Tetragraf
Ten artykuł od 2020-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {Dopracować} z tego artykułu.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {Dopracować} z tego artykułu.
Tetragraf – głoska zapisana czterema literami. Przykładem jest „dsch”, „tsch” oraz używany tylko w nazwach własnych „zsch” w ortografii języka niemieckiego.
Zobacz też
Podstawowe litery* | |
---|---|
Inne litery | |
Nieużywane współcześnie litery |
|
Dwuznaki |
|
Trójznaki | |
Tetragrafy | |
Pentagrafy | |
Heksagrafy |
|
Heptagrafy |
|
Inne symbole |
|
- * Artykuły poświęcone wariantom diakrytyzowanym dostępne z poziomu artykułu litery podstawowej
Podstawowe litery i litery używane w językach słowiańskich | |
---|---|
Inne litery | |
Litery nieużywane współcześnie | |
Digrafy |
|
Trigrafy | |
Tetragrafy |
|
Pentagrafy | |
Elementy systemu liczbowego i inne znaki |
|
- Zobacz też
- Lista liter cyrylicy
- Głagolica
- ISO 9