Provinciae Frusinatensis. Urbani Frusinates[1] vel Frusinatenses[2] (etiam Forosenses[2], Fressonenses[2]) appellantur.
Insignia
-
Urbs nomismate aeneo ob virtutem civilem decorata
Sententia
Sententia urbis est: Bellator Frusino.
Geographia
Praeclari cives
In Frusinone olim vixerunt aut nati sunt et hodie vivunt multi illustres viri atque feminae, inter alios:
Ecclesia Catholica Romana
Frusino, cum Verulis et Ferentino, sedes episcopalis est; nomen sedis episcopalis Dioecesis Frusinatensis-Verulana-Ferentina. Sedes episcopalis Dioecesis Sedi Apostolicae immediate subiecta est.
Ludi athletici
Frosinone Calcio pediludii urbis Frusinonis turma est.
Fractiones, vici et loci in municipio
Fractiones
Capo Barile Nicolia, Colle Cannuccio, Colle Cottorino, Colle Martuccio, Fontana Grande, La Cervona, La Pescara, Le Pignatelle, Le Rase, Madonna della Neve, Maniano, Pratillo, San Liberatore, Selva dei Muli, Stazione, Valle Contessa, Vetiche I, Vetiche II
Municipia finitima
- Aletrium,
- Arnaria,
- Castrum Patriciae,
- Castrum Turricis,
- Fabrateria Vetus,
- Ferentinum,
- Supinum,
- Verulae.
Nexus interni
- Latium (regio),
- Provincia Frusinatem,
- Vallis Latina
- Urbes Italiae.
Nexus externi
Vicimedia Communia plura habent quae ad Frusinonem spectant. |
Pinacotheca
-
Collocatio finium Municipii Frusinatis in Provincia Frusinati.
-
Ecclesia cathedralis.
Notae
- ↑ 1.0 1.1 Castiglioni, Aloisius; Mariotti, Scaevola. Vocabolario della lingua latina, latino-italiano, italiano-latino. Quarta editio a Petro Georgio Parroni curata (Taurini, 2007).}
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
- ↑ Hazlitt, The Classical Gazetteer