ฟาโรห์เนบเซนเร
| เนบเซนเร | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ราเนบเซน | |||||||||||||||||||
 โถใบเล็กและฝาโถที่ปรากฏคาร์ทูชของฟาโรห์เนบเซนเร | |||||||||||||||||||
| ฟาโรห์ | |||||||||||||||||||
| รัชกาล | อย่างน้อย 5 เดือนในช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ 17 ก่อนคริสตกาล | ||||||||||||||||||
| ก่อนหน้า | เฮอร์อิบเร | ||||||||||||||||||
| ถัดไป | ไม่ทราบ | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| ราชวงศ์ | ราชวงศ์ที่สิบสี่ | ||||||||||||||||||
เนบเซนเร (มีความหมายว่า "เทพเจ้าของพวกเขาคือ เทพรา"[1]) เป็นฟาโรห์แห่งอียิปต์โบราณจากราชวงศ์ที่สิบสี่ในช่วงสมัยระหว่างกลางที่สอง พระองค์ทรงครองราชย์เป็นเวลาอย่างน้อยห้าเดือนครอบคลุมดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำไนล์ทั้งฝั่งตะวันออกและตะวันตกราวประมาณช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ 17 ก่อนคริสตกาล[3] และพระองค์ทรงมีพระชนม์ชีพช่วงเดียวกันกับราชวงศ์ที่สิบสามที่มีศูนย์กลางการปกครองอยู่ที่เมืองเมมฟิส
หลักฐานยืนยัน
แหล่งข้อมูลทางประวัติศาสตร์
พระนามนำหน้า "เนบเซนเร" ยังคงหลงเหลืออยู่ในคอลัมน์ที่ 9 แถวที่ 14[note 1] ของบันทึกพระนามแห่งตูริน ซึ่งเป็นบันทึกพระนามของฟาโรห์ที่เขียนขึ้นในรัชสมัยของฟาโรห์รามเสสที่ 2 (1279–1213 ปีก่อนคริสตกาล) ซึ่งทำหน้าที่เป็นแหล่งข้อมูลทางประวัติศาสตร์เบื้องต้นในช่วงสมัยระหว่างกลางครั้งที่สอง[5] ในบันทึกพระนามยังระบุว่า พระองค์ทรงครองราชย์เป็นระยะเวลาที่ไม่ปรากฏจำนวนปี 5 เดือนและอีก 20 วัน ซึ่งทรงขึ้นครองราชย์ต่อจากฟาโรห์เฮอร์อิบเร[6] พระนามนำหน้าของผู้สืบทอดพระราชบัลลังก์ของพระองค์ เขียนว่า wsf ในบันทึกพระนาม[6][7] ซึ่งบ่งชี้ว่าพระนามของพระองค์สูญหายไปจากเอกสารที่ใช้คัดลอกบันทึกพระนามในสมัยรามเสส[8]
หลักฐานร่วมสมัย
พระองค์ทรงเป็นหนึ่งในฟาโรห์เพียงสี่[9] พระองค์จากราชวงศ์ที่สิบสี่ที่ได้รับการยืนยันตัวตนด้วยหลักฐานร่วมสมัยกับรัชสมัยของพระองค์ คือ โถที่ไม่ทราบที่มาซึ่งปรากฏพระนามนำหน้าของพระองค์ ซึ่งอยู่ในชุดสะสมส่วนตัวของมิคาอิลิดิส[10][4]
ตำแหน่งตามลำดับเวลา
ตามคำกล่าวของนักไอยคุปต์วิทยา คิม ไรโฮลท์ และดาร์เรล เบเกอร์ พระองค์เป็นฟาโรห์พระองค์ที่สิบสี่แห่งราชวงศ์ที่สิบสี่[11] ซึ่งทรงงเป็นผู้ปกครองที่ทรงมีเชื้อสายคานาอัน โดยทรงปกครองเหนือสามเหลี่ยมปากแม่น้ำไนล์ฝั่งตะวันออกตั้งแต่ราว 1700 ปีก่อนคริสตกาล จนถึงราว 1650 ปีก่อนคริสตกาล[note 2] หรืออีกด้านหนึ่ง นักไอยคุปต์วิทยา เยือร์เกิน ฟอน เบ็คเคอราธ มองว่าพระองค์ทรงเป็นผู้ปกครองพระองค์ที่สิบห้าเนื่องจากมีความเห็นที่แตกต่างไปในการตีความใหม่ของบันทึกพระนามแห่งตูรินในช่วงต้นของราชวงศ์ที่สิบสี่[14]
หมายเหตุ
- ↑ ภายหลังการตีความใหม่บันทึกพระนามแห่งตูรินโดยไรโฮลท์ พระนามของพระองค์จะปรากฏอยู่ที่คอลัมน์ที่ 8 แถวที่ 14 ในการตีความใหม่ของการ์ดิเนอร์และฟอน เบ็คเคอราธ[4]
