Ў
![]() | |
Informacje podstawowe | |
Majuskuła |
Ў |
---|---|
Minuskuła |
ў |
Podstawowe pismo | |
Pochodzenie | |
Znak diakrytyczny | |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Ў, ў (nazwa „У krótkie”) – 22. litera cyrylicy. Głównie używana w języku białoruskim, gdzie oznacza dźwięk [w] i na ogół zastępuje zwykłe У po samogłoskach[1]. W białoruskiej łacince literze tej odpowiada Ŭ.
Wcześniej była też częścią alfabetu uzbeckiego, gdzie odpowiadała głosce [o].
Obecnie używana jest także w językach dungańskim, karaczajsko-bałkarskim, mansyjskim (wogulskim), niwchijskim (giliackim), osetyjskim, jupik (syberyjskim eskimoskim) i niektórych innych.
Historia
Prawdopodobnie była używana w rumuńskiej cyrylicy, skąd została zaczerpnięta w 1836 roku przez kompilatorów ukraińskiego almanachu poetyckiego Rusałka Dniestrowa (ukr. Русалка днѣстровая). W przedmowie dzieła napisano: przyjęliśmy serbskie џ [...] i wołoskie [rumuńskie] ў [...][2]. Oznaczono nią L przechodzące w [w]; współczesna cyrylica ukraińska najczęściej używa w tym miejscu litery В.
Wykorzystanie litery Ў do zapisu języka białoruskiego po raz pierwszy zasugerował Piotr Biessonow[3].
w 1870 rokuByła również używana do zapisu języków uzbeckiego i karakałpackiego do momentu urzędowego przejścia na zapis łacinką.
Kodowanie
Znak | Ў | ў | ||
---|---|---|---|---|
Nazwa w Unikodzie | Cyrillic Capital Letter Short U[4] | Cyrillic Small Letter Short U[5] | ||
Kodowanie | dziesiątkowo | szesnastkowo | dziesiątkowo | szesnastkowo |
Unicode | 1038 | U+040E | 1118 | U+045E |
UTF-8 | 208 142 | d0 8e | 209 158 | d1 9e |
Odwołania znakowe SGML | Ў | Ў | ў | ў |
Macintosh Cyrillic | 216 | D8 | 217 | D9 |
ISO 8859-5 | 174 | AE | 254 | FE |
Windows-1251 | 161 | A1 | 162 | A2 |
Code page 866 | 246 | F6 | 247 | F7 |
Code page 855 | 153 | 99 | 152 | 98 |
Przypisy
- ↑ Нескладовае ў і у складовае [online], pravilna.by [dostęp 2024-12-26] (biał.).
- ↑ “...приймилисмо сербскоє џ (виџу wydzu) и волоскоє ў (аў, ɑʋ Erazm. Rotterd., 𝖆𝖚, еў, ɛʋ: спѣваў, spiwɑʋ; душеў, duʃɛʋ)...”. Markijan Szaszkewycz (1837), Rusalka Dnistrovaya (Rusałka Dniestrowa), str. V.
- ↑ Булыка (Bulyka). У нескладовае // Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі. Т. 4. — С. 377.
- ↑ Cyrillic Capital Letter Short U. symbl.cc. [dostęp 2018-08-19].
- ↑ Cyrillic Small Letter Short U. symbl.cc. [dostęp 2018-08-19].