Kordelas
Kordelas (wł. cortelas) – rodzaj długiego noża o jednosiecznej głowni prostej lub zakrzywionej.
Od XV wieku był bronią wojskową używaną przez formacje piechoty, później najczęściej wykorzystywany jako broń myśliwska[1][2].
Jako broń myśliwska kordelas służył podczas polowań do dobijania grubej zwierzyny (łosie, jelenie, sarny, muflony, dziki). Do użytku w łowiectwie wszedł w XVIII wieku i przetrwał do XX stulecia. W okazalszych i bardziej reprezentatywnych egzemplarzach rękojeści wykonywano z rogu, a okucia pochwy dekorowano motywami o tematyce myśliwskiej[3]. Z czasem został przekształcony w broń paradną stanowiącą element galowego stroju myśliwego[4].
W słownictwie potocznym nazwę tę niekiedy stosuje się niepoprawnie w odniesieniu do marynarskich szabel abordażowych z XVIII-XIX wieku.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Wojsko, wojna, broń. Leksykon PWN (pod red. Marcina Kamlera). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, s. 143, ISBN 83-01-13506-9.
- ↑ Mała encyklopedia wojskowa. T. 2. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1970, s. 86.
- ↑ Marek P. Krzemień: 1000 słów o łowiectwie. Wyd. 2. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1986, s. 73, ISBN 83-11-07260-4.
- ↑ kordelas, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-04-22]..
Bibliografia
- Włodzimierz Kwaśniewicz: Leksykon broni białej i miotającej. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2003
- David Harding: Encyklopedia broni – 7000 lat historii uzbrojenia. Warszawa: Wydawnictwo Penta, 1995