Igor Akinfiejew
| |||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
185 cm | ||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||
| Klub | |||||||||||||||||
| Numer w klubie |
35 | ||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Igor Władimirowicz Akinfiejew (ros. Игорь Владимирович Акинфеев, ur. 8 kwietnia 1986 w Widnoje) – rosyjski piłkarz grający na pozycji bramkarza.
Kariera klubowa
Jest wychowankiem CSKA Moskwa, dokąd trafił w wieku czterech lat, początkowo grając w drużynach młodzieżowych. W 2002 roku przeszedł do składu B. Spędził tam niecały rok i wraz z pierwszym stycznia 2003 roku, trafił do kadry A.
W pierwszym zespole zadebiutował w wieku 16 lat, w spotkaniu z Kryljami Sowietów Samara (2-0), w którego trakcie obronił rzut karny. W 2005 roku zdobył z CSKA tryplet - mistrzostwo kraju, puchar kraju i Pucharu UEFA - będąc przy tym kluczowym graczem zespołu[1]. Rok później klub powtórzył ten sukces, broniąc mistrzostwa i pucharu. Sezon 2007, przepadł Akinfiejefowi ze względu na kontuzję kolana, przez co rozegrał w całym sezonie tylko dziesięć spotkań.
W 2011 roku już jako kapitan klubu, zdobył z CSKA swój piąty krajowy puchar. Dwa lata później, Akinfiejew, dodał do tego trzeci krajowy dublet, do czego walnie się przyczynił, broniąc rzut karny Jurija Żyrkowa w finałowym spotkaniu o Puchar Rosji przeciwko Anży Machaczkała[potrzebny przypis]. W maju 2014 wywalczył kolejne mistrzostwo kraju.
W listopadzie 2018 został pierwszym rosyjskim bramkarzem, który zachował trzysta czystych kont w karierze[2].
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Rosji zadebiutował w wieku 18 lat i 20 dni w przegranym spotkaniu z reprezentacją Norwegii (2-3).
Uczestnik dwóch mundiali (2014 i 2018) i czterech turniejów o Mistrzostwo Europy (2004, 2008, 2012, 2016).
Spotkanie Pucharu Konfederacji 2017 przeciwko Portugalii (0-1) było jego setnym występem w reprezentacji Sbornej[3].
Reprezentacyjną karierę zakończył wraz z wyeliminowaniem reprezentacji Rosji z Mistrzostw Świata 2018, po spotkaniu z Chorwacją (2-2, 4-5 p.k). Wcześniej, był bohaterem spotkania 1/8 finału z Hiszpanią, broniąc decydujący rzut karny Iago Aspasa[4].
Łącznie, przez czternaście lat gry dla reprezentacji rozegrał w niej 111 spotkań.
Ciekawostki
- Rosjanin jest rekordzistą pod względem spotkań ze straconą bramką w Lidze Mistrzów. Łącznie (licząc ze spotkaniami eliminacyjnymi) stracił gola w 43 meczach z rzędu. Jego seria rozpoczęła się w listopadzie 2006 spotkaniem fazy grupowej Ligi Mistrzów z Arsenalem, a zakończyła się w lipcu 2017, meczem eliminacyjnym z AEK Ateny[5].
- Akinfiejew stał się pierwszym bramkarzem, który zdobył dwie samobójcze bramki w rozgrywkach Ligi Mistrzów. Piłkarz trafił do własnej bramki, 25 listopada 2015 roku, w meczu przeciwko Wolfsburgowi i 7 grudnia 2016 roku w meczu z Tottenhamem.