- ↑ ไรโฮลท์ช่วงเวลาเริ่มต้นของราชวงศ์ที่สิบสี่ คือ ราวประมาณ 1800 ปีก่อนคริสตกาล[3] โดยเพิ่มฟาโรห์จำนวนห้าพระองค์ไปไว้ก่อนหน้ารัชสมัยของฟาโรห์เนเฮซิ ซึ่งข้อเสนอดังกล่าวก็เป็นที่ปฏิเสธในกลุ่มนักไอยคุปต์วิทยาหลายคนที่เชื่อว่าฟาโรห์เนเฮซิทรงเป็นผู้สถาปนาราชวงศ์ที่สิบสี่ขึ้น[12] หรือทรงเป็นผู้ปกครองพระองค์ที่สองของราชวงศ์[13]
อ้างอิง
- ↑ 1.0 1.1 Leprohon 2013, p. 205.
- ↑ Baker 2008, pp. 247–248.
- ↑ 3.0 3.1 Ryholt 1997, p. 409.
- ↑ 4.0 4.1 Baker 2008, p. 248.
- ↑ Ryholt 1997, pp. 9–18.
- ↑ 6.0 6.1 Ryholt 1997, p. 198.
- ↑ Ryholt 2012, p. 31.
- ↑ Ryholt 1997, p. 10–11.
- ↑ Bourriau 2003, p. 178.
- ↑ Kaplony 1973, p. 15, pl. 10, 23 [Cat. 41].
- ↑ Ryholt 1997, p. 98.
- ↑ Quirke 2001, p. 261.
- ↑ von Beckerath 1999, pp. 108–109, king 2.
- ↑ von Beckerath 1999, pp. 108–109, king 15.
บรรณานุกรม
- Baker, Darrell D. (2008). The Encyclopedia of the Egyptian Pharaohs. Volume I: Predynastic to the Twentieth Dynasty (3300–1069 BC). London: Bannerstone Press. ISBN 978-1-905299-37-9.
- Bourriau, Janine (2003). "The Second Intermediate Period (c. 1650–1550 BC)". ใน Shaw, Ian (บ.ก.). The Oxford History of Ancient Egypt (new ed.). Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-280458-7.
- Kaplony, Peter (1973). Beschriftete Kleinfunde in der Sammlung Georges Michailidis: Ergebnisse einer Bestandsaufnahme im Sommer 1968. Uitgaven van het Nederlands Historisch-Archaeologisch Instituut te İstanbul, 32. Istanbul: Nederlands Historisch-Archeologisch Instituut in het Nabije Oosten. OCLC 1064212.
- Leprohon, Ronald J. (2013). The great name: ancient Egyptian royal titulary. Writings from the ancient world, no. 33. Atlanta: Society of Biblical Literature. ISBN 978-1-58-983736-2.
- Quirke, Stephen (2001). "Second Intermediate Period". ใน Redford, Donald B. (บ.ก.). The Oxford Encyclopedia of Ancient Egypt, Volume 3. Oxford University Press. pp. 260–265. ISBN 978-0-19-510234-5.
- Ryholt, Kim (1997). The Political Situation in Egypt during the Second Intermediate Period, c. 1800–1550 B.C. CNI publications, 20. Carsten Niebuhr Institute of Near Eastern Studies, University of Copenhagen : Museum Tusculanum Press. ISBN 978-87-7289-421-8.
- Ryholt, Kim (2012). "The Royal Canon of Turin". ใน Hornung, Erik; Krauss, Rolf; Warburton, David (บ.ก.). Ancient Egyptian Chronology. Handbook of Oriental Studies. Leiden, Boston: Brill. pp. 26–32. ISBN 978-90-04-11385-5. ISSN 0169-9423.
- von Beckerath, Jürgen (1999). Handbuch der ägyptischen Königsnamen (ภาษาเยอรมัน). Münchner ägyptologische Studien, Heft 49, Mainz : Philip von Zabern. ISBN 978-3-8053-2591-2.
