กองทัพอากาศกองทัพปลดปล่อยประชาชน
| กองทัพอากาศกองทัพปลดปล่อยประชาชน | |
|---|---|
| 中国人民解放军空军 จงกั๋วเหรินหมินเจี่ยฟ่างจฺวินคงจฺวิน | |
 เครื่งหมายติดหน้าอกประจำกองทัพ | |
| ประจำการ | 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2492; 75 ปีก่อน[1] |
| ประเทศ |  สาธารณรัฐประชาชนจีน |
| ขึ้นต่อ |  พรรคคอมมิวนิสต์จีน |
| รูปแบบ | กองทัพอากาศ |
| บทบาท |
|
| กำลังรบ | 400,000 ทหารประจำการ (2565)[2] 3,510+ อากาศยาน (2565)[3] |
| ขึ้นกับ |  กองทัพจีน |
| กองบัญชาการ | เขตไห่เตี้ยน กรุงปักกิ่ง ประเทศจีน |
| สมญา | "กองทัพอากาศประชาชน" (人民空军) |
| คำขวัญ | 为人民服务 ("รับใช้ประชาชน") |
| สีหน่วย | แดง น้ำเงิน |
| เพลงหน่วย | 中国空军进行曲 ("มาร์ชกองทัพอากาศจีน") |
| ปฏิบัติการสำคัญ | |
| เว็บไซต์ | เว็บไซต์ทางการ |
| ผู้บังคับบัญชา | |
| ผู้บัญชาการ | พลอากาศเอก ฉาง ติงฉิว |
| ผู้บังคับการการเมือง | พลอากาศเอก กัว ผู่เซี่ยว |
| เสนาธิการ | พลอากาศเอก ยฺหวี ชิ่งเจียง |
| เครื่องหมายสังกัด | |
| เครื่องหมายอากาศยาน |   |
| ธงประจำกองทัพ |  |
| เครื่องหมายแขนไหล่ |  |
| Aircraft flown | |
| เครื่องบินทิ้งระเบิด | เจเอช-7, เอช-6 |
| การสงครามอิเล็กทรอนิกส์ | ตู-154, ฉ่านซี วาย-8, ฉ่านซี วาย-9, เจ-16ดี |
| Fighter | เฉิงตู เจ-7, เฉิ่นหยาง เจ-8, เฉิงตู เจ-10, เฉิ่นหยาง เจ-11, เฉิ่นหยาง เจ-16, เฉิงตู เจ-20, ซู-27, ซู-30เอ็มเคเค, ซู-35เอส |
| เฮลิคอปเตอร์ | ฮาร์บิน แซด-8, ฮาร์บิน แซด-9 |
| Attack helicopter | ฮาร์บิน แซด-19, ซีเอไอซี แซด-10 |
| เฮลิคอปเตอร์อเนกประสงค์ | ฮาร์บิน แซด-20 |
| Interceptor | เฉิ่นหยาง เจ-8 |
| Trainer | หงตู แอล-15, หงตู เจแอล-8, เจแอล-9 |
| Transport | ซีอาน วาย-20, ฉ่านซี วาย-9, ฉ่านซี วาย-8, ซีอาน วาย-7, อิล-76 |
| Tanker | เอช-6ยู, อิล-78 |
กองทัพอากาศกองทัพปลดปล่อยประชาชน (PLAAF; อังกฤษ: People's Liberation Army Air Force; จีน: 中国人民解放军空军; พินอิน: Zhōngguó Rénmín Jiěfàngjūn Kōngjūn) เป็นเหล่าทัพทางอากาศของกองทัพปลดปล่อยประชาชน ซึ่งเป็นกำลังทหารของสาธารณรัฐประชาชนจีน สถาปนาอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2492 ประกอบด้วย 5 เหล่า ได้แก่ การบิน การป้องกันทางอากาศภาคพื้นดิน เรดาร์ การส่งทางอากาศ และเหล่าสนับสนุนอื่น ๆ[4] ในปี พ.ศ. 2553 กองทัพมีกำลังรบประมาณ 330,000 นายและเครื่องบินที่เพิ่มอีก 2,500 ลำ ในจำนวนนี้เป็นเครื่องบินรบ 1,617 ลำ[5]
กองทัพอากาศกองทัพปลดปล่อยประชาชนเป็นกองทัพอากาศที่ใหญ่ที่สุดในทวีปเอเชีย และใหญ่ที่สุดในโลกอันดับที่ 3 รองจากกองทัพอากาศสหรัฐ และกองทัพอากาศรัสเซีย ซึ่งยังไม่รวมกองทัพเรือกองทัพปลดปล่อยประชาชนซึ่งมีทหาร 26,000 นายและเครื่องบิน 570 ลำ (เป็นเครื่องบินรบ 290 ลำ)[6]
กองทัพอากาศเผชิญการต่อสู้ครั้งแรกในสงครามเกาหลีกับสหรัฐโดยใช้เครื่องบินรบ มิโคยัน-กูเรวิชค์ มิก-15 เป็นหลัก ซึ่งเป็นเครื่องบินที่จัดหาโดยสหภาพโซเวียต ซึ่งช่วยในการขยายอุตสาหกรรมการบินและอวกาศของจีนด้วย
ในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1990 โครงสร้างองค์กรของกองทัพอากาศได้รับการปรับปรุงด้วยแผนการปรับปรุงให้ทันสมัย และเพิ่มความพยายามในการพัฒนาเทคโนโลยีในศตวรรษที่ 21 รวมถึงพัฒนาเครื่องบินขับไล่ล่องหนอเนกประสงค์ เจ-20 เครื่องแรกของจีน
หน้าที่ ภารกิจ และบทบาท
ประวัติ
โครงสร้าง
ยุทโธปกรณ์ประจำการ
j 10 ,su 35
อ้างอิง
- ↑ "空军司令部的组建". มกราคม 23, 2015. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ กรกฎาคม 11, 2016. สืบค้นเมื่อ กันยายน 16, 2018.
中国空军网_蓝天回眸_空军简史
- ↑ International Institute for Strategic Studies 2020, p. 264.
- ↑ International Institute for Strategic Studies 2020, p. 265.
- ↑ Rupprecht, Andreas (29 October 2018). Modern Chinese Warplanes:Chinese Air Force - Aircraft and Units. Harpia Publishing. p. 139. ISBN 978-09973092-6-3.
- ↑ Hacket, IISS 2010, pg 403–404.
- ↑ Hacket, IISS 2010, pg 402.
แหล่งข้อมูลอื่น
- Articles on the Chinese military, from Sinodefence.com
- Chinese Air Power เก็บถาวร 2003-12-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- PLAAF Aircraft Numbering System เก็บถาวร 2010-11-18 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Regional Capability Growth on APA
- The Sleeping Giant Awakens (Australian Aviation) เก็บถาวร 2006-12-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- PLA Airbase Page on APA
- PLA idag-PLAAF เก็บถาวร 2007-12-10 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (Swedish)
- USAF วิทยาลัยทหารอากาศ, The PLAAF in 2010 เก็บถาวร 2018-11-26 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