Sukcesy i odznaczenia
Klubowe
CSKA Moskwa
- Primjer-Liga: 2003, 2005, 2006, 2012–13, 2013–14, 2015–16
- Puchar Rosji: 2004–05, 2005–06, 2007–08, 2008–09, 2010–11, 2012–13
- Superpuchar Rosji: 2004, 2006, 2007, 2009, 2013, 2014, 2018
- Puchar UEFA: 2004–05
Reprezentacyjne
- Brązowy medalista mistrzostw Europy: 2008
Indywidualne
- Nagroda "Bramkarz Roku" imienia Lwa Jaszyna: 2004, 2005, 2006, 2008, 2009, 2010
- Najlepszy piłkarz roku krajów bałtyckich i WNP "Gwiazda" według Sport-Ekspres: 2006
Odznaczenia
- Order Honoru – 2018[potrzebny przypis]
Statystyki klubowe
aktualne na dzień 21 kwietnia 2021[6]
| Klub | Sezon | Premier Liga | Puchar Rosji | Superpuchar Rosji | Europa1 | Inne2 | Suma | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | ||
| CSKA Moskwa | 2003 | 13 | 0 | 2 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 2 | 0 | 18 | 0 |
| 2004 | 26 | 0 | 1 | 0 | 1 | 0 | 10 | 0 | 0 | 0 | 38 | 0 | |
| 2005 | 29 | 0 | 7 | 0 | 0 | 0 | 15 | 0 | 1 | 0 | 52 | 0 | |
| 2006 | 28 | 0 | 7 | 0 | 0 | 0 | 8 | 0 | 0 | 0 | 44 | 0 | |
| 2007 | 10 | 0 | 2 | 0 | 1 | 0 | 5 | 0 | 0 | 0 | 18 | 0 | |
| 2008 | 30 | 0 | 2 | 0 | 0 | 0 | 6 | 0 | 0 | 0 | 38 | 0 | |
| 2009 | 30 | 0 | 4 | 0 | 1 | 0 | 10 | 0 | 0 | 0 | 45 | 0 | |
| 2010 | 28 | 0 | 1 | 0 | 1 | 0 | 11 | 0 | 0 | 0 | 41 | 0 | |
| 2011/12 | 28 | 0 | 4 | 0 | 1 | 0 | 4 | 0 | 0 | 0 | 37 | 0 | |
| 2012/13 | 29 | 0 | 2 | 0 | 0 | 0 | 2 | 0 | 0 | 0 | 33 | 0 | |
| 2013/14 | 29 | 0 | 3 | 0 | 1 | 0 | 6 | 0 | 0 | 0 | 39 | 0 | |
| 2014/15 | 30 | 0 | 2 | 0 | 1 | 0 | 6 | 0 | 0 | 0 | 39 | 0 | |
| 2015/16 | 30 | 0 | 3 | 0 | 1 | 0 | 10 | 0 | 0 | 0 | 44 | 0 | |
| 2016/17 | 29 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 12 | 0 | 0 | 0 | 42 | 0 | |
| 2017/18 | 28 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 16 | 0 | 0 | 0 | 44 | 0 | |
| 2018/19 | 30 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 5 | 0 | 0 | 0 | 36 | 0 | |
| 2019/20 | 30 | 0 | 1 | 0 | 1 | 0 | 5 | 0 | 0 | 0 | 37 | 0 | |
| 2020/21 | 24 | 0 | 2 | 0 | 0 | 0 | 6 | 0 | 0 | 0 | 32 | 0 | |
| Ogólnie w karierze | 481 | 0 | 43 | 0 | 10 | 0 | 130 | 0 | 3 | 0 | 677 | 0 | |
1Uwzględniono Liga Mistrzów UEFA i Liga Europy UEFA.
2Uwzględniono Puchar Priemjer-Ligi w piłce nożnej i Superpuchar Europy UEFA.
Przypisy
- ↑ Reminiscing 2005: CSKA Moscow’s Golden Year, russianfootballnews.com [dostęp 2021-03-29].
- ↑ Igor Akinfeev became the first Russian goalkeeper to keep 300 clean sheets, pfc-cska.com [dostęp 2021-03-29] (ang.).
- ↑ Press Association and Reuters, Cristiano Ronaldo header earns Portugal Confederations Cup win over Russia, the Guardian, 21 czerwca 2017 [dostęp 2021-03-29] (ang.).
- ↑ Spain's Iago Aspas thought he scored before Russia keeper's brilliant kick save, For The Win, 1 lipca 2018 [dostęp 2021-03-29] (ang.).
- ↑ Meet the goalkeeper who went 11 years without a CL clean sheet, BeSoccer, 26 lipca 2017 [dostęp 2021-03-29] (ang.).
- ↑ Igor Akinfeev, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–podsumowanie występów) [online] [dostęp 2021-04-21].
Bibliografia
- I. Akinfeev, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [online] [dostęp 2021-01-02].
- Igor Akinfiejew w bazie National Football Teams (ang.)
|
|
|
|
|
|