Stożek (bryła)

Stożek – przypadek najogólniejszy
Stożek kołowy pochyły (nieprosty)

Stożek (łac. conus) – bryła ograniczona przez:

  1. powierzchnię stożkową, której krzywa kierująca jest zamknięta;
  2. płaszczyznę przecinającą tę powierzchnię stożkową[1].

Mówiąc krótko, stożek powstaje przez połączenie odcinkami dowolnej figury płaskiej z jednym punktem spoza jej płaszczyzny[2].

W każdym stożku wyróżnia się:

  • podstawę – część płaszczyzny wyciętą przez powierzchnię stożkową. Podstawą stożka może być dowolna figura płaska, a jej obwód może być krzywą kierującą powierzchni stożkowej;
  • wysokość – odległość wierzchołka od płaszczyzny podstawy.

Jeśli podstawą stożka jest koło, to nazywa się go stożkiem kołowym[1]. Jeśli podstawą jest wielokąt, to taki stożek jest znany jako ostrosłup, przy czym ten typ figur ma też inne definicje.

Objętość stożka

Wynosi ona[potrzebny przypis]:

gdzie:

– pole powierzchni podstawy stożka,
– wysokość stożka.

Stożek obrotowy

Schemat stożka obrotowego, czyli kołowego prostego
Animacja tworzenia stożka kołowego prostego przez obrót trójkąta prostokątnego wokół jednej z przyprostokątnych

Definicje

Jeśli w stożku kołowym rzut wierzchołka na podstawę jest jej środkiem, to taki stożek nazywa się kołowym prostym[1]. Dowolny odcinek między jego wierzchołkiem a podstawą jest znany jako tworząca stożka[1]. Jest to bryła obrotowa powstała przez obrót trójkąta prostokątnego wokół jednej z przyprostokątnych. Dlatego jest też znana jako stożek obrotowy[potrzebny przypis]. Stożek bywa definiowany w ten wąski sposób[3][4].

Poszczególne boki tego trójkąta prostokątnego są dalej oznaczane:

  • – przyprostokątna na osi obrotu, będąca wysokością stożka;
  • – druga przyprostokątna, będąca promieniem podstawy;
  • przeciwprostokątna, będąca tworzącą stożka.

Długość tworzącej

Z twierdzenia Pitagorasa:

Pola powierzchni

Pole powierzchni bocznej[5]:

Uzasadnienie: powierzchnia boczna stożka po rozprostowaniu na płaszczyźnie tworzy wycinek kołowy o:

  • promieniu takim jak tworząca stożka:
  • długości łuku równej obwodowi podstawy stożka:

Pole powierzchni tego wycinka można obliczyć z ogólnego wzoru[a]:

Pole powierzchni całkowitej[5]:

Objętość

[5]

Wzór ten obowiązuje także dla dowolnych ostrosłupów, jest wtedy polem wielokątnej podstawy. Koło jest granicznym przypadkiem ciągu wielokątów foremnych dla liczby boków dążącej do nieskończoności.

Kąt rozwarcia stożka

Tym terminem oznacza się kąt przy wierzchołku przekroju osiowego stożka

Kula opisana na stożku obrotowym

Jej objętość wynosi[potrzebny przypis]:

gdzie:

– długość tworzącej,
– promień podstawy.

Opis analityczny

Stożek obrotowy w kartezjańskim układzie współrzędnych jest opisany układem nierówności:

gdzie:

Zobacz też

Uwagi

  1. W szczególności dla całego koła byłoby i

Przypisy

  1. a b c d Stożek, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2024-05-20].
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać stożek [w:] Słownik języka polskiego [online], PWN [dostęp 2024-05-20].
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać stożek [w:] Wielki słownik języka polskiego [online], Instytut Języka Polskiego PAN [dostęp 2024-05-20].
  4. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Bryły obrotowe – stożek, Zintegrowana Platforma Edukacyjna, zpe.gov.pl [dostęp 2024-05-20].
  5. a b c Wybrane wzory matematyczne, Warszawa: Centralna Komisja Egzaminacyjna, 2015, s. 14, ISBN 978-83-940902-1-0.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

  • Eric W. Weisstein, Cone, [w:] MathWorld, Wolfram Research (ang.). [dostęp 2024-05-20].
  • Eric W. Weisstein, Right Circular Cone, [w:] MathWorld, Wolfram Research (ang.). [dostęp 2024-05-20].
  • Eric W. Weisstein, Elliptic Cone, [w:] MathWorld, Wolfram Research (ang.). [dostęp 2024-05-20].
  • Eric W. Weisstein, Cone-Sphere Intersection, [w:] MathWorld, Wolfram Research (ang.). [dostęp 2024-05-20].
  • Eric W. Weisstein, Generalized Cone, [w:] MathWorld, Wolfram Research (ang.). [dostęp 2024-05-20].
  • publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Cone (ang.), Encyclopedia of Mathematics, encyclopediaofmath.org [dostęp 2024-05-20].