Artiom Dziuba

Artiom Dziuba
Артём Дзюба
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Artiom Siergiejewicz Dziuba

Data i miejsce urodzenia

22 sierpnia 1988
Moskwa

Wzrost

197 cm[1]

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Lokomotiv Moskwa

Numer w klubie

7

Kariera juniorska
Lata Klub
1997–2002 Spartak Moskwa
2002–2003 DJuSSz Futbolnoje Dieło
2003–2008 Spartak Moskwa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2006–2015 Spartak Moskwa 126 (26)
2009–2010 Tom Tomsk (wyp.) 34 (14)
2013–2015 FK Rostów (wyp.) 39 (18)
2015–2022 Zenit Petersburg 181 (85)
2018 Arsienał Tuła (wyp.) 10 (6)
2022 Adana Demirspor 5 (1)
2023– Lokomotiv Moskwa 25 (12)
W sumie: 420 (162)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2007–2010  Rosja U-21 7 (3)
2011–2021  Rosja 55 (30)
W sumie: 62 (33)
  1. Aktualne na: 25 listopada 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 6 lutego 2023.

Artiom Siergiejewicz Dziuba (ros. Артём Сергеевич Дзюба, ur. 22 sierpnia 1988 w Moskwie) – rosyjski piłkarz grający na pozycji napastnika w Lokomotiwie.

Rodzina

Ojciec – Ukrainiec, pochodzący z obwodu połtawskiego[2].

Kariera klubowa

Dziuba pochodzi z Moskwy i jest wychowankiem tamtejszego klubu Spartak Moskwa. Początkowo występował w młodzieżowych drużynach, a w 2005 roku został włączony do drużyny rezerw. W 2006 roku ówczesny trener Władimir Fiedotow powołał go do kadry pierwszej drużyny na pucharowy mecz z Urałem Jekaterynburg i był to oficjalny debiut Artioma w Spartaku. W Premier Lidze natomiast Dziuba swój pierwszy mecz zaliczył 21 lipca, a Spartak zremisował 1:1 z Saturnem Ramienskoje. Do końca sezonu wystąpił w 5 ligowych spotkaniach i został wicemistrzem Rosji. 15 kwietnia 2007 Artiom zdobył swojego pierwszego gola w pierwszej drużynie, a Spartak zremisował 1:1 na wyjeździe z Tomem Tomsk. W 2007 roku został ze Spartakiem wicemistrzem Rosji. 7 sierpnia 2009 roku został wypożyczony do końca roku do zespołu Tom Tomsk. W 2010 roku także grał w Tomie, a w 2011 wrócił do Spartaka. W lipcu 2013 ponownie został wypożyczony, tym razem do FK Rostów[3][4]. W 2015 podpisał umowę z Zenitem. W maju 2022 ogłosił, że nie przedłuża umowy z Zenitem. W dniu 18 sierpnia tego samego roku opuścił ojczyznę i przeniósł się do Turcji.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
2006 Spartak Moskwa Rosja  Priemjer-Liga 5 0
2007 16 1
2008 16 1
2009 8 2
2009 Tom Tomsk 10 3
2010 Spartak Moskwa 2 0
2010 Tom Tomsk 24 11
2011/12 Spartak Moskwa 41 11
2012/13 25 4
2013/14 FK Rostów 28 17
2014/15 11 1
2014/15 Spartak Moskwa 13 7
2015/16 Zenit Petersburg 30 15
2016/17 26 13
2017/18 15 1
2017/18 Arsienał Tuła 10 6
2018/19 Zenit Petersburg 27 8
2019/20 28 17
2020/21 27 20
2021/22 17 10
2022/23 Adana Demirspor Turcja Turcja Süper Lig 4 1
2022/23 Lokomotiv Moskwa Rosja Rosja Priemjer-Liga 0 0

Kariera reprezentacyjna

W 2007 roku Dziuba został powołany do młodzieżowej reprezentacji Rosji U-19 na Mistrzostwa Europy U-19 w Austrii. W spotkaniu z Niemcami (2:3) Artiom zdobył 2 gole, a następnie Rosjanie ulegli 2:6 Serbom i zremisowali 0:0 z Francją zajmując tym samym ostatnie miejsce w grupie. Występował także w kadrze U-21. 11 listopada 2011 zadebiutował w dorosłej reprezentacji w zremisowanym 1:1 towarzyskim meczu z Grecją. We wrześniu 2021 zrezygnował z dalszych występów w Sbornej[5]. Obecnie nie występuje w reprezentacji ze względu na konflikt zbrojny Rosji i powiązania rodzinne z Ukrainą.

Poglądy

Popiera politykę Władimira Putina oraz rosyjską agresję na Ukrainę w 2022 roku[6].

Bibliografia

Przypisy

  1. Артём Дзюба нападающий ФК Зенит, биография, фото, видео, голы, интервью, fc-zenit.ru [dostęp 2022-02-21] (ros.).
  2. Дзюба Артём Сергеевич. Сборная России по футболу, rusteam.permian.ru [dostęp 2022-02-21] (ros.).
  3. «Ростов» взял в аренду Дзюбу, fc-rostov.ru, 1 lipca 2013 [dostęp 2022-02-21] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-05] (ros.).
  4. Feliks Zagriebnoj, ФК "Ростов" договорился со "Спартаком" об аренде Дзюбы до конца сезона - Шикунов, ria.ru, 27 lutego 2015 [dostęp 2022-02-21] (ros.).
  5. Radosław Nawrot, Eliminacje MŚ 2022. Gwiazda reprezentacji Rosji zrezygnowała z gry w kadrze, interia.pl, 22 września 2021 [dostęp 2022-02-21] (pol.).
  6. Obrzydliwe słowa kapitana reprezentacji Rosji. "Walczymy w słusznej sprawie", naTemat.pl [dostęp 2023-03-02] (pol.).