เจทีบีซี
อาคารเจทีบีซีทรัสต์ ตั้งอยู่ในเมืองแห่งสื่อดิจิทัล | |
ก่อตั้ง | 21 มีนาคม 2011 |
---|---|
สำนักงานใหญ่ | 48-6 ถนนซังกัมซาน เขตมาโพ โซล , เกาหลีใต้ |
พื้นที่ให้บริการ | เกาหลีใต้ |
บุคลากรหลัก |
|
เจ้าของ | บริษัทจุงอังโฮลดิงส์ จำกัด (25%) ดีวายแอสเซต (5.92%) จุงอังอิลโพ (4.99%) ทีวีอาซาฮิ (3.08%) วอร์เนอร์มีเดีย ผ่านเทอร์เนอร์เอเชียแปซิฟิกเวนเจอส์ (2.64%) เอสแอนด์ทีไดนามิกส์ (2.37%) ซ็องอูไฮเทค(2.37%) มูลนิธิวัฒนธรรมซ็องโพ (1.18%) แดฮันสตีล (1.18%) บริษัทเอซเบด (1.18%) บริษัทฮันเซม (1.18%) |
บริษัทในเครือ | เจทีบีซีสตูดิโอส์ เจทีบีซีมีเดียคอม เจทีบีซีมีเดียเทค เจทีบีซีพลัส |
เว็บไซต์ | jtbc |
ประเทศ | เกาหลีใต้ |
---|---|
พื้นที่แพร่ภาพ | เกาหลีใต้, ทั่วโลก |
แบบรายการ | |
ภาษา | เกาหลี |
ระบบภาพ | 1080i (เอชดีทีวี) |
ความเป็นเจ้าของ | |
เจ้าของ | เจทีบีซี |
ประวัติ | |
เริ่มออกอากาศ | 1 ธันวาคม 2011เคเบิล) | (
ออกอากาศ | |
เคเบิลทีวี | |
Available on most cable systems | Channel slots vary on each provider |
ทีวีดาวเทียม | |
สกายไลฟ์ | แชนแนล 4 (เอชดี) |
ไอพีทีวี เครือข่าย เอดีเอสแอล | |
บีทีวี | แชนแนล 15 (เอชดี) |
ยู+ ทีวี | แชนแนล 15 (เอชดี) |
โอลเลห์ทีวี | แชนแนล 15 (เอชดี) |
สื่อสตรีมมิง | |
เจทีบีซีออนแอร์ | ถ่ายทอดสด (เฉพาะภูมิภาคเกาหลี) |
บริษัทแพร่สัญญาณจุงอังทงยาง หรือชื่อทางการค้า เจทีบีซี (อังกฤษ: JTBC, ย่อมาจาก Joongang Tongyang Broadcasting Company; เกาหลี: 제이티비씨) เป็นเครือข่ายโทรทัศน์แบบเสียค่ารับชมของเกาหลีใต้ โดยมีบริษัทจุงอังโฮลดิงส์ จำกัด เป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ร้อยละ 25%[1] ก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 21 มีนาคม ค.ศ. 2011[2] นำเสนอความบันเทิงทั่วไป ซีรีส์โทรทัศน์ รายการวาไรตี และรายการข่าว
เจทีบีซี เป็นหนึ่งในสี่เครือข่ายเคเบิลทีวีของเกาหลีใต้ ควบคู่ไปกับแชนแนลเอของทงอาอิลโพ, ทีวีโชซ็อนของโชซ็อนอิลโพ และเอ็มบีเอ็นของเมอิลกย็องเช[3][4][5][6][7] ใน ค.ศ. 2019 เจทีบีซีได้รับรางวัลโทรทัศน์เอเชีย สาขาเครือข่ายเคเบิลและดาวเทียมแห่งปี[8]
โปรแกรม
- รายการข่าว รวมถึง เจทีบีซีนิวส์รูม, Political Desk และเจทีบีซีนิวส์มอนิง&
- ละครของเจทีบีซีครอง 9 อันดับจาก 50 รวมถึง รักร้อน ซ่อนเสน่หา เป็นละครที่ทำเรตติงสูงที่สุดในประวัติศาสตร์ช่องเคเบิลเกาหลี แซงสถิติเดิม วิมานวาดฝัน ของเจทีบีซี
- เชิงวัฒนธรรม อย่างเช่น Begin Again และ Ssulzun
- รายการวาไรตี รวมถึง Knowing Bros, Let's Eat Dinner Together, Traveler และอื่น ๆ
อ้างอิง
- ↑ "종편 주주 현황 어떻게" (ภาษาเกาหลี). 경향신문. 2011-01-03. สืบค้นเมื่อ 2020-05-12.
- ↑ Shin Hae-in (30 November 2011). "New cable channels go on air". The Korea Herald. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-03. สืบค้นเมื่อ 2013-06-02.
- ↑ Kim Tong-hyung (12 December 2011). "What else can new channels do to boost ratings?". The Korea Times. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 January 2014. สืบค้นเมื่อ 2013-06-02.
- ↑ Noh Hyun-gi (4 January 2012). "Four new TV channels face uncertain futures". The Korea Times. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 January 2014. สืบค้นเมื่อ 2013-06-02.
- ↑ Yoon Ja-young (20 January 2012). "Low ratings weigh on new channels". The Korea Times. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 January 2014. สืบค้นเมื่อ 2013-06-02.
- ↑ Kim Tong-hyung (6 June 2012). "New channels remain 'anonymous'". The Korea Times. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 January 2014. สืบค้นเมื่อ 2013-06-02.
- ↑ Bae Ji-sook (29 November 2012). "New TV channels are niche, not gold mine". The Korea Herald. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-10-27. สืบค้นเมื่อ 2013-06-02.
- ↑ "JTBC, 대상·'미스티' 김남주 최우수 포함 ATA 첫 4관왕 영예". Naver. สืบค้นเมื่อ January 14, 2019.
แหล่งข้อมูลอื่น
- เว็บไซต์ทางการ (ในภาษาเกาหลี)